Άγγελος Γεωργάκης: «Με κέρδισε η μπύρα, στόχος μου να ανοίξω το δικό μου μικροζυθοποιείο»

Συνέντευξη με τον φοιτητή του Τμήματος Οινολογίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής

aggelos-georgakis-zithopoios
Με έναν εκ των φοιτητών του Τμήματος Οινολογίας του τέως ΤΕΙ Αθηνών, που από φέτος μετονομάζεται σε Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, μετά από συγχώνευση με το Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα, είχε την ευκαιρία να μιλήσει η «YX».

Μπορεί τον προσεχή Σεπτέμβριο ο Άγγελος Γεωργάκης να μπαίνει στο τέταρτο και τελευταίο έτος φοίτησής του, όμως για εκείνον σημείο αναφοράς είναι η προ μερικών μηνών ένταξή του στην ομάδα ζυθοποίησης της σχολής, μια συνύπαρξη που με τα ερεθίσματά της έχει επηρεάσει καθοριστικά τα μελλοντικά του σχέδια.

Ο Άγγελος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κορωπί. Δεδομένου ότι ο πατέρας του ασχολείται με την αμπελουργία, η απόφαση να φοιτήσει στο τμήμα Οινολογίας του τέως ΤΕΙ Αθηνών ήταν στοχευμένη. Παρ’ όλα αυτά, τα αρχικά του πλάνα άλλαξαν μέσα από τα βιώματα της σχολής. «Ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα μου, αρχική μου επιδίωξη ήταν να κάνω το βήμα παραπάνω και να ανοίξω το δικό μας οινοποιείο. Ωστόσο, τελικά βρέθηκα να αμφιταλαντεύομαι μεταξύ των κατευθύνσεων της οινολογίας και της ζυθοποιίας. Τελικά, με κέρδισε η μπύρα. Έτσι, το τελευταίο εξάμηνο αποφάσισα να ασχοληθώ σοβαρά μαζί της, παρακολουθώντας τα μαθήματα του εργαστηρίου και, όταν τελειώσω, απώτερος στόχος είναι να ανοίξω το δικό μου μικροζυθοποιείο».

«Ένιωσα όπως ένα παιδί που μπαίνει σε ένα κατάστημα παιχνιδιών»

Ο 21χρονος γνώριζε για την ομάδα ζυθοποίησης από το πρώτο έτος της φοιτητικής του ζωής, όμως εκ των έσω βίωσε μια αρκετά διαφορετική κατάσταση. «Όταν πρωτομπήκα στο ζυθοποιείο και ξεκίνησα να βλέπω τις διαδικασίες ένιωσα όπως ένα παιδί που μπαίνει σε ένα κατάστημα παιχνιδιών. Μου φαίνονταν όλα τέλεια και πολύ ενδιαφέροντα, σαν παιχνίδια που δεν είχα ξαναδεί. Αρχικά είχα την εντύπωση ότι το να φτιάξεις μια μπύρα είναι μια δραματικά δύσκολη και πολύωρη διαδικασία, που μπορούσε να πάει στραβά εύκολα. Αφού όμως το βίωσα στην πράξη και έβρασα αρκετές μπύρες με την ομάδα μου, συνειδητοποίησα ότι δεν είναι κάτι τόσο δύσκολο. Αυτό που επίσης χρησίμευσε πάρα πολύ ήταν η ομαδικότητα, το καλό κλίμα που υπήρχε, αλλά και η αφοσίωση των μελών της ομάδας στον στόχο».

oinologoi-zithopoioi-tei
Δημιουργώντας τους αυριανούς επαγγελματίες της οινικής αγοράς, ζυθοποιούς και αποσταγματοποιούς

Σύμφωνα με τον ίδιο, η παρασκευή της μπύρας είναι μια σχετικά απλή διαδικασία, εφόσον διαθέτει κανείς τις ικανότητες και την υπομονή. «Θα μπορούσε κάποιος να το κάνει ακόμα και στο σπίτι του, παρά τις δυσκολίες που ενδεχομένως θα αντιμετώπιζε χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία. Όταν όμως η παρασκευή μιας μπύρας απαιτεί 10-12 ώρες χωρίς διάλειμμα, πρέπει να διαθέτει κανείς κουράγιο ώστε να ξεπερνά την κούραση, η οποία είναι κυρίως πνευματική. Στην ομάδα ζυθοποίησης μαζευόμαστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα και συζητάμε τι μπύρες θέλουμε να φτιάξουμε. Όλες οι διαδικασίες γίνονται από τους φοιτητές, εντελώς εθελοντικά. Εμείς βράζουμε, εμφιαλώνουμε τη μπύρα, πλένουμε τα μπουκάλια που θα χρησιμοποιήσουμε και γενικά τα κάνουμε όλα. Εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι δεν δημιουργούμε ένα εμπορευματοποιημένο προϊόν με σκοπό το κέρδος. Είναι κάτι που γίνεται ερασιτεχνικά, προωθείται μόνο μεταξύ των φοιτητών και όχι σε μπυραρίες ή κάπου αλλού. Με όσα χρήματα μαζεύονται αγοράζουμε υλικά ώστε να φτιάξουμε και άλλες μπύρες».

Στον εργαστηριακό χώρο του μικροζυθοποιείου και μέσα από την τριβή με όλα τα στάδια παρασκευής της μπύρας, οι φοιτητές γίνονται μέρα με τη μέρα καλύτεροι ζυθοποιοί. «Η κάθε μπύρα έχει το δικό της κοινό. Ανεξάρτητα βέβαια από το ζήτημα του γούστου, το οποίο ποικίλλει από άτομο σε άτομο, ποιοτικά οι μπύρες μας είναι η μία καλύτερη από την άλλη. Στο στάδιο της παραγωγής συμβαίνουν λάθη από σπανίως έως ποτέ, δίχως να παρουσιάζονται οποιαδήποτε άλλα αρνητικά χαρακτηριστικά».

Η τάση των τελευταίων χρόνων στον κλάδο της ζυθοποίησης

Στη χώρα μας, η αυξανόμενη απήχηση της ζυθοποίησης είναι μια τάση που καθίσταται ολοένα και πιο έκδηλη. «Έχει πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι τα τελευταία 4-5 χρόνια έχουν ξετρυπώσει παντού στην Ελλάδα μικροζυθοποιεία. Η Χίος, η Μύκονος, Ρόδος, η Εύβοια και φυσικά η Αθήνα, όλες έχουν δικά τους μικροζυθοποιεία. Αυτό έως έναν βαθμό είναι καλό, καθώς αναδεικνύει την αγάπη που υπάρχει στη χώρα μας για τη συγκεκριμένη ενασχόληση. Ωστόσο, δεν ξέρω για πόσο θα είναι εφικτό να συνεχιστεί κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι κάποια στιγμή η αγορά θα κορεστεί από τέτοιες επιχειρήσεις. Χρειάζεται, λοιπόν, πάρα πολλή δουλειά και κόπος για να επιζήσουν, τη στιγμή που τα κέρδη θα είναι περιορισμένα. Εγώ, πάντως, λέω “ναι” σε αυτή την πρόκληση», τονίζει ο Άγγελος.

«Τα πάντα είναι ζήτημα θέλησης»

Κλείνοντας, ο 21χρονος φοιτητής αναφέρεται στην κομβικής σημασίας «οδό», μέσω της οποίας η κατάρτιση που προσφέρει το τμήμα Οινολογίας μπορεί να λειτουργήσει ως εφαλτήριο για την επαγγελματική αποκατάσταση. «Όλα εξαρτώνται από τη διάθεση του καθενός. Εάν κάποιος από τη σχολή έχει παρακολουθήσει μόνο το μάθημα της ζυθοποίησης, βγαίνοντας από αυτή δεν θα έχει την ικανότητα να λειτουργήσει μέσα σε ένα ζυθοποιείο. Εάν όμως έχει περάσει από την ομάδα ζυθοποίησης, όπου φτιάχνουμε μπύρες και κάνουμε κανονικά τη διαδικασία, τότε θα έχει αρκετές παραπάνω πιθανότητες. Επιπλέον, οι επισκέψεις σε επιχειρήσεις του κλάδου είναι κομβικής σημασίας, για όποιον έχει τη δυνατότητα. Είναι αλλιώς να σου τα λένε θεωρητικά και αλλιώς να τα βλέπεις ή να τα εφαρμόζεις στην πράξη. Όμως σε τελική ανάλυση, τα πάντα είναι θέμα θέλησης».