Ο απίστευτος πέτρινος οικισμός της Νοτιοανατολικής Κρήτης, που από… στάνες μετατράπηκε σε έναν απόλυτα οικολογικό προορισμό που προσελκύει πολλούς τουρίστες!

Άσπρος Ποταμός: Οι στάνες που έγιναν ξενώνας…

Άσπρος Ποταμός: Οι στάνες που έγιναν ξενώνας…Έχουν περάσει 300 χρόνια! Οι εποχές άλλαξαν. Οι συνήθειες και οι ανάγκες των ανθρώπων επίσης. Αν προσπαθήσεις να περιγράψεις τον “Άσπρο Ποταμό”, η λέξη ξενοδοχείο δεν είναι αρκετή! Ούτε ο ξενώνας… Είναι μία κατηγορία από μόνα τους! Και εκείνο που τα καθιστά μοναδικά, είναι η αγάπη και η διακριτικότητα της κυρίας Αλέκας. Της ιδιοκτήτριας. «Ήρθα εδώ πριν από 30 περίπου χρόνια. Τυχαία! Σε μία από τις περιηγήσεις μου στην περιοχή, βρέθηκα στον Άσπρο Ποταμό… Αυτό ήταν!». Συναντήσαμε την κυρία Αλέκα στο χώρο που αποτελεί για αυτή το έναυσμα μίας καινούριας ζωής. «Μέχρι τότε έμενα στην Αθήνα. Ήμουν δημοσιογράφος. Δεν μπορώ να πω ότι με ευχαριστούσε η καθημερινότητά μου… Μόλις βρέθηκα εδώ, αμέσως κατάλαβα ότι αυτό θα αποτελούσε για εμένα κυρίαρχο οδηγό της ζωής μου… Τριάντα χρόνια μετά μπορώ να δηλώσω ευτυχής που δεν τα έχω καλά με την Αθήνα».

Άσπρος Ποταμός: Οι στάνες που έγιναν ξενώνας…

Οι κάτοικοι του οικισμού των Πευκών, κατέβαιναν εδώ για να καλλιεργήσουν τον κάμπο. Εδώ έφερνακαι τα ζώα τους για τους πιο δύσκολους μήνες του χειμώνα. Έφτιαξαν τα μετόχια με κύριο υλικό τη λάσπη και την τοπική πέτρα. Αποτελούνταν από ένα δωμάτιο για την οικογένεια και ένα για τα ζώα. Πολλά χρόνια μετά και λίγο πριν καταρρεύσουν ολοκληρωτικά, ένας αρχιτέκτονας κάνει μία προσπάθεια αναστήλωσης. Δυστυχώς η ζωή είχε άλλα σχέδια για εκείνον και έτσι το 1985 η κυρία Αλέκα ξεκινάει την προσεκτική τους αναστήλωση. «Ήμουν πολύ προσεκτική με τον τρόπο της αναστήλωσης. Δεν ήθελα να χρησιμοποιήσουμε υλικά πέρα από τα παραδοσιακά και σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να χαθεί το ο,τιδήποτε από την ατμόσφαιρα του χώρου».

Άσπρος Ποταμός: Οι στάνες που έγιναν ξενώνας…

Βασικό στοιχείο της ζωής στα μετόχια σήμερα είναι η επιστροφή στα χρόνια που δεν υπήρχε ρεύμα. «Δεν είναι ένα συμβατικό ξενοδοχείο. Δεν έχουμε παροχή ρεύματος, παρά μόνο φωτοβολταϊκά από τα οποία αξιοποιούμε την παραγόμενη ενέργεια μόνο για το ζεστό νερό και για το ψυγείο. Για φως, χρησιμοποιούμε λάμπες πετρελαίου ενώ για μαγειρική, πετρογκάζ. Επίσης, υπάρχει και ο ξυλόφουρνος…» Το κάθε δωμάτιο, έχει τη δική του μικρή αυλή και όλα μαζί δημιουργούν την εικόνα αλλά και το αίσθημα του χωριού.

Άσπρος Ποταμός: Οι στάνες που έγιναν ξενώνας…