Ενα ολοκληρωμένο σχέδιο για τη βελτίωση της εταιρικής σχέσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες παρουσίασε πριν από μερικές ημέρες η Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι παραδοσιακοί δεσμοί των δύο πλευρών είχαν υποστεί ισχυρούς κλυδωνισμούς κατά την τετραετία της απερχόμενης διοίκησης Τραμπ, όμως η εκλογή του Τζο Μπάιντεν φαίνεται ότι αλλάζει άρδην το σκηνικό.
Το σχέδιο, με τίτλο «Μια νέα ατζέντα ΕΕ-ΗΠΑ για την παγκόσμια αλλαγή», προτάθηκε από την Κομισιόν και τον ύπατο εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, Ζοζέπ Μπορέλ.
Το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ και ο υψηλόβαθμος Ευρωπαίος αξιωματούχος επιθυμούν την ανανέωση της διατλαντικής ατζέντας με τη σφυρηλάτηση μιας ενιαίας στάσης για την αντιμετώπιση της «στρατηγικής πρόκλησης» που θέτει η «αυξανόμενη διεθνής επιθετικότητα» της Κίνας και την ενίσχυση της εμπορικής σχέσης ΕΕ-ΗΠΑ.
«Η αλλαγή κυβέρνησης στις ΗΠΑ, η μεγαλύτερη αποφασιστικότητα από πλευράς ΕΕ και η ανάγκη να σχεδιάσουμε έναν κόσμο μετά τον κορωνοϊό, μας δίνει μια μοναδική ευκαιρία να καταρτίσουμε μια νέα διατλαντική ατζέντα για παγκόσμια συνεργασία», αναφέρεται στο έγγραφο.
Η πρόταση αφορά διασυνοριακά σχέδια που περιλαμβάνουν ένα κοινό μέτωπο ενάντια στην πανδημία COVID-19, την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, την επίλυση εμπορικών διαφορών, μια συμφωνία για την ψηφιακή φορολογία και μια στενότερη γεωπολιτική εταιρική σχέση. Περιλαμβάνει, επίσης, την ιδέα για τη δημιουργία ενός νέου Συμβουλίου Εμπορίου και Τεχνολογίας ΕΕ-ΗΠΑ, το οποίο η Ευρώπη θεωρεί ότι θα βοηθήσει στη διευκόλυνση του εμπορίου.
Στην ατζέντα, η ΕΕ «καλωσορίζει με θέρμη» τη δέσμευση του Τζο Μπάιντεν να ενταχθεί ξανά στη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, δίνοντας το έναυσμα για μια κοινή διατλαντική δέσμευση σε μια πορεία μηδενικών εκπομπών έως το 2050.
Μια τέτοια κίνηση θα αναγάγει την κλιματική ουδετερότητα σε νέο παγκόσμιο σημείο αναφοράς πριν από την επόμενη Σύνοδο Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα (COP26), η οποία θα λάβει χώρα στη Γλασκόβη το 2021.
Το κείμενο κάνει αναφορά και στην παράμετρο των τροφίμων, επισημαίνοντας ότι οι πιέσεις εις βάρος της φύσης και της άγριας ζωής απειλούν την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη και θέτουν σε κίνδυνο την επισιτιστική ασφάλεια.
