Μια εντυπωσιακή στροφή στην καλλιέργεια της ελαιοκράμβης παρατηρείται την τελευταία διετία στον νομό Μαγνησίας και ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή του Βελεστίνου, από παραγωγούς που διαθέτουν κυρίως ξηρικές καλλιέργειες. Έτσι κι αλλιώς πανελλαδικά, αλλά κυρίως στη Μακεδονία τα τελευταία χρόνια, αρκετοί αγρότες που αναζητούσαν εναλλακτικές καλλιέργειες, οι οποίες μπορούσαν να δώσουν διέξοδο στο αυξανόμενο κόστος παραγωγής, στράφηκαν στις ενεργειακές καλλιέργειες, όπως είναι η ελαιοκράμβη. Στη Μαγνησία, οι χαμηλές πτήσεις που καταγράφουν τελευταία τα σιτηρά οδήγησαν αρκετούς αγρότες στα ενεργειακά φυτά. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2013 στο Βελεστίνο καλλιεργούνταν περίπου 150 στρέμματα, ενώ φέτος ξεπέρασαν τα 4.500!
Ο γεωπόνος Στέριος Καρακίτσος, ο οποίος ασχολείται ενεργά με την ελαιοκράμβη, παρέχοντας εξειδικευμένες συμβουλές στους παραγωγούς του Βελεστίνου, θεωρεί ότι «η καλλιέργεια, με την κατάλληλη στήριξη από την πολιτεία, μπορεί να προσφέρει στους αγρότες μια εναλλακτική καλλιέργεια που θα τους προσδώσει ένα επιπλέον εισόδημα, θα ξεκουράσει τα χωράφια, ενώ μπορεί να συμβάλει στην εθνική οικονομία, καθώς η εγχώρια παραγωγή βιοκαυσίμου θα περιορίσει τις εισαγωγές και κατά συνέπεια το συνάλλαγμα που φεύγει εκτός Ελλάδας. Επίσης, θα πρέπει να συμβάλουν και οι βιομηχανίες, προσφέροντας ικανοποιητικές τιμές στους παραγωγούς. Στα οικονομικά μεγέθη, το κόστος παραγωγής υπολογίζεται στα 60-70 ευρώ/στρ, ενώ η μέση απόδοση κυμαίνεται στα 300 κιλά/στρ. Πέρυσι, οι βιομηχανίες πρόσφεραν 40 λεπτά/κιλό (πρόπερσι 35 λεπτά), κατά συνέπεια προκύπτει ως ακαθάριστο εισόδημα 120 ευρώ/στρ, και το κέρδος στα 50-60 ευρώ/στρ. Αν υπάρχει μια μεγάλη εκτακτική καλλιέργεια, όπως συνηθίζεται στον θεσσαλικό κάμπο, τότε σίγουρα η ελαιοκράμβη παρουσιάζει προοπτικές ανάπτυξης.
Συμβουλεύοντας όσους παραγωγούς θέλουν να ασχοληθούν με το προϊόν, ο κ. Καρακίτσος τονίζει τα εξής: «Η καλλιέργεια για να αναπτυχθεί θέλει στραγγιστά χωράφια, η συγκομιδή γίνεται τέλος Ιουνίου – αρχές Ιουλίου και καλό είναι να προηγηθούν 2-3 ποτίσματα που θα ωφελήσουν την παραγωγή. Μετά το αλώνισμα θα πρέπει το προϊόν να παραδοθεί απευθείας στις βιομηχανίες και να μην αποθηκευτεί. Στην παρούσα φάση δεν παρατηρούνται εντομολογικές – μυκητολογικές προσβολές και τα φυτά μπαίνουν κυρίως σε χωράφια όπου σπάρθηκαν σιτηρά, ζαχαρότευτλα, ώστε αυτά την επόμενη σεζόν να έχουν καλύτερη απόδοση». Στην περιοχή της Μαγνησίας, η βιομηχανία Agroinvest είναι αυτή που απορροφά την παραγωγή.
