Διανύοντας το δεύτερο έτος των σπουδών του στο τμήμα Τεχνιτών Αγροτικών Μηχανημάτων της Αβερώφειου Γεωργικής Σχολής Λάρισας, ο Στέργιος Ζητούνης οραματίζεται τη δική του επιχείρηση και ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. Μιλώντας στην «Ύπαιθρο Χώρα», εξομολογείται τις έως τώρα εμπειρίες του για τη σχολή και αναφέρεται στα βήματα που σχεδιάζει να κάνει μετά την αποφοίτησή του, το προσεχές καλοκαίρι.
Ο Στέργιος κατάγεται από την κωμόπολη του Παλαμά Καρδίτσας και έχει μεγαλώσει σε αγροτική οικογένεια. Μάλιστα, συμβάλλει ενεργά στην ενασχόληση των γονιών του. «Έχουμε χωράφια και ασχολούμαστε με την καλλιέργεια της μηδικής και του κριθαριού. Επίσης, διαθέτουμε και μερικά ζώα (σ.σ. πρόβατα). Εγώ, μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό μου, βοηθάμε καθημερινά στις αγροτικές δουλειές που προκύπτουν στην εκμετάλλευσή μας».
Η κλίση στα γεωργικά μηχανήματα, τα εφόδια και οι άμεσοι στόχοι
Ο αδελφός του Στέργιου έχει τελειώσει τη σχολή της Αβερώφειου, όπου έλαβε την ειδικότητα του τεχνίτη ζωοτεχνίας, αποσκοπώντας –μεταξύ άλλων– στο να διαχειριστεί το ζωικό κεφάλαιο που βρίσκεται υπό την κατοχή της οικογένειας. Αυτό ασφαλώς αποτέλεσε ένα μεγάλο κίνητρο που οδήγησε τον Στέργιο στη σχολή, χωρίς όμως να είναι ο κύριος λόγος. «Ο αδελφός μου προσανατολίζεται προς το χωράφι, όπου μπορεί να λειτουργήσει συνδυαστικά, καλλιεργώντας και τροφές για τα ζώα. Η φοίτησή του στην Αβερώφειο σίγουρα έπαιξε τον ρόλο της, όμως εμένα από μικρότερη ηλικία μου άρεσαν τα γεωργικά μηχανήματα. Εφόσον λοιπόν είχα στον νου μου αυτήν τη σχολή, αποφάσισα να την επιλέξω, διότι υποστήριζε τη συγκεκριμένη ειδικότητα».
Μετά την αποφοίτησή του, ο 20χρονος έχει προγραμματίσει να ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση, η οποία θα σχετίζεται με την κατασκευή και την επισκευή γεωργικών μηχανημάτων. Με ποιον τρόπο όμως τον προετοίμασε η Αβερώφειος για τη μελλοντική επιχειρηματική του κίνηση; «Σε μια μέρα εργαστηρίων, αναλόγως την εποχή, καταπιανόμαστε με τις κατάλληλες εργασίες. Για παράδειγμα, την περίοδο της σποράς προετοιμάζουμε τα χωράφια μας, μετά τα σπέρνουμε και αργότερα ρίχνουμε λιπάσματα και προβαίνουμε στον ψεκασμό. Το καλοκαίρι ασχολούμαστε με τον αλωνισμό και τη χορτοδετική, ενώ τον χειμώνα κάνουμε συντήρηση στα μηχανήματά μας, μαζί με κάποιες επισκευές και άλλες κατασκευές. Γενικά, ό,τι μαθαίνουμε στα θεωρητικά μαθήματα το εφαρμόζουμε ύστερα και στο εργαστήριο, κάτι το οποίο μας βοηθάει πολύ. Η σχολή, με το διδακτικό προσωπικό, τις υποδομές, τα μηχανήματα και την τεχνογνωσία της, μας δίνει τα κατάλληλα εργαλεία ώστε να πορευτούμε στη συνέχεια της ζωής μας. Με λίγα λόγια, για έναν νέο άνθρωπο, που έχει την όρεξη και τη θέληση να ασχοληθεί με το αντικείμενο, η σχολή είναι ο κατάλληλος χώρος. Γιατί χωρίς την εκπαίδευση, δεν μπορείς να προχωρήσεις».
«Ο κλάδος έχει μέλλον»
Ο Στέργιος διαβλέπει σημαντικές προοπτικές στα γεωργικά μηχανήματα και αιτιολογεί την πεποίθηση αυτή με πειστικά επιχειρήματα.
«Στη δική μας περιοχή, η συγκεκριμένη ενασχόληση έχει μέλλον.
Κάθε σπίτι διαθέτει δύο ή περισσότερα τρακτέρ, όπως και άλλα γεωργικά μηχανήματα που χρειάζονται συντήρηση και επισκευή.
Σε σχέση με παλαιότερα, τα γεωργικά μηχανήματα έχουν γίνει περισσότερα, έχουν εξελιχθεί και είναι πολύ πιο σύγχρονα. Σίγουρα δεν είναι όλα ρόδινα.
Παρ’ όλα αυτά, σε σύγκριση με άλλους κλάδους του αγροτικού τομέα, ο οποίος όπως είναι λογικό περνάει μια κρίση τα τελευταία χρόνια, τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα.
Από τη στιγμή που ένα γεωργικό μηχάνημα υποστεί μια βλάβη, η επισκευή του είναι επιβεβλημένη, καθώς αποτελεί βασικό εργαλείο για τον αγρότη και δεν υπάρχει περιθώριο να αφεθεί στη μοίρα του.
Δεν υπάρχει εναλλακτική. Πρέπει να πας στο χωράφι, να οργώσεις, και γενικά να προβείς σε όλες τις εργασίες των οποίων τα γεωργικά μηχανήματα αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι».
