Η συνταγή της επιτυχίας

της Τάνιας Γεωργιοπούλου

H Αυστραλία θα παράγει «φρέσκο» γάλα διάρκειας 100 ηµερών, το οποίο θα εξάγει αρχικά στη Μαλαισία, στόχος της όµως θα είναι η αγορά της Ασίας. Η Κίνα αποφάσισε τη µαζική καλλιέργεια γενετικά τροποποιηµένων φυτών – και η λέξη µαζικότητα µαζί µε τη λέξη Κίνα, στην ίδια πρόταση, αποκτά άλλο νόηµα. Ξεκινά, λοιπόν, µε καλαµπόκι και βαµβάκι, αλλά σύντοµα θα εντείνει τις έρευνες για να καλλιεργήσει ρύζι και σιτηρά. Βλέπετε, κινεζική κρατική εταιρεία επενδύσεων πρόσφατα εξαγόρασε τη Syngenta.

Και οι δύο αποφάσεις, αν και φαινοµενικά άσχετες, έχουν δύο πολύ σηµαντικά κοινά στοιχεία. Το ένα είναι ότι, όσον αφορά τη δυναµική τους στην αγορά, και οι δύο είναι πολύ µεγάλες επενδυτικές κινήσεις, µε στόχο την ασιατική αγορά, όπου οι καταναλωτικές απαιτήσεις αυξάνονται συνεχώς χωρίς όµως τα ποικίλα προαπαιτούµενα (να µην είναι µεταλλαγµένο, να µην έχει πολλή ζάχαρη, να µην περιέχει χρωστικές), που θέτει το καταναλωτικό κοινό στην Ευρώπη. Το δεύτερο κοινό στοιχείο είναι ότι πίσω και από τις δύο αποφάσεις υπάρχει µια µεγάλη εταιρεία, που έχει επενδύσει πολλά εκατοµµύρια σε µια συγκεκριµένη τεχνολογία και, βέβαια, θέλει να πάρει τα λεφτά της πίσω (σ.σ. αν ο όρος κρατική, όσον αφορά την εξαγορά στην Κίνα ξενίζει, το κράτος κάνει τις µεγαλύτερες µπίζνες σε αυτήν τη χώρα). 

Η εταιρεία, λοιπόν, που έχει βρει την τεχνολογία, απαντώντας προφανώς σε µια ανάγκη της αγοράς που εντόπισε, όπως αυξανόµενη ανάγκη για γάλα στις ασιατικές χώρες, ή αύξηση της ζήτησης σε σιτηρά και ρύζι στην Κίνα, καθοδηγεί αναλόγως και την παραγωγική διαδικασία. 

Ας µην τροµάζουµε. Είναι άλλα τα µεγέθη, άλλες οι ανάγκες. Όµως, µπορούµε να δούµε τον τρόπο… Εντοπισµός µιας ανάγκης, επιστηµονική έρευνα, καινοτοµία, εφαρµογή στην παραγωγή. Είναι µια συνταγή µε µεγάλα ποσοστά επιτυχίας.