Η… σκληρή αλήθεια για το σκληρό σιτάρι

Στα επίπεδα του 2020 έχουν επιστρέψει οι διεθνείς τιμές του σκληρού σιταριού. Είτε λάβουμε υπόψη μας τις τιμές συμβολαίων του Σικάγο, είτε τις τιμές του Χρηματιστηρίου της Φότζια, ο Δεκέμβριος του 2024 κινείται πολύ λίγο υψηλότερα από τον Δεκέμβριο του 2020, με μεγάλη απόσταση από τον αντίστοιχο μήνα της προηγούμενης τριετίας (2021-2023).

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην αγορά χαρακτηρίζεται από την επιφυλακτικότητα και την περικοπή των εξόδων. Συνήθως οι καλλιεργητές σκληρού σιταριού στην Ελλάδα δεν έχουν άλλες επιλογές, πέρα από το κριθάρι, το οποίο, επίσης, φλερτάρει με τα χαμηλά επίπεδα των τιμών του 2020. Οπότε εφόσον αποφάσισαν να σπείρουν και φέτος, θα προσπαθήσουν να ξοδέψουν όσο το δυνατόν λιγότερα χρήματα σε λίπασμα και φάρμακο. Αυτό, βέβαια, θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην απόδοση των χωραφιών και μπορεί να οδηγήσει σε φαύλο κύκλο, που θυμίζει τα δύσκολα χρόνια μετά την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωζώνη (2001-2008).

Τι κλίμα υπάρχει στις διεθνείς αγορές και τι διαφαίνεται για το 2025

Με δεδομένο ότι το 2024 δεν φαίνεται να παρουσιάζει σημαντικές εκπλήξεις, μπορούμε να δούμε τι κλίμα υπάρχει στις διεθνείς αγορές και τι διαφαίνεται για το 2025.

Κατ’ αρχάς, μία μεγάλη χώρα εξαγωγέας, που πρωταγωνίστησε το 2022 και το 2023, φαίνεται το 2024 να προσέλκυσε λιγότερο το ενδιαφέρον των αγοραστών. Μιλάμε, βεβαίως, για την Τουρκία, η οποία δεν κατάφερε να βρει ικανοποιητική προσφορά για τους 100.000 τόνους, που έβγαλε πρόσφατα σε δημοπρασία. Η Γαλλία, η οποία είναι μια σταθερή αξία για το ευρωπαϊκό σκληρό σιτάρι, είχε μείωση παραγωγής, με αποτέλεσμα να μειώσει και τις εξαγωγές της, ειδάλλως θα κινδύνευε να μην έχει επάρκεια. Η Ρωσία έχει αυτοπεριοριστεί, θέτοντας κατώτατο όριο στην τιμή πώλησης, για πρώτη φορά φέτος, με αποτέλεσμα ακόμα το σιτάρι της να είναι στις αποθήκες.

Αντίθετα, σε μεγάλο πρωταγωνιστή αναδείχθηκε ο Καναδάς, που βλέπει τις εξαγωγές σκληρού σίτου να καλπάζουν σε σχέση με πέρυσι. Ο λόγος είναι η διολίσθηση του καναδέζικου δολαρίου, που καθιστά το σιτάρι της συγκεκριμένης χώρας συμφέρον ακόμα και για εισαγωγές στην Ιταλία, κάτι που συνήθως γινόταν από τον Μάρτιο και μετά.

Η Τουρκία, η οποία πρωταγωνίστησε το 2022 και το 2023, φαίνεται ότι φέτος προσέλκυσε λιγότερο το ενδιαφέρον των αγοραστών.

Τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στο 2025. Οι αναθεωρήσεις στα τελικά αποθέματα για την περίοδο 2024-2025 προς τα κάτω για σιτάρι (κυρίως μαλακό) και για καλαμπόκι στην τελευταία έκθεση WASDE του Δεκεμβρίου από τις ΗΠΑ δημιούργησε μία συγκρατημένη αισιοδοξία ότι πιθανότατα το 2025 θα επιστρέψουν τα δύο αυτά βασικά αγροτικά εμπορεύματα σε ανοδικό κανάλι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με τις τιμές που επικρατούν φέτος στην αγορά, πολλοί παραγωγοί σε όλο τον κόσμο θα σκεφτούν όπως οι Έλληνες, μειώνοντας το κόστος στα απαραίτητα, με αποτέλεσμα να μειωθεί και η απόδοση των χωραφιών.