Χωρίς πυξίδα από τις εξαγωγές η αγορά στο σκληρό

Απόντες ακόμα οι ξένοι αγοραστές

skliro-sitari-agrotes

Εν μέσω εξαγωγικής άπνοιας, καθώς Ιταλοί και λοιποί ξένοι αγοραστές εξακολουθούν να… λάμπουν διά της απουσίας τους, τον τόνο στην εγχώρια αγορά του σκληρού δίνουν οι εμπορικές πράξεις που πραγματοποιούνται σε τοπικό επίπεδο και από τις οποίες δεν προκύπτει ομοιόμορφη εικόνα σε ό,τι αφορά τις τιμές.

Στη Βόρεια και Βορειοδυτική Ελλάδα, σιτάρια εξαιρετικής ποιότητας έχουν αγοραστεί ακόμα και με 23 λεπτά το κιλό (παραδοτέα), ενώ στη Θεσσαλία ο ΑΣ Πλατύκαμπου προσέφερε 22 λεπτά το κιλό (για ποσότητα που όμως δεν ξεπερνούσε τα 70 κιλά, προκειμένου να εκτελεσθεί συγκεκριμένο συμβόλαιο). Ωστόσο οι περισσότερες «δουλειές» αυτό το διάστημα γίνονται στα 20 με 21 λεπτά το κιλό για τα ποιοτικά σκληρά (παράδοση στο μύλο ή στις εγκαταστάσεις του εμπόρου), ενώ οι χαμηλότερες ποιότητες, που αφορούν μεταβροχικά σιτάρια, ξεκινούν συνήθως από τα 17 λεπτά το κιλό.

«Δεν ακούμε αισιόδοξα πράγματα από την αγορά. Ευελπιστούμε να ανέβει στη συνέχεια η τιμή. Δεύτερη σερί χρονιά με τιμές της τάξης των 17 λεπτών το κιλό είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει μεγάλη απογοήτευση στον κόσμο», λέει στην «ΥΧ» ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νίκαιας «Προμηθέας», Αντώνης Ρεντζιάς. Ο συνεταιρισμός συνεργάζεται συμβολαιακά με τη βιομηχανία ζυμαρικών Μέλισσα-Κίκιζας (με την τιμή να έχει καθοριστεί στα 20 λεπτά το κιλό), ωστόσο διαθέτει και ποσότητες στην ελεύθερη αγορά. Οι αποδόσεις φέτος στην περιοχή ήταν μάλλον απογοητευτικές καθώς, όπως σημειώνει ο ίδιος, μετά βίας άγγιξαν τα 300 κιλά/στρέμμα.

Η απουσία ξένων αγοραστών, δεδομένου ότι έχουμε ήδη διανύσει το πρώτο μισό του Ιουλίου, προκαλεί εντύπωση, ωστόσο θα πρέπει να τοποθετηθεί στο πλαίσιο της γενικότερης «απραξίας» που παρατηρείται αυτό το διάστημα στη διεθνή αγορά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Φότζια, όπου τις δύο προηγούμενες εβοδμάδες η τιμή είχε διαμορφωθεί στα 230-235 ευρώ/τόνο (τιμή επί αυτοκινήτου στα σιλό του πωλητή) για την πρώτη κατηγορία, αυτή την εβδομάδα δεν ανακοινώθηκε τιμή, γεγονός που γνώστες της αγοράς αποδίδουν στο ότι δεν συντελούνται πράξεις.

Αντίστοιχα στη Μπολόνια, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, η τιμή ήταν στα 240-245 ευρώ/τόνο (παραδοτέο στην περιοχή της Μπολόνια) για την πρώτη ποιότητα (80% υαλώδη, 80% ειδικό βάρος, 13% πρωτεΐνη) ενώ για τη δεύτερη –στην οποία τοποθετείται, πλην λίγων εξαιρέσεων, η φετινή ελληνική σοδειά– στα 230-235 ευρώ/τόνο.

«Όταν βλέπει κανείς αυτή την απραξία στον κύριο αγοραστή της Ευρώπης, καταλαβαίνει ότι είναι λογικό να μην υπάρχει ιδιαίτερη κινητικότητα και στην ελληνική αγορά», σχολιάζει στην «ΥΧ» έμπειρος παρατηρητής του κλάδου, εξηγώντας ότι «οι ποιότητες φέτος στην Ιταλία ήταν πολύ καλές, υπάρχει αποθεματοποίηση από πέρυσι και οι μύλοι δεν βιάζονται να καλύψουν τις όποιες ελλείψεις».