Να διώξει από τα χέρια του την καυτή πατάτα της κατανομής βιοντίζελ, η οποία τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται σε σήριαλ, με την εμπλοκή τόσο των αγροτών, όσο και των επιχειρήσεων του κλάδου φαίνεται ότι επιθυμεί το στελεχιακό δυναμικό του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), που είναι επιφορτισμένο με την υποχρέωση αυτή.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «ΥΧ», το σχετικό αίτημα έχει μεταφερθεί και, μάλιστα, εγγράφως στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ, η οποία, επί του παρόντος τουλάχιστον, δεν έχει τοποθετηθεί. Το ενδιαφέρον είναι ότι τα εν λόγω στελέχη (αντι)προτείνουν η αρμοδιότητα για την ετήσια κατανομή να… μεταφερθεί στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ), με το επιχείρημα ότι το ζήτημα αφορά πρωτίστως τους χιλιάδες αγρότες, οι οποίοι ασχολούνται με τις ενεργειακές καλλιέργειες.
Όπως είναι γνωστό, η κατανομή που εκδίδεται σε ετήσια βάση και καθορίζει τις ποσότητες, που θα απορροφηθούν από την αγορά, φέρει την υπογραφή αμφότερων των υπουργείων (όπως, άλλωστε, και του υπουργείου Οικονομικών). Ωστόσο, το ΥΠΕΝ είναι αυτό που διαχρονικά έχει τον τελευταίο λόγο, δεδομένου ότι το βιοντίζελ συγκαταλέγεται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).
Εκ πρώτης όψεως, λοιπόν, το αίτημα να φύγει η ευθύνη της κατανομής από τα χέρια της Μεσογείων και να καταλήξει στην πλατεία Βάθη μοιάζει να στερείται λογικής και σαφέστατα προκαλεί ερωτήματα.
Απελθέτω απ’ εμού…
Μια πιθανή εξήγηση θα μπορούσε να αναζητηθεί στις τριβές που έχει επανειλημμένως προκαλέσει το ζήτημα στο εσωτερικό του ΥΠΕΝ λόγω της εμπλοκής μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Όπως είχε γράψει σε παλαιότερα ρεπορτάζ η «ΥΧ», το υπουργείο έχει στο παρελθόν κατηγορηθεί από επιχειρήσεις βιοντίζελ ότι ουσιαστικά κάνει τα στραβά μάτια στην τιμολογιακή πολιτική των διυλιστηρίων, που έφτασαν κάποια στιγμή να αγοράζουν το βιοντίζελ ακόμα και κάτω από 1.100 ευρώ/χιλιόλιτρο, αλλά και στην άρνησή τους να παραλάβουν τις ποσότητες που τους αναλογούν.
Χαρακτηριστικό, επίσης, είναι και το παράδειγμα της φετινής κατανομής (2021), η απόφαση για την οποία αφενός δημοσιεύθηκε με μεγάλη καθυστέρηση (τέλη Απριλίου, στο παραπέντε δηλαδή της σποράς του ηλίανθου), αφετέρου ήταν ψαλιδισμένη κατά 22.500 χιλιόλιτρα σε σχέση με εκείνη του 2020.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «ΥΧ», το υπουργείο έγινε αποδέκτης δύο διαφορετικών εκτιμήσεων αναφορικά με την πτώση της κατανάλωσης καυσίμων (και, ως εκ τούτου, και της ζήτησης για βιοντίζελ) λόγω των λοκντάουν και των υπόλοιπων περιοριστικών μέτρων για τον κορωνοϊό. Ο ένας όμιλος (EΛΠΕ) μιλούσε για πτώση 9,5% στη ζήτηση, ενώ ο έτερος (Motor Oil) επικαλούνταν σχεδόν… τετραπλάσια μείωση, της τάξης του 35%.
Εντέλει, το υπουργείο Ενέργειας επέλεξε τη μέση οδό, μειώνοντας τις ποσότητες της φετινής κατανομής κατά 20%, στα 110.000 χιλιόλιτρα.
Με αυτά και με αυτά, ουδείς μπορεί αυτήν τη στιγμή να προβλέψει πότε θα δημοσιευθεί η πρόσκληση συμμετοχής στην κατανομή της επόμενης χρονιάς (2022). Ο Νοέμβριος φαίνεται ότι έχει ήδη χαθεί και μια ρεαλιστική πρόβλεψη θα τοποθετούσε την έκδοση της σχετικής ΚΥΑ μέσα στους πρώτους μήνες του νέου έτους.
Βελτιωμένες οι τιμές, αλλά και τα κόστη στα ύψη
Το ενθαρρυντικό είναι ότι το τελευταίο διάστημα οι τιμές απορρόφησης του βιοντίζελ είναι ελαφρώς αυξημένες και διαμορφώνονται από 1.200 έως 1.275 ευρώ/χιλιόλιτρο στην πόρτα του εργοστασίου. Την ίδια στιγμή, βέβαια, έχουν ανέβει κατακόρυφα και τα κόστη της βιομηχανίας, ακολουθώντας την αύξηση που καταγράφεται παγκοσμίως στις τιμές των πρώτων υλών.
Ενδεικτικά, όπως αναφέρει στην «ΥΧ» επιχειρηματίας του κλάδου, η μεθανόλη κοστίζει σήμερα 550 ευρώ/τόνο (από 340 ευρώ που ήταν η μέση τιμή για πέρυσι), ενώ ο καταλύτης (sodium methylate) έχει σκαρφαλώσει στα 1.475 ευρώ (από 693 ευρώ). Αντίστοιχα, το υγραέριο που χρησιμοποιούν πολλές μονάδες από τα 636 ευρώ/τόνο βρίσκεται πλέον στα 1.000 ευρώ/τόνο, ενώ άνω του 50% είναι οι αυξήσεις στο ρεύμα.
