Την τιμητική της έχει η φέτα σε εκτενές αφιέρωμα των New York Times, με θέμα τις συχνές διαμάχες για τη διαφύλαξη των γαστρονομικών παραδόσεων και την προστασία των ονομασιών των τροφίμων στην Ευρώπη. Η Ελλάδα, ως «γενέτειρα» του συγκεκριμένου γαλακτοκομικού προϊόντος, περιλαμβάνεται στις χώρες που προστατεύουν έντονα την γαστρονομική τους κληρονομιά, κάτι που όμως φαίνεται ότι δεν είναι αρκετό για να την απαλλάξει από τον κίνδυνο των… απομιμήσεων.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, προκειμένου να δικαιούνται προστατευόμενη ονομασία, τα προϊόντα της ΕΕ απαιτείται να παράγονται σε έναν συγκεκριμένο τόπο. Σε αυτό το πλαίσιο, οι παραγωγοί τυριού στη βόρεια Αγγλία είναι αναγκασμένοι να διαθέτουν στην αγορά μια εναλλακτική έκδοση της φέτας, υπό την ονομασία «fettle».
Βέβαια, οι κανονισμοί για τα ΠΟΠ προϊόντα της ΕΕ δεν επηρεάζουν μόνο τους παραγωγούς της, αλλά και εκείνους που επιθυμούν να διαπραγματευτούν με το ευρωπαϊκό μπλοκ.
Με τις ΗΠΑ δεν προβλέπεται να υπογραφεί συμφωνία αμοιβαίας προστασίας προϊόντων στο άμεσο μέλλον, λόγω της θέσης που κρατάει ο πρόεδρος της χώρας, Ντόναλντ Τραμπ. Ενισχυτικά στη στάση αυτή, σύμφωνα με το δημοσίευμα των New York Times, λειτουργεί η εναντίωση που ορθώνουν οι Αμερικανοί παραγωγοί. Όπως υποστηρίζουν οι τελευταίοι, τα τυριά τους είναι εξίσου καλά με εκείνα των Ευρωπαίων ομολόγων τους και δικαιούνται εξίσου με εκείνους το όνομα. Πρόσφατα, ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Πολ Ράιαν, δήλωσε ότι οι παραγωγοί στην πολιτεία του (σ.σ. Ουισκόνσιν) θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν φέτα και άλλα τυριά και για τις επόμενες γενεές.
Παίρνοντας αφορμή από δηλώσεις όπως η παραπάνω, ευρωβουλευτές τονίζουν ότι η στάση των Ηνωμένων Πολιτειών δημιουργεί κίνδυνο μαζικών εισαγωγών παραποιημένης φέτας στην ΕΕ.
