Τις τελευταίες μέρες, ακούω συχνά αυτή την ερώτηση, καθώς η ένταση στα ελληνοτουρκικά κλιμακώνεται καθημερινά, με λεκτικές επιθέσεις και επεισόδια στην κυπριακή ΑΟΖ και το Αιγαίο που κορυφώθηκαν με τη σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτών στον Έβρο.
Τι λένε, λοιπόν, οι Βρυξέλλες; Δεν λένε τίποτα. Κάποιες δηλώσεις, περισσότερο μετά από ερωτήματα ή αιτήματα Ελλήνων (δημοσιογράφων ή πολιτικών) και τίποτα παραπάνω για την ώρα. Δεν ενδιαφέρονται, λοιπόν, «στην Ευρώπη» για την Ελλάδα και για τα σύνορά μας, που ας μην ξεχνάμε ότι είναι και ευρωπαϊκά;
Κατ’ αρχάς, να θυμίσουμε ότι η ΕΕ δεν έχει –ακόμα– στρατό. Δεν έχει, επίσης, αρμοδιότητα για την εξωτερική πολιτική. Όμως, αυτό δεν είναι το μεγαλύτερό της πρόβλημα. Το βασικό της πρόβλημα λέγεται μεταναστευτικό και το αμέσως επόμενο ΝΑΤΟ. Το προσφυγικό γιατί δεν θέλει να ξαναζήσει το καλοκαίρι του 2016 και το ΝΑΤΟ, γιατί αποτελεί ακόμα τον μοναδικό στρατιωτικό βραχίονα και δεν είναι εποχή για αναταράξεις, όταν οι ΗΠΑ δείχνουν όλο και λιγότερη διάθεση να στηρίξουν την Ευρώπη.
Ωστόσο, θεωρώ ότι ο σημαντικότερος λόγος είναι διαφορετικός. Ελάχιστοι παρακολουθούν από κοντά όσα συμβαίνουν στο Αιγαίο. Η σύλληψη των Ελλήνων στρατιωτών δεν πήρε καμία έκταση στα διεθνή ΜΜΕ. Οι απειλές πολέμου της Τουρκίας, επίσης. Οι Βρυξέλλες –από αμηχανία και άγνοια– υποβάθμισαν τα γεγονότα, ίσως κακώς και οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου δεν σήκωσαν περισσότερο το θέμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Οι Βρυξέλλες, λοιπόν, δεν λένε τίποτα ιδιαίτερο και δεν έχουν και αρμοδιότητα να πουν. Τα κράτη -μέλη, όμως, πρέπει να πάρουν άμεσα θέση. Σε Ελλάδα και Κύπρο ακούγονται ήδη φωνές που ζητούν λήψη μέτρων ανάλογων με αυτά που ελήφθησαν για τη Ρωσία. Επισήμως, τέτοιο ζήτημα δεν έχει τεθεί. Αν, όμως, η κατάσταση εκτραχυνθεί περισσότερο, η ΕΕ θα έρθει για πρώτη φορά αντιμέτωπη με την ανάγκη να υπερασπιστεί ένα (ίσως δύο) κράτος-μέλος σε στρατιωτική εμπλοκή. Και εκεί το παιχνίδι αλλάζει.
