Ενδιαφέρουσες ομιλίες για την πολιτιστική διάσταση της αμπελουργίας και την αναγνώριση της στενής σχέσης της με το χωριό, τη σπουδαιότητα του κρασιού για την τοπική οικονομία και τη συμβολή του στη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής, καθώς και για τη σημασία του ως τοπικού προϊόντος μέσα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλάμβανε η ενημερωτική ημερίδα, με θέμα «Αμπελουργία Ραψάνης: προοπτικές για βιώσιμη ανάπτυξη», που διοργάνωσαν από κοινού ο Μορφωτικός Σύλλογος Ραψάνης με την Περιφέρεια Θεσσαλίας, τον Δήμο Τεμπών και την Τοπική Κοινότητα Ραψάνης.
Ειδικότερα, στον όμορφο χώρο του Μουσείου Οίνου και Αμπέλου Ραψάνης, ο Ευάγγελος Καραμανές, διευθυντής του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, εστίασε στην πολιτισμική διάσταση της αμπελουργίας, τονίζοντας πως «σε όλη τη μακρά ιστορία του ελληνικού κρασιού, η σχέση αμπελιού-οίνου είναι άρρηκτα δεμένη με όλες τις περιοχές της Ελλάδας.
Οποιαδήποτε αναφορά στην ιστορία του ελληνικού κρασιού αναπόφευκτα περιέχει στοιχεία που αφορούν τον πολιτισμό, την οικονομία, τη θρησκεία, την κοινωνική ζωή, την καθημερινότητα, αλλά και τους τόπους όπου αναπτύχθηκε η αμπελοκαλλιέργεια, η οινοπαραγωγή και η κατανάλωση κρασιού».
Οι γεωπόνοι της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας ΠΕ Λάρισας, Ελεάννα Πορίχη, Αθηνά Μαλάκου και Βασιλική Παπατζέλου, ανέλυσαν διεξοδικά τη νομοθεσία περί οίνου, παρουσίασαν τις διαδικασίες που διέπουν τη συγκεκριμένη καλλιέργεια, τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις για την αμπελοκαλλιέργεια και τη σύσταση ομάδων και οργανώσεων παραγωγών και υπογράμμισαν πως η προβολή ενός τέτοιου προϊόντος, μέσα από πολλά επιστημονικά πεδία μπορεί να συμβάλει μακροπρόθεσμα στην οικονομία ενός τόπου.
Επικοινωνία
Όπως τόνισαν οι γεωπόνοι της ΔΑΟΚ, «ο αμπελοκαλλιεργητής πρέπει να είναι σε επικοινωνία με την αρμόδια υπηρεσία (ΔΑΟ) πριν από την οποιαδήποτε δράση στο αμπελοτεμάχιο. Έχει αποδειχθεί ότι η έλλειψη ενημέρωσης και συνεργασίας μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια στρεμμάτων του αμπελουργικού δυναμικού.
Το βασικό μητρώο του αμπελοκαλλιεργητή είναι το Αμπελουργικό Μητρώο και όχι η Αίτηση Ενιαίας Ενίσχυσης. Ο αμπελοκαλλιεργητής είναι υπόχρεος για την πλήρη συμβατότητα της πραγματικότητας με τα στοιχεία που είναι δηλωμένα σε Αμπελουργικό Μητρώο και ΟΣΔΕ. Η απαγόρευση νέων αμπελοφυτεύσεων με οινοποιήσιμες ποικιλίες τέθηκε σε ισχύ από το 1979 και έκτοτε έχει παραταθεί έως το 2030, ενώ είναι σχεδόν σίγουρη η επέκτασή της έως το 2050».
