Η αδυναμία βόσκησης των εκτάσεων για την τρέχουσα περίοδο, αλλά και το σημαντικό κόστος αγοράς των ζωοτροφών ωθεί πολλούς κτηνοτρόφους της Κεντρικής Εύβοιας να βοσκήσουν παράνομα τα κοπάδια τους σε καμένες εκτάσεις.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, εκτάσεις οι οποίες κάηκαν εντάσσονται στο καθεστώς της απαγόρευσης βόσκησης για δέκα χρόνια στις κατσίκες και πέντε χρόνια στα πρόβατα και βοοειδή, κάτι το οποίο βρίσκει αντίθετους τους κτηνοτρόφους της περιοχής. Όπως αναφέρουν, οι απαιτήσεις των ζώων τους σε θέματα διατροφής είναι μεγάλες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους μόνο με τις ζωοτροφές που αγοράζουν.
Η κάλυψη του κόστους διατροφής από την πλευρά της πολιτείας έτσι όπως τους υποσχέθηκαν οι πολιτικοί παράγοντες δεν αρκεί και, το βασικότερο από όλα, τα ποσά που έχουν λάβει μέχρι σήμερα είναι πολύ χαμηλότερα των προσδοκιών τους. Σε εξίσου δύσκολη θέση βρίσκονται και οι δασικές υπηρεσίες, οι οποίες καλούνται να συγκρουστούν με τους κτηνοτρόφους για να εφαρμόσουν τον νόμο.
Η πρόσφατη απόφαση του δασαρχείου Λίμνης Εύβοιας περιλαμβάνει όλες τις περιοχές του δήμου, με αποτέλεσμα οι κτηνοτρόφοι να βρίσκονται εγκλωβισμένοι και πολλοί από αυτούς να μην έχουν τη δυνατότητα να βγάλουν τα κοπάδια ούτε μέσα από τους στάβλους τους.
Αναγκαιότητα η φυτοκάλυψη για την αποφυγή διάβρωσης
Η αντιπαράθεση αυτή έρχεται σε μία δύσκολη περίοδο, όπου η ανάγκη της παρουσίας φυτικής μάζας λόγω των έντονων βροχοπτώσεων είναι αναγκαία. Η φυτοκάλυψη των εδαφών που έχουν καεί, και ειδικότερα αυτών που είναι περισσότερο επικλινή, τα προστατεύει από τη διάβρωση. Το πρόβλημα όμως δεν εστιάζεται μόνο στο θέμα της διάβρωσης, αλλά και στη διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Αν τα φυτά καταστραφούν από τη βόσκηση στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξης, πολλά από αυτά τα είδη που θα βλαστήσουν δεν θα έχουν τα απαραίτητα χρονικά περιθώρια ώστε να γίνει η αναπαραγωγή. Από την αντίπερα όχθη, τα κοπάδια είναι το βιος των κτηνοτρόφων κι αν το επόμενο διάστημα δεν καλυφθούν με ζωοτροφές, η μείωση του ζωικού κεφαλαίου θα είναι σημαντική.
Για αυτό και συνεχίζουν να ζητούν την άμεση συμπαράσταση της πολιτείας και την κάλυψή τους σε ζωοτροφές, στον μέγιστο βαθμό, όπως επίσης και στη μείωση του χρόνου απαγόρευσης της βόσκησης από τα δέκα και πέντε χρόνια αντίστοιχα, σε όσο είναι απαραίτητο για να επανέλθει η βλάστηση και να καλυφθεί το έδαφος.
