Κατά 2%, στους 1,2 εκατ. τόνους, αναμένεται να μειωθεί φέτος η παγκόσμια παραγωγή σταφίδας, καθώς η μέτρια αύξηση στην Κίνα δεν θα είναι ικανή να αντισταθμίσει τη χαμηλότερη απόδοση σε ΗΠΑ, Τουρκία και Ιράν. Αυτά αναφέρει, στην ετήσια έκθεσή του, το αμερικανικό υπουργείο Γεωργίας (USDA), τονίζοντας παράλληλα ότι αν οι προβλέψεις βγουν αληθινές, τα παγκόσμια αποθέματα στο τέλος της σεζόν θα «βουτήξουν» σε χαμηλό οκταετίας, στους μόλις 84.000 τόνους. Οι εξαγωγές θα παραμείνουν σταθερές και στάσιμες, στους 779.000 τόνους, καθώς οι μειώσεις ΗΠΑ και Τουρκίας θα αντισταθμιστούν άνετα από την Αργεντινή, το Ιράν και το Αφγανιστάν.
Μεσσηνία: «Η καλή τιμή δεν αρκεί»
Ελαφρώς απαισιόδοξος εμφανίστηκε ο πρόεδρος της ΟΠ Αμαλιάδας, Χρήστος Βαλιανάτος, για τη φετινή σοδειά κορινθιακής. «Ναι μεν ξεκινάμε με καλύτερη τιμή, από 1 ευρώ και πάνω, όμως η παραγωγή είναι 30% με 40% κάτω, από τον καύσωνα και τις βροχές, έτσι τα μικρά μεγέθη θα γείρουν και πάλι την πλάστιγγα μακριά από το συμφέρον των παραγωγών». Εν τω μεταξύ, όπως μας τονίζει, ακόμα περιμένουν το… τρένο των αποζημιώσεων του 2016, σε μία περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη για το μέλλον της καλλιέργειας στην Πελοπόννησο. «Ως Ομάδα Παραγωγών, έχουμε ήδη εκπονήσει μελέτη για την ανάταξη της καλλιέργειας και έχουμε παραδώσει υπόμνημα αναδιάρθρωσης στο υπουργείο. Περιμένουμε απάντηση και πρόσκληση για να συζητήσουμε τι μέλλει γενέσθαι. Τέλος, είμαστε εν αναμονή για το υπόλοιπο 20% των αποζημιώσεων του 2016, όπως μας έχει υποσχεθεί ο ΕΛΓΑ. Ειδάλλως, θα υπάρξουν εξελίξεις. Στο πρώτο 10ήμερο του Οκτώβρη θα συγκληθεί γενική συνέλευση, για να σχεδιάσουμε τα επόμενα βήματά μας», κατέληξε ο κ. Βαλιανάτος.
«Υπάρχει πιθανότητα να μην καλύψουμε ούτε καν τις παραγγελίες»
Στο ίδιο κλίμα βρίσκεται και ο πρόεδρος του ΑΣ Μεσσηνίας, Κώστας Κατσούλης. Μιλώντας στην «ΥΧ», τόνισε ότι η παραγωγή θα μειωθεί τουλάχιστον κατά 40%, σε σχέση με την περσινή, που ήταν ήδη κάτω των προσδοκιών. «Πέρυσι οι πλημμύρες, φέτος ο καύσωνας. Το μόνο καλό στην όλη υπόθεση είναι –μάλλον– η τιμή. Έχοντας παραλάβει ήδη το 80% της παραγωγής, έχουμε ως βάση το 1 ευρώ και, σύμφωνα και με τις συνεννοήσεις που έχουν γίνει με την Παναιγιάλειο, μπορεί να φτάσουμε και το 1,10-1,15 ευρώ. Το κακό είναι ότι, παρά την αξιοπρεπή τιμή, υπάρχει περίπτωση η παραγωγή να είναι τόσο χτυπημένη που να μην μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε στη ζήτηση και να μην ικανοποιήσουμε όλες τις παραγγελίες που τρέχουν», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο πρόεδρος του ΑΣ Μεσσηνίας καταδεικνύει, επίσης, για μία ακόμη φορά, ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι οι γεωργοί της περιοχής, τις επιδρομές αγριόχοιρων.
«Μετά τις σταφίδες την πέσανε στα αμπέλια, στις πατάτες, γενικά παίρνουν σειρά άλλες καλλιέργειες. Και δεν μιλάμε για 2-3, μιλάμε για κοπάδια ολόκληρα, το βράδυ αναγκάζεσαι να σταματήσεις με το αμάξι γιατί περνάνε τον δρόμο». Η μόνη λύση, μια και ο ΕΛΓΑ δεν προβλέπει αποζημίωση για τέτοιου είδους καταστροφές, είναι η περίφραξη των καλλιεργειών, όμως το κόστος για τους περισσότερους παραγωγούς είναι απαγορευτικό. «Εγώ, να φανταστείτε, περίφραξα ένα τμήμα των αμπελιών μου και έδωσα 1.000 ευρώ. Πόσοι παραγωγοί νομίζετε ότι μπορούν να δώσουν τέτοια ποσά; Η μόνη κίνηση που έκανε η πολιτεία, που όμως δεν άλλαξε κάτι στην κατάσταση, είναι ότι επέτρεψε το κυνήγι περίπου έναν μήνα νωρίτερα απ’ ό,τι πέρυσι», σημειώνει ο κ. Κατσούλης.
Σουλτανίνα Κρήτης: «Ζούμε με τις αναμνήσεις»
Τη σκληρή αλήθεια παραθέτει, μιλώντας στην «ΥΧ», ο Ανδρέας Στρατάκης, πρόεδρος της ΕΑΣΗ και αντιπρόεδρος της ΚΣΟΣ, σχετικά με την παραγωγή σουλτανίνας στην Κρήτη. «Η καλλιέργεια σταφίδας έχει πεθάνει εδώ και χρόνια στο νησί μας. Μπορεί να είμαι από αυτούς που λένε ότι η γη θα ξανακαλλιεργηθεί, αλλά αυτήν τη στιγμή, τα κίνητρα που έχει ένας παραγωγός να καλλιεργήσει σταφίδα ή άλλο προϊόν είναι μηδαμινά. Το κόστος είναι απαγορευτικό, οι φόροι το ίδιο. Στις χρυσοφόρες εποχές η σταφίδα μεγάλωσε γενιές, έχτισε σπίτια, έφερε ανάπτυξη στο Ηράκλειο. Σήμερα, ζούμε με τις αναμνήσεις. Δεν αξίζει ούτε να σχολιάσουμε την ποσότητα που παράγεται».
Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους. Από 115.000 τόνους που παρήγαγε το νησί, φέτος μετά βίας θα φτάσει τους 2.000. Η τιμή είναι σχετικά ικανοποιητική, ξεκινώντας από 1,5-1,8 ευρώ, όμως, σε μία αγορά που κατακλύζεται από εισαγόμενη, κυρίως από την Τουρκία, φαίνεται πως η παραδοσιακή κρητική αυτή καλλιέργεια φτάνει σιγά-σιγά στο τέλος της. «Οι περισσότεροι έβγαλαν τα αμπέλια και έβαλαν ελιές. Μόνο οι “σκληρά ρομαντικοί” επιμένουν. Και είναι κρίμα, πραγματικά», καταλήγει ο κ. Στρατάκης.
ΗΠΑ: Πηγάδι δίχως πάτο η παραγωγή
Σε χαμηλό 11ετίας (!) φαίνεται πως θα πέσει η σταφίδα στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τις προβλέψεις του USDA να κάνουν λόγο για παραγωγή 275.000 τόνων, 23.000 τόνους κάτω σε σχέση με πέρυσι. Οι εξαγωγές θα περιοριστούν κατά 7.000 τόνους, γεγονός που θα επηρεάσει τις εξαγόμενες ποσότητες κυρίως στην ΕΕ και λιγότερο στην Κίνα. Τέλος, 1 στις 3 αποθήκες αναμένεται να «αδειάσει», αφού τα αποθέματα θα μειωθούν κατά 31.000 τόνους, φτάνοντας σε χαμηλά οκταετίας, στους 72.000 τόνους.
Υπενθυμίζεται ότι, παγκοσμίως, η λευκή σταφίδα καταλαμβάνει το 60% της παραγωγής και η μαύρη το υπόλοιπο 40%. Η λευκή καταναλώνεται συνήθως ως σνακ, ενώ η μαύρη χρησιμοποιείται περισσότερο στη μεταποίηση. Τέλος, η λευκή σταφίδα αποτελεί κατά κόρον την επιλογή ανεξάρτητων παραγωγών, με τη μαύρη να αποτελεί κυρίως προϊόν μαζικής παραγωγής.
