Αλέξιος Ζουλουμίδης: Σχεδιάζοντας το αύριο με την «τροφή του μέλλοντος»

Ο 16χρονος Αλέξιος Ζουλουμίδης φοιτά στη Β’ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, ωστόσο ήδη καταστρώνει τα επαγγελματικά του σχέδια για το μέλλον. Στόχος του, να ασχοληθεί με τη σπιρουλίνα, μια πλήρη και υγιεινή υπερτροφή με ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά και εκπροσώπηση στις διατροφικές συνήθειες του πλανήτη.

Η καταγωγή του Αλέξιου είναι από το Σιδηρόκαστρο Σερρών. Όχι πολύ μακριά από εκεί, στο χωριό Θερμά Νιγρίτας, ο πατέρας του δραστηριοποιείται στη θερμοκηπιακή καλλιέργεια σπιρουλίνας. Πρόκειται για μια στρατηγική γεωγραφική θέση που εξασφαλίζει στη σπιρουλίνα το κατάλληλο υδάτινο, αλκαλικό περιβάλλον. «Η καλλιέργεια σπιρουλίνας σε θερμοκήπια είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στα Θερμά Νιγρίτας, καθότι οι συνθήκες στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή είναι πολύ ευνοϊκές για την καλλιέργειά της.

Αυτό οφείλεται, μεταξύ άλλων, στο γεωθερμικό πεδίο της περιοχής», μας λέει ο σπουδαστής της ΑΓΣ. Πράγματι, η αυξημένη ηλιοφάνεια και οι υψηλές θερμοκρασίες της περιοχής ευνοούν την ανάπτυξη της σπιρουλίνας, μια διαδικασία που λαμβάνει χώρα μέσα σε δεξαμενές νερού υψηλής αλκαλικότητας, με τη βοήθεια της ηλιακής ακτινοβολίας και του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας. Το τελευταίο διαχωρίζεται από το γεωθερμικό ρευστό που βγαίνει μαζί με το ζεστό νερό της γεωθερμίας.

Η σπιρουλίνα ανήκει σε ένα είδος γαλαζοπράσινων μικροφυκών του γλυκού νερού και διατίθεται στην αγορά με τη μορφή σκόνης ή σε ταμπλέτες. Μέσα σε ελάχιστη μάζα, η γνωστή αυτή υπερτροφή συμπυκνώνει υψηλή διατροφική αξία, όντας πλούσια σε διάφορα θρεπτικά συστατικά που μπορούν να ωφελήσουν τον ανθρώπινο οργανισμό. Το γεγονός ότι η NASA χαρακτήρισε τη σπιρουλίνα ως «τροφή του μέλλοντος» και ο OHE ως «ιδανική τροφή για την ανθρωπότητα» είναι ενδεικτικό των διαπιστευτηρίων και των προοπτικών που συνοδεύουν αυτό το τονωτικό συμπλήρωμα διατροφής, κάτι που ο σπουδαστής της ΑΓΣ δείχνει να γνωρίζει καλά και επιθυμεί να εκμεταλλευτεί και ο ίδιος.

«Σκοπεύω να είμαι ο συνεχιστής της δραστηριότητας του πατέρα μου στη γραμμή παραγωγής σπιρουλίνας, εστιάζοντας πρωτίστως στο κομμάτι του μάρκετινγκ. Η αλήθεια είναι ότι έχω επισκεφθεί πολλές φορές τις εγκαταστάσεις μας, δηλαδή τα θερμοκήπια όπου αποξηραίνεται η σπιρουλίνα και τις δεξαμενές, και μπορώ να πω ότι είναι κάτι που με ιντριγκάρει πολύ. Ο πατέρας μου είναι πολύ θετικός στην ανταπόκριση που δείχνω και πιστεύω ότι η τελική απόφαση να ασχοληθώ με τη σπιρουλίνα είναι ένας συνδυασμός των δικών του παροτρύνσεων και κατευθυντήριων γραμμών και του δικού μου ειλικρινούς ενδιαφέροντος».

Στόχος οι νέες αγορές

Όσο για τον τρόπο με τον οποίο θα ήθελε να επιδιώξει την εξωστρέφεια, ο Αλέξιος είναι ξεκάθαρος. «Θεωρώ ότι υπάρχουν ανεξερεύνητες οδοί όπου μπορώ να κινηθώ και πληθώρα προοπτικών που μπορώ να εξελίξω για να μεγαλώσουμε την εμπορική μας απήχηση. Το ίντερνετ είναι πολύ ένα σημαντικό εφόδιο για να βρω πρόσβαση σε πρόσθετες αγορές, για αυτό θα ήθελα στο μέλλον να σπουδάσω κάτι που να έχει να κάνει με ψηφιακό μάρκετινγκ (Digital Marketing). Είμαι βέβαιος ότι η ΑΓΣ θα με βοηθήσει πολύ στη συγκεκριμένη κατεύθυνση, κάτι που σίγουρα συνετέλεσε στην απόφασή μου να εγγραφώ στο Επαγγελματικό Λύκειο την περσινή χρονιά».

Η τριβή με τον κόσμο της ΑΓΣ έχει συμβάλει σημαντικά στην ωρίμανση του τρόπου σκέψης του Αλέξιου, κάνοντάς τον να νιώθει πιο έτοιμος για το επόμενο βήμα σε οτιδήποτε διαλέξει να κάνει. «Ο τρόπος ζωής και συνύπαρξης εδώ είναι ένα πραγματικό σχολείο. Σε πρακτικό επίπεδο, έχουμε ήδη κάνει υδροπονική καλλιέργεια σε θερμοκήπιο, κάτι που σε συνδυασμό με τις θεωρητικές γνώσεις που λαμβάνω με προετοιμάζει για όσα πρόκειται να συναντήσω ως επαγγελματίας» εξηγεί.

Ωστόσο, όπως μας λέει, «ακόμα κι αν αποφασίσω ότι εντέλει δεν θέλω να ασχοληθώ με τη σπιρουλίνα, η σχολή μού δίνει όλα τα απαραίτητα εφόδια, ώστε να νιώθω καλυμμένος από άποψη εναλλακτικών μονοπατιών επαγγελματικού προσανατολισμού. Στα απογευματινά προγράμματα έχουμε πρακτική άσκηση δύο φορές την εβδομάδα, όπου μπορούμε να καταπιαστούμε από γεωργικά μηχανήματα μέχρι φυτική παραγωγή, κτηνοτροφία, βοοτροφία και άλλα πολλά. Λαμβάνω δηλαδή πληθώρα γνώσεων, που μπορούν κάλλιστα να μου φανούν πολύ χρήσιμες στο μέλλον».

Η άγρια σπιρουλίνα αναπτύσσεται κυρίως σε τροπικά και υποτροπικά κλίματα, με τα Θερμά της Νιγρίτας να θεωρούνται ιδανική τοποθεσία για την παραγωγή της. Ο Αλέξιος πιστεύει ότι αυτό δύσκολα θα αλλάξει μέσα στα επόμενα χρόνια. «Θεωρώ ότι η κλιματική αλλαγή δεν θα μας επηρεάσει, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Όσο υπάρχει ζέστη, υπάρχει και τροφή για τη σπιρουλίνα, και σε αυτό η περιοχή παρουσιάζει τεράστιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Η θερμοκηπιακή δε καλλιέργεια προσφέρει ένα άλλο επίπεδο κάλυψης, επιτρέποντάς μας να έχουμε παραγωγή και τους χειμερινούς μήνες, έχοντας προστασία από τις επιμολύνσεις της ατμόσφαιρας».

Πρόβλημα ο ανεξέλεγκτος αθέμιτος ανταγωνισμός από τρίτες χώρες

Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι όλα ρόδινα στον τομέα της σπιρουλίνας. Ο κλάδος συνδέεται με μεγάλα κόστη εγκατάστασης και συντήρησης (πέρα από το θερμοκήπιο και τις δεξαμενές παραγωγής χρειάζεται πρόσθετος εξοπλισμός, όπως μηχανισμοί ανάδευσης του θρεπτικού υλικού, αποξηραντήρες κ.ά.), ενώ η κρατική βοήθεια δεν είναι εγγυημένη. «Από όσο ξέρω, το κράτος δεν βοηθάει τόσο. Θα πρέπει να σταθούμε μόνοι μας στα πόδια μας», τονίζει ο Αλέξιος.

Παράλληλα, οι αγορές της Ελλάδας και της ΕΕ δεν είναι θωρακισμένες ενάντια σε χαμηλών προδιαγραφών εισαγόμενα προϊόντα, κάτι που δυσχεραίνει το έργο των παραγωγών. «Δυστυχώς, η σπιρουλίνα είναι η μοναδική τροφή για την οποία δεν υπάρχει κανονισμός και πρωτόκολλο ελέγχου επί του ποσοστού της που πρέπει να περιέχει ένα σκεύασμα, προκειμένου να έχει το δικαίωμα χρήσης του ονόματος “σπιρουλίνα”. Αυτό δεν συμβαίνει ούτε στη χώρα μας, αλλά ούτε και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με αποτέλεσμα αθρόες εισαγωγές χαμηλής περιεκτικότητας, έως και επικίνδυνα σκευάσματα ανταγωνιζόμενα αθέμιτα τη δικιά μας σπιρουλίνα που έχει 98% καθαρότητα», αναφέρει κλείνοντας ο σπουδαστής.