Βαμβάκι με ονομασία προέλευσης προβλέπει το εθνικό σχέδιο δράσης

Ενισχύσεις στους παραγωγούς μέσα από πέντε μέτρα του ΠΑΑ. Οι λεπτομέρειες του πλάνου που μπαίνει σε εφαρμογή από την επόμενη σεζόν

Βαμβάκι με ονομασία προέλευσης προβλέπει το εθνικό σχέδιο δράσης

του Χρήστου Διαμαντόπουλου

Στην πιλοτική εφαρμογή ενός σχεδίου δράσης μικρής εμβέλειας (τοπικού χαρακτήρα) για το βαμβάκι προσανατολίζεται η πολιτεία, ώστε να μπουν τα θεμέλια ενός μακροπρόθεσμου πλάνου για την ανάπτυξη του προϊόντος.

Σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει, σήμερα, η «ΥΧ», η αρχή θα γίνει από την επόμενη κιόλας καλλιεργητική περίοδο, με σύσταση ομάδας ή ομάδων παραγωγών, σε περιοχές όπου οι προϋποθέσεις συνεννόησης και συνεργασίας είναι πιο ώριμες για την εφαρμογή του. Σύμφωνα, μάλιστα, με όσα δηλώνει αποκλειστικά στην εφημερίδα μας ο Δρ. Νταράουσε Μωχάμεντ, Προϊστάμενος του Εθνικού Κέντρου Βάμβακος, η άμεση εφαρμογή σχεδίου δράσης μικρής κλίμακας θα αποτελέσει έναν οδηγό και το πρώτο βήμα για την εφαρμογή ενός εθνικού σχεδίου δράσης.

Βαμβάκι με ονομασία προέλευσης προβλέπει το εθνικό σχέδιο δράσηςΕπιπλέον, ο κ. Μωχάμεντ μας κάνει γνωστό ότι στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης, προτεραιότητα έχει η στόχευση στη δυνατότητα παραγωγής, κατά περιοχή ή Περιφέρεια, προϊόντος ονομασίας και προέλευσης (Thessaly Cotton, Macedonian Cotton, Sterea Ellada Cotton, Hellenic Cotton κ.λπ.). Επίσης, αυτό απαιτεί τη δημιουργία μιας νέας Διακλαδικής βάμβακος, το Εθνικό Κέντρο Βάμβακος (που διαθέτει διαπιστευμένα εργαστήρια βάμβακος) και τα Μέτρα του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014 – 2020, τα οποία παρέχουν οικονομικές ενισχύσεις στους παραγωγούς για τις παρακάτω δραστηριότητες: Το Μέτρο 09 – Σύσταση ομάδων οργανώσεων παραγωγών, το Μέτρο 1 – Δράσεις μεταφοράς γνώσεων και ενημέρωσης, το Μέτρο 03 – Συστήματα ποιότητας γεωργικών προϊόντων και τροφίμων, το Μέτρο 16 – Συνεργασία στο πλαίσιο της εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Σύμπραξης Καινοτομίας και τέλος το Μέτρο 04 – Επενδύσεις σε υλικά στοιχεία του ενεργητικού.

Κακή οργάνωση – έλλειψη στόχευσης

Ειδικότερα, μιλώντας με τον προϊστάμενο του Εθνικού Κέντρου Βάμβακος, μας τονίζει: «Το υψηλό κόστος παραγωγής και η αδυναμία στην τυποποίηση του προϊόντος, που οφείλονται κατά μεγάλο μέρος στην κακή οργάνωση και στην έλλειψη στόχευσης-σχεδιασμού, είναι οι κύριες αιτίες που οδήγησαν σε χαμηλή ανταγωνιστικότητα του προϊόντος. Αυτό, σε συνδυασμό με τη σημαντική απώλεια στην αποσυνδεδεμένη ενίσχυση για το βαμβάκι (νέα ΚΑΠ), είχαν ως αποτέλεσμα τη σταδιακή μείωση της καλλιεργούμενης έκτασης, η οποία για το 2016 αναμένεται να αγγίξει το 30%.

Αν λάβει κανείς υπόψη:

  1. τη μεγάλη σημασία του προϊόντος στην τοπική και εθνική οικονομία,
  2. τη σημασία του στην απασχόληση, λόγω μεγάλου κύκλου εργασιών,
  3. τη μεγάλη επένδυση κεφαλαίων σε γεωργικό εξοπλισμό και στη μεταποίηση ακόμα και στον τριτογενή τομέα και
  4. τις αρνητικές επιπτώσεις από την εγκατάλειψη της καλλιέργειας στην κατανομή των υπόλοιπων μεγάλων καλλιεργειών, ειδικότερα σε περίοδο οικονομικής κρίσης,

γίνεται κατανοητό ότι η χάραξη νέας στρατηγικής για τη στήριξη της βιωσιμότητας του προϊόντος, σήμερα, είναι μια επιβεβλημένη ανάγκη».

  • Διαβάστε ολόκληρο το θέμα στην Ύπαθρο Χώρα που κυκλοφορεί