Με ανάμεικτα συναισθήματα για τους παραγωγούς καρότου έκλεισε η χρονιά που πέρασε. Μπορεί η ποσότητα και η ποιότητα των βολβών να κυμαίνονταν σε καλά επίπεδα, ωστόσο οι τιμές του προϊόντος πήραν τον κατήφορο καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας, όπως δηλώνουν παραγωγοί της Βοιωτίας, οι οποίοι καλύπτουν πάνω από το 90% των καλλιεργούμενων εκτάσεων της χώρας.
Σύμφωνα με τον Γιάννη Σαμπάνη, παραγωγό καρότου από την Καλλιθέα Βοιωτίας, οι στρεμματικές αποδόσεις ξεπέρασαν τους 4 τόνους το στρέμμα, αλλά οι τιμές έπεσαν κατά 10 λεπτά σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά. «Πέρυσι, πουλούσαμε περίπου στα 40 με 43 λεπτά το κιλό, πλυμένο καρότο και σήμερα ίσα που ξεπερνάμε τα 30 λεπτά. Τα 10 λεπτά για εμάς είναι το κέρδος από την παραγωγή μας, αν υπολογίσουμε ότι το κόστος ξεπερνά τα 1.000 ευρώ το στρέμμα, με τα 30 λεπτά το κιλό ίσα που το καλύπτουμε». Σύμφωνα με τον ίδιο, το πρόβλημα προέκυψε από το ξεκίνημα της πανδημίας σχεδόν όλη τη χρονιά που πέρασε, λόγω του ότι η ζήτηση κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα. «Καλύπτουμε τις ανάγκες της αγοράς πάνω από εννέα μήνες τον χρόνο.
Υπολογίζαμε την καλοκαιρινή περίοδο να απολαύσουμε καλύτερες τιμές, δυστυχώς, όμως, δεν μπορέσαμε να φτάσουμε στα επίπεδα της προηγούμενης χρονιάς». Στο ίδιο μήκος κύματος κυμάνθηκε και η δήλωση του Γιάννη Χρόνη, παραγωγού από την περιοχή της Θήβας, ο οποίος εστίασε περισσότερο στο θέμα των εξαγωγών, που ήταν υποτονικές. «Οι τιμές, έτσι όπως πουλάμε το καρότο, είναι οριακές και το κόστος είναι σημαντικά μεγάλο. Δεν έχουμε εντοπίσει στον βαθμό που θα έπρεπε αγορές του εξωτερικού, τις οποίες μπορούμε να καλύψουμε, γιατί τα προϊόντα μας υπερέχουν ποιοτικά. Μόνο το 20% της παραγωγής μας εξάγεται και αυτό κυρίως σε βαλκανικές και πρώην ανατολικές χώρες. Θα πρέπει μέσα από μία καλύτερη οργάνωση από εμάς τους ίδιους να μπορέσουμε να διαχειριστούμε καλύτερα το προϊόν που παράγουμε».
Λύση είναι και ο χυμός
Δίνοντας μία άλλη διάσταση στο θέμα της διαχείρισης της παραγωγής, ο κ. Χρόνης έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα καρότα τα οποία παρουσιάζουν μειονεκτήματα στην εμφάνισή τους. «Το μοντέλο αυτής της διαχείρισης του προϊόντος δεν συνάδει με μία σύγχρονη πρακτική και θα έπρεπε από την πλευρά μας να το δούμε καλύτερα, ώστε να μπορέσουμε να το αξιοποιήσουμε στον μέγιστο βαθμό που μπορούμε. Μία πρόταση προς αυτή την κατεύθυνση είναι και ο χυμός», καταλήγει.
