Κυνηγοί στα Νησιά Φερόε έσφαξαν 1.428 δελφίνια την Κυριακή (12/09), στο πλαίσιο του αιματηρού εθίμου Grindadrap ή Grind. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες σφαγές που έχουν καταγραφεί ποτέ στην ιστορία. Το προηγούμενο μακάβριο ρεκόρ ήταν το 2013, όταν είχαν θανατωθεί 430 δελφίνια.
Οι τοπικοί κυνηγοί σκοτώνουν συνήθως έως και 1.000 θαλάσσια θηλαστικά ετησίως, σύμφωνα με τα αρχεία των Νήσων Φερόε. Οι βάρκες οδηγούν τα δελφίνια του Ατλαντικού προς έναν κόλπο στην ακτή του νησιού Skálafjørður, όπου οι άνδρες περιμένουν να τα σκοτώσουν στα ρηχά με γάντζους, μαχαίρια και λόγχες.
Οι κάτοικοι των Νήσων Φερόε είναι διχασμένοι σχετικά με το έθιμο αυτό, αλλά πολλοί παροτρύνουν τα ξένα μέσα ενημέρωσης και τις ΜΚΟ να σεβαστούν την παραδοσιακή νησιωτική κουλτούρα τους, όπου η αλιεία διατηρεί κεντρική θέση και το κρέας διατηρείται για τροφή. Οι ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων έχουν καταδικάσει την πρακτική αυτή.
Το Grindadrap χρονολογείται από τον 9ο αιώνα, όταν οι Νορμανδοί εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά στα νησιά του Βόρειου Ατλαντικού. Ορισμένοι άνθρωποι στις Νήσους Φερόε που υπερασπίζονται τη σφαγή ανησυχούν ότι το κυνήγι της Κυριακής θα τραβήξει ανεπιθύμητη προσοχή, επειδή ήταν πολύ μεγαλύτερο από προηγούμενα και φαινομενικά πραγματοποιήθηκε χωρίς τη συνήθη οργάνωση.
Ο Heri Petersen, επικεφαλής μιας ομάδας που οδηγεί τις φάλαινες-πιλότους προς την ακτή στο κεντρικό νησί Eysturoy, όπου έγινε η σφαγή την Κυριακή, δήλωσε ότι δεν είχε ενημερωθεί και διαχώρισε έντονα τη θέση του από το γεγονός.
Ο Olavur Sjurdarberg, πρόεδρος της Ένωσης Κυνηγών Φαλαινών των Νήσων Φερόε, φοβάται ότι η σφαγή θα αναζωπυρώσει τη συζήτηση σχετικά με την πρακτική αυτή και θα δώσει αρνητική τροπή στην αρχαία παράδοση των 18 νησιών που βρίσκονται στα μισά του δρόμου μεταξύ Σκωτίας και Ισλανδίας. Τα νησιά αυτά είναι ημιανεξάρτητα και ανήκουν στο βασίλειο της Δανίας.
https://twitter.com/i/status/1437320283627610113
Παραμένει η μόνη μορφή φαλαινοθηρίας που εξακολουθεί να υπάρχει στη Δυτική Ευρώπη. Σύμφωνα με τη νομοθεσία των Νήσων Φερόε, οι φάλαινες-πιλότοι, τα ρινοδέλφινα, τα δελφίνια με λευκό ράμφος και τα δελφίνια του λιμανιού μπορούν επίσης να θηρεύονται.
Το κρέας και το λίπος των ζώων χρησιμοποιείται για τροφή και χρονολογείται από την εποχή που οι ντόπιοι εξαρτιόνταν από τη συνάντηση φαλαινών και δελφινιών για να επιβιώσουν. Ωστόσο, μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι το κρέας τους περιέχει υδράργυρο και δεν συνιστάται για τακτική κατανάλωση.
Η φαλαινοθηρία διέπεται από τις αρχές των Νήσων Φερόε και δεν ρυθμίζεται από τη Διεθνή Επιτροπή Φαλαινοθηρίας λόγω διαφωνιών σχετικά με την εξουσία του οργανισμού να ελέγχει το κυνήγι κητωδών.
Η μείωση των αριθμών των φαλαινών οδήγησε σε διεθνές μορατόριουμ στη φαλαινοθηρία το 1986 – αλλά η Διεθνής Επιτροπή Φαλαινοθηρίας εξακολουθεί να επιτρέπει κάποια «βιοποριστική» φαλαινοθηρία. Καθιερώθηκαν μηδενικά όρια αλιευμάτων για όλη τη φαλαινοθηρία, αλλά έγινε εξαίρεση για τη φαλαινοθηρία των ιθαγενών, λόγω της πολιτιστικής της σημασίας και του τρόπου με τον οποίο η τροφή χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τους ντόπιους και δεν αποτελεί εμπορικό κυνήγι.
Υπάρχει επίσης διαφωνία σχετικά με το αν οι μικρότερες φάλαινες, μεταξύ των οποίων και οι φάλαινες-πιλότοι, θα πρέπει να καλύπτονται από την απαγόρευση. Επιπλέον, ο νόμος των Νήσων Φερόε ορίζει ότι τα ζώα πρέπει να πεθαίνουν γρήγορα και να μην υποφέρουν, αλλά αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Μετά τις αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με την πρακτική αυτή, ο νόμος επικαιροποιήθηκε το 2015 και οι κυνηγοί πρέπει πλέον να παρακολουθούν μαθήματα όπου μαθαίνουν πώς να σφάζουν σωστά τα ζώα με λόγχη.
Η περιβαλλοντική φιλανθρωπική οργάνωση Sea Shepherd καταγράφει τακτικά τις δολοφονίες που έχουν οδηγήσει στο θάνατο περισσότερων από 8.000 φαλαινών και δελφινιών την τελευταία δεκαετία. Οι ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων δραστηριοποιούνται στις Νήσους Φερόε από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, αναλαμβάνοντας άμεση δράση κατά του Grind με τα δικά τους σκάφη.
«Αυτή η δολοφονία είναι εντελώς άλλης κλίμακας – είναι πρωτοφανής», δήλωσε ο επικεφαλής της οργάνωσης, Rob Read. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη για κρέας στις Νήσους Φερόε στις μέρες μας και δεν θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό, πόσο μάλλον σε αυτούς τους αριθμούς, πρόσθεσε.
Παρόμοια κυνήγια είναι γνωστό ότι λαμβάνουν χώρα στο Περού, την Ιαπωνία και τα νησιά Σόλομαν. Τους τελευταίους τρεις αιώνες, οι κάτοικοι των Νήσων Φερόε θήρευαν κατά μέσο όρο 838 φάλαινες-πιλότους κάθε χρόνο, σύμφωνα με μελέτη του 2012.
«Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν αυτή την πρακτική – είναι ένα τόσο σκληρό πράγμα. Σε αυτές τις θανατώσεις, δεν γλιτώνει κανένα ζώο…Αλλά το συγκεκριμένο κυνήγι είναι εντελώς πρωτοφανές σε μια κλίμακα που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην πρόσφατη ιστορία του κυνηγιού σε όλο τον κόσμο», δήλωσε ο ακτιβιστής.
Αφού εντοπίσουν ένα κοπάδι δελφινιών ή φαλαινών τα δεκάδες αλιευτικά, το προσεγγίζουν και το κατευθύνουν προς την ακτή, όπου τα σφάζουν με ειδικές λόγχες. Οι άντρες που περιμένουν σε ρηχά νερά, ορμούν στη θάλασσα σύροντας τις φάλαινες ζωντανές με σχοινιά συνδεδεμένα με γάντζους, τους οποίους εμβολίζουν μέσα από την φυσούνα του κήτους. Οι κυνηγοί που βρίσκονται πιο κοντά στην ακτή επιχειρούν στη συνέχεια να κόψουν τον νωτιαίο μυελό της φάλαινας με μια λόγχη και μετά κόβουν και τον λαιμό της. Μπορεί να περάσει αρκετές ώρες μέχρι να πεθάνουν και οι τελευταίες φάλαινες και δελφίνια, που χτυπιούνται στα γεμάτα αίμα νερά, ενώ οι βάρκες τα εμποδίζουν να ξεφύγουν.
Η Κτηνιατρική Υπηρεσία των Νήσων Φερόε υπολόγισε τη μέση διάρκεια της θανάτωσης κατά τη διάρκεια των κυνηγιών γρι-γρι σε 12,7 λεπτά, αν και το πλήρωμα του Sea Shepherd συχνά καταγράφει θανάτωση που διαρκεί πολύ περισσότερο από 20 λεπτά. Παρά τις εκκλήσεις για τον τερματισμό του κυνηγιού, οι Νήσοι Φερόε επιμένουν ότι είναι βιώσιμο και ρυθμίζεται από το νόμο.
Τον Σεπτέμβριο του 2018, η Sea Shepherd προσέφερε στους νησιώτες ένα εκατομμύριο ευρώ για να διακόψουν το κυνήγι για τα επόμενα 10 χρόνια.
ΠΗΓΗ: Daily Mail , ertnews.gr
