Οι ασθένειες του κορμού και του ριζικού συστήματος οφείλονται συνήθως σε μύκητες εδάφους, αλλά και σε βακτήρια. Αν και η εξάπλωσή τους είναι βραδεία, μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια του φυτικού κεφαλαίου και αδυναμία ανανέωσης των δέντρων, λόγω της μακροχρόνιας διατήρησης των μολυσμάτων στο έδαφος.
Ως εκ τούτου, η καταπολέμησή τους είναι δύσκολη και βασίζεται κυρίως στη λήψη προληπτικών μέτρων. Όσον αφορά τη φυτόφθορα, τα προληπτικά μέτρα αφορούν:
✱ Χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού.
✱ Εμβολιασμό σε μεγάλο ύψος από την επιφάνεια του εδάφους, ώστε να μη φθάνουν το νερό και οι σταγόνες της βροχής από το έδαφος στο εμβόλιο.
✱ Αποφυγή υγρασίας στη βάση του κορμού:
- Η άρδευση πρέπει να γίνεται με σταγόνες. Διαφορετικά, θα πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα, ώστε να μη βρέχεται ο κορμός.
- Καταστροφή αυτοφυούς βλάστησης.
- Να μη συσσωρεύεται χώμα γύρω από τη βάση του κορμού και στις ρίζες.
✱ Καλή αποστράγγιση του δενδροκομείου – αποφυγή δημιουργίας πληγών, οι οποίες ευνοούν τις μολύνσεις.
✱ Επειδή οι αδιόρατες ρωγμές από ελαφρές παγωνιές του χειμώνα είναι αναπόφευκτες, καλό είναι να γίνεται επάλειψη του κορμού μέχρι ένα μέτρο ύψος και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους με βορδιγάλειο πάστα, το φθινόπωρο και νωρίς την άνοιξη, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που το σημείο εμβολιασμού είναι χαμηλά. Εάν η εφαρμογή της βορδιγαλείου πάστας είναι δύσκολη, μπορεί να εφαρμοστεί ψεκασμός με ένα άλλο χαλκούχο μυκητοκτόνο, στην ισχυρότερη δόση που συνιστάται από τον παρασκευαστή.
✱ Αποφυγή μεταφοράς μολυσμένου εδάφους. Για αυτό τα εργαλεία θα πρέπει να καθαρίζονται προσεκτικά και να απαλλάσσονται από χώμα ή ξύλα που βρίσκονται κολλημένα σε αυτά.
