Ο Σταύρος Κουγιουμτζής ήταν ένας μελαγχολικός συνθέτης. Και ένας μελαγχολικός άνθρωπος. Κάτι καθόλου κακό. Το αντίθετο. Λείπουν σήμερα οι μελαγχολικοί άνθρωποι. Γιατί ήταν ένας άνθρωπος που ρουφούσε μέσα του ένα σωρό συναισθήματα, αλλά και παθογένειες του κόσμου μας. Την αγάπη, τη θλίψη, τη νοσταλγία, την ανάγκη, την απομόνωση, τα όνειρα και τη μοναξιά των ανθρώπων γύρω του. Φαινόταν από τις μελωδίες του κι από τους στίχους που έγραφε ή που διάλεγε. Έδινε στέγη και τροφή σε αυτά τα συναισθήματα και μετά τα ελευθέρωνε πίσω σαν τραγούδια.

Tο Σάββατο 24 Ιουνίου, στις 21.30, στην Προβλήτα Α’ του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, οι Γιώργος Νταλάρας, Μαρία Κουγιουμτζή, Λιζέτα Καλημέρη, Ανδρέας Καρακότας θα θυμίσουν τα τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή.

Την ίδια ώρα με φόντο τον Θερμαϊκό και την καλοκαιρινή Θεσσαλονίκη, θα προβάλλονται σε μεγάλη οθόνη στιγμιότυπα, συνεντεύξεις και άγνωστο υλικό από τη ζωή και το έργο του συνθέτη.

Συμμετέχει η χορωδία ωδείου Τούμπας Κ. Ματσίγκου.

Σταύρος Κουγιουμτζής (1932 – 2005)

Μικρασιάτης στην καταγωγή, ο μουσικοσυνθέτης Σταύρος Κουγιουμτζής γεννήθηκε το 1932 στη Θεσσαλονίκη. Με το χώρο της μουσικής ήρθε σε επαφή σε ηλικία 15 ετών, οπότε κι άρχισε τις σπουδές του στη σχολή πιάνου του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Το πρώτο τραγούδι του το έγραψε το 1960. Ήταν το «Περιστεράκι», με το οποίο συμμετείχε ένα χρόνο αργότερα στο Φεστιβάλ του ΕΙΡ, με ερμηνεύτρια τη Ζωή Κουρούκλη.

Ακολούθησε μια σειρά από τραγούδια που έγιναν επιτυχίες, όπως «Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά», «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», καθώς και μια σειρά από συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής: Γιάννης Βογιατζής, Γιάννης Πουλόπουλος, Γιώργος Ζωγράφος, Καίτη Χωματά. Το 1966 μπήκε δυναμικά και στο χώρο του θεάτρου, γράφοντας τη μουσική για το έργο του Γιώργου Θέμελη «Το ταξίδι», το οποίο ανέβηκε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, σε σκηνοθεσία Ευγένιου Σπαθάρη.

Tην επόμενη χρονιά εγκαταστάσθηκε στην Αθήνα και άρχισε τη συνεργασία του με τη δισκογραφική εταιρεία ΜΙΝΟΣ και με τον ανερχόμενο τότε τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα και τον Γιάννη Καλατζή, ενώ αργότερα, «συναντήθηκε» με την Χαρούλα Αλεξίου, την Βίκυ Μοσχολιού, τον Δημήτρη Μητροπάνο, την Άννα Βίσση.

Την περίοδο εκείνη έγραψε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του, που έμειναν στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού: «Κάπου νυχτώνει», «Πού ’ναι τα χρόνια», «Όλα καλά κι όλα ωραία», «Ο ουρανός φεύγει βαρύς». Αν και εξαιρετικός στιχουργός των μεγαλύτερων επιτυχιών του, συνεργάστηκε με σπουδαίους στιχουργούς (Σ. Τσώτου, Μ. Μπουρμπούλη, Μ. Ελευθερίου, Λ. Παπαδόπουλο) και ποιητές (Γ,Θέμελης, Ντ. Χριστιανόπουλος, Κ. Βάρναλης), δημιουργώντας για περισσότερο από 30 χρόνια λαϊκά τραγούδια, που έμελε να γίνουν κλασικά.

Ακολούθησε μια ηθελημένη σιωπή 11 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων επέστρεψε στη γενέτειρα του. Κατόπιν προτροπής του Γιώργου Νταλάρα, επανήλθε το 1997, με κομμάτια βασισμένα στη βυζαντινή υμνογραφία, που παρουσιάστηκαν και ηχογραφήθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής, με τον Νταλάρα, την Αιμ. Κουγουμτζή και χορωδία, με τον τίτλο «Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων».

Πέθανε, σε ηλικία 73 ετών, στις 12 Μαρτίου του 2005.

Συντελεστές

Σολίστ: Γιώργος Νταλάρας, Μαρία Κουγιουμτζή, Λιζέτα Καλημέρη, Ανδρέας Καρακότας
Συμμετέχει η χορωδία ωδείου Τούμπας Κ. Ματσίγκου
Διοργάνωση: Κέντρο Πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Στάθης Παχίδης
Μουσική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Ματσίγγος
Επιμέλεια αρχειακού υλικού: Θανάσης Γιώγλου