Μονόδρομο για την αντιμετώπιση και τον μετριασμό των αρνητικών επιδράσεων της κλιματικής κρίσης στον πρωτογενή τομέα αποτελεί η βιολογική γεωργία, η οποία έχει τρόπους να προσαρμοστεί και να αντιμετωπίσει καλύτερα τα προβλήματα φυτοπροστασίας και θρέψης που παρουσιάζονται.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, πρόκειται για ένα μοντέλο γεωργίας που δεν είναι ενεργοβόρο, όπως η συμβατική γεωργία, έχει δηλαδή θετικό αποτύπωμα άνθρακα, προστατεύοντας το έδαφος και το περιβάλλον.
Για το θέμα της βιολογικής καλλιέργειας της ελιάς σε περιβάλλον κλιματικής κρίσης πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες ενημερωτική συνάντηση, την οποία διοργάνωσε η Ένωση Βιοκαλλιεργητών Ηλείας, με κεντρικό ομιλητή τον Ηλία Κάνταρο, γεωπόνο και σύμβουλο βιολογικής γεωργίας.
Οι κυριότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στον πρωτογενή τομέα παραγωγής αφορούν τη μείωση της παραγωγικότητας, την εμφάνιση νέων εχθρών και ασθενειών, την περαιτέρω υποβάθμιση των εδαφών και τη μείωση των διαθέσιμων πηγών νερού για άρδευση.
Μέρος της λύσης η βιολογική γεωργία
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ένωσης Βιοκαλλιεργητών Ηλείας, Ανδρέα Βαρώτσο, η βιολογική γεωργία είναι μέρος της λύσης στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, ενώ η συμβατική είναι μέρος του προβλήματος.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η βιολογική γεωργία μπορεί να παραγάγει τις ίδιες και σε μερικές περιπτώσεις υψηλότερες αποδόσεις από τη συμβατική γεωργία, διατηρώντας παράλληλα την υγεία του εδάφους, τη βιοποικιλότητα και την ισορροπία του οικοσυστήματος. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο ίδιος η βιολογική γεωργία μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα και σε όλες τις προκλήσεις του μέλλοντος.
«Το μοντέλο που ακολουθείται στη γεωργία έχει φτάσει στα όριά του. Αυτό έχει γίνει αντιληπτό από όλους, γι’ αυτό πλέον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει στρέψει τις πολιτικές της στην ενίσχυση της βιολογικής γεωργίας και της προστασίας του εδάφους», τονίζει στην «ΥΧ» ο κ. Βαρώτσος και προσθέτει: «Ούτε τα ραντίσματα, ούτε τα χημικά λιπάσματα βοήθησαν τις καλλιέργειες».
Από την πλευρά του, ο κ. Κάνταρος τονίζει πως η κλιματική κρίση θα επηρεάσει γενικά όλη τη γεωργία, αλλά η βιοκαλλιέργεια έχει τα όπλα και τις πρακτικές να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα. Για τον λόγο αυτόν, η συμβατική γεωργία θα πρέπει να προσαρμοστεί περισσότερο σε πρακτικές της βιολογικής γεωργίας, προκειμένου να μπορέσει να αντεπεξέλθει.
Το παράδειγμα της χλωρής λίπανσης
Ο κ. Κάνταρος έφερε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα μια πρακτική βιολογικής γεωργίας που ονομάζεται «χλωρή λίπανση», με την οποία επιτυγχάνεται απαλλαγή από τα αζωτούχα λιπάσματα.
Όπως εξήγησε, στη χλωρή ρύπανση διαλέγουμε ψυχανθή, όπως κουκιά, μπιζέλια και βίκο, και όταν η καλλιέργεια είναι πάνω στην ανθοφορία της, τα ενσωματώνουμε στο έδαφος. Στην περίπτωση της ελιάς, αυτό βοηθά στη διατήρηση και στην αναζωογόνηση του εδάφους των ελαιώνων, δεδομένου ότι, διατηρώντας πλούσιο μικροβίωμα, η καλλιέργεια προστατεύεται από τα ζιζάνια.
Επίσης, επιτυγχάνεται φυτοκάλυψη των χωραφιών με πρασινάδα, προσφέροντας μεγαλύτερη ικανότητα απορρόφησης και συγκράτησης του νερού, και αυξάνοντας την ανθεκτικότητα σε περιόδους ξηρασίας.
