Η αναδιάρθρωση της μηλοκαλλιέργειας στο Πήλιο, σε μια περιοχή που ζει και αναπνέει για το μήλο, είναι μονόδρομος και η χρηματοδότηση αυτής της προοπτικής μόνο ως ανταποδοτικό μέτρο μπορεί να εκληφθεί, αφού η αποζημίωση της μικροκαρπίας που προκύπτει ορισμένες χρονιές δεν συμφέρει τον κυβερνητικό κουμπαρά. Το παραπάνω αίτημα δημοσιοποίησαν οι αγρότες της Μαγνησίας στο πρόσφατο αγροτικό συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε στον Βόλο.
Με αίτημα να βρεθεί ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα για να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση των καλλιεργειών του Πηλίου, κυρίως της μηλοκαλλιέργειας, κατέβηκαν στους δρόμους του Βόλου αγρότες του Πηλίου, συμπαραστεκόμενοι και στον αγώνα των συναδέλφων τους, που βρίσκονται για μέρες με τα τρακτέρ τους στον κόμβο του Αερινού.
Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα αίτημα που χρονολογείται από το 2003 και μέχρι τώρα όχι μόνο δεν έχει ικανοποιηθεί, αλλά δεν έχει τεθεί σοβαρά σε καμία κυβερνητική ατζέντα και αφορά τη φύτευση νέων δέντρων, για την αντιμετώπιση της μικροκαρπίας της μηλιάς. Πέρυσι, ο εφιάλτης της μικροκαρπίας εμφανίστηκε ξανά στην περιοχή του Πηλίου, αν και λόγω εμπειρίας των παραγωγών αντιμετωπίστηκε σθεναρά, αλλά σίγουρα δημιούργησε μια εύλογη ανησυχία στους παραγωγούς. Με αφορμή τις φετινές αγροτικές κινητοποιήσεις, οι παραγωγοί του Πηλίου θεώρησαν σκόπιμο να το εντάξουν ψηλά στο διεκδικητικό τους πλαίσιο, ελπίζοντας αυτήν τη φορά να βρουν ευήκοα ώτα.
Ζαγορίν
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συνεταιρισμού Ζαγορίν, Διονύση Βαλασσά, «όλα αυτά τα χρόνια οι μηλοπαραγωγοί της Ζαγοράς και του Πηλίου γενικότερα προχώρησαν μόνοι τους, έχοντας φυσικά τη στήριξη του συνεταιρισμού στην αναδιάρθρωση της μηλοκαλλιέργειας, δηλαδή στο ξερίζωμα των παλιών δέντρων και στη φύτευση νέων. Το 2000 αντιμετωπίσαμε ως περιοχή μεγάλο πρόβλημα με την ασθένεια της μικροκαρπίας, για την οποία δεν υπάρχει χημική αντιμετώπιση. Σύμφωνα με σχετική μελέτη του ΕΘΙΑΓΕ (η οποία κόστισε 40.000 ευρώ και τότε αφορούσε 8.500 στρ.) για να δοθεί οριστική λύση στο μεγάλο πρόβλημα της μικροκαρπίας και για να μη εξαρτάται η επιβίωση των αγροτών του Πηλίου από το αν δοθούν αποζημιώσεις ή όχι, προτεινόταν η χρηματοδότηση της μελέτης, η οποία προέβλεπε την καταστροφή των παλιών δέντρων και την αντικατάστασή τους με πυκνή φύτευση νέων ή την απολύμανση των υπαρχόντων. Το κόστος αυτής της επένδυσης θα ήταν μικρότερο, απ’ ό,τι οι συνολικές αποζημιώσεις που δόθηκαν για τη μικροκαρπία στους παραγωγούς».
Παλεύουν μόνοι τους
Δυστυχώς, δεν υπήρξε ανταπόκριση ούτε από την τότε κυβέρνηση (με ΥΠΑΑΤ τον κ. Σκανδαλίδη και υπουργό Οικονομικών τον κ. Βενιζέλο), ούτε από τις μετέπειτα κυβερνήσεις, κυρίως μέσα από το πρόγραμμα «Μπαλτατζής». Έτσι ο Συνεταιρισμός Ζαγορίν μπροστά στον κίνδυνο να έχει ένα παγκόσμιας φήμης εμπορικό προϊόν χωρίς όμως πρώτη ύλη, ανέλαβε πρωτοβουλίες για να προχωρήσει η αναδιάρθρωση της μηλοκαλλιέργειας, μέσω των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες στον Δήμο Ζαγοράς – Μουρεσίου είναι το 77% του συνόλου των αγροτών της περιοχής και, όπως προέκυψε από στοιχεία που δημοσίευσε πρόσφατα η υφυπουργός Οικονομικών, Κατερίνα Παπανάτσιου, όταν της ετέθη το ζήτημα της φορολογικής επιβάρυνσης των αγροτών της περιοχής, οι περισσότεροι εμφανίζουν χαμηλά εισοδήματα (το 78% δεν κατέβαλε καθόλου φόρο, το 10,5% είχε καθαρό εισόδημα έως 10.000 ευρώ).
