Νέα δέσμη συστάσεων για τη θωράκιση της εφοδιαστικής αλυσίδας έναντι των κρίσεων

Συστάσεις για τον μετριασμό των κινδύνων και των τρωτών σημείων στην εφοδιαστική αλυσίδα τροφίμων δημοσίευσε η ομάδα εμπειρογνωμόνων του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Ετοιμότητας και Αντιμετώπισης Κρίσεων Επισιτιστικής Ασφάλειας (EFSCM), δίνοντας έμφαση στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας της αλυσίδας, στη διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού και στις επενδύσεις που πρέπει να γίνουν στις ψηφιακές τεχνολογίες.

Η έκθεση των εμπειρογνωμόνων θέτει ουσιαστικά ένα γενικό πλαίσιο μέτρων και προληπτικών δράσεων που πρέπει να ληφθούν από κοινού σε επίπεδο ΕΕ. Παρουσιάζει δύο γενικές αρχές για τον μετριασμό των κινδύνων, δέκα διαρθρωτικά μέτρα για την ενίσχυση της μακροπρόθεσμης ανθεκτικότητας της αλυσίδας τροφίμων και έξι συμβουλές για την ενίσχυση της ετοιμότητας απέναντι στις κρίσεις.

Γενικές αρχές:

✱ Ενίσχυση της συνεργασίας και της ανταλλαγής πληροφοριών.

✱Ανάπτυξη των στρατηγικών ετοιμότητας και διαχείρισης κρίσεων.

Διαρθρωτικά μέτρα:

1. Βελτίωση της ανθεκτικότητας της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων, ιδιαίτερα στην πρωτογενή παραγωγή.

2. Προώθηση πρακτικών βιώσιμης και κυκλικής οικονομίας κατά μήκος της αλυσίδας.

3. Διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού.

4. Βελτίωση της ανθεκτικότητας των μεταφορών και των υποδομών.

5. Διατήρηση της εύρυθμης λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και των ΚΟΑ.

6. Επενδύσεις σε έρευνα και καινοτομία.

7. Ρυθμιστικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των κρίσεων.

8. Επενδύσεις στην ψηφιοποίηση.

9. Βελτίωση των μηχανισμών οικονομικής στήριξης.

10. Υπεράσπιση της διεθνούς συνεργασίας.

Η έκθεση των εμπειρογνωμόνων παρουσιάζει δύο γενικές αρχές για τον μετριασμό των κινδύνων, δέκα διαρθρωτικά μέτρα για την ενίσχυση της μακροπρόθεσμης ανθεκτικότητας της αλυσίδας τροφίμων και έξι συμβουλές για την ενίσχυση της ετοιμότητας απέναντι στις κρίσεις

Συμβουλές:

✱ Καθορισμός ισχυρών σχεδίων ετοιμότητας για κρίσεις και σχεδίων έκτακτης ανάγκης σε όλα τα επίπεδα.

Η ομάδα εμπειρογνωμόνων του EFSCM συνιστά τη συνέχιση της εφαρμογής του σχεδίου έκτακτης ανάγκης σε επίπεδο ΕΕ. Ταυτόχρονα, οι εθνικές αρχές και οι οργανώσεις των ενδιαφερομένων καλούνται να καταρτίσουν εθνικά, τομεακά ή πολυπαραγοντικά σχέδια έκτακτης ανάγκης με επαρκείς πόρους όχι μόνο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των κινδύνων και των τρωτών σημείων στους αντίστοιχους τομείς τους, αλλά και για την ανταπόκριση στις ανάγκες συντονισμού της ΕΕ.

✱ Ανάλυση κινδύνων και stress-test.

Συνιστά την ενσωμάτωση σχεδίων ετοιμότητας και ασκήσεων προσομοίωσης ανά τομέα. Αυτές οι ασκήσεις θα πρέπει να προσομοιώνουν διαφορετικά σενάρια κινδύνου, λαμβάνοντας υπόψη βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες προκλήσεις.

✱ Συνεχής παρακολούθηση και ενίσχυση των συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης.

Η ομάδα υπενθυμίζει τη σημασία της παρακολούθησης της προσφοράς τροφίμων σε σχέση με τα υφιστάμενα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης. Η συνεργασία, πέραν των γεωγραφικών ορίων της ΕΕ, με μετεωρολογικούς οργανισμούς, γεωπολιτικούς αναλυτές, συστήματα επιτήρησης της υγείας των ζώων, το Σύστημα Πληροφοριών Αγροτικής Αγοράς (AMIS), μπορούν να συμβάλουν στην πρόβλεψη και την προετοιμασία για πιθανές διαταραχές στην αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων.

✱ Ανάπτυξη ικανοτήτων μέσω της κατάρτισης, των συμβουλευτικών υπηρεσιών και της διά βίου μάθησης.

Η ομάδα του EFSCM προτείνει ολοκληρωμένα προγράμματα κατάρτισης σχετικά με την ετοιμότητα και τη διαχείριση κρίσεων σε επίπεδο ΕΕ, κρατών-μελών, τρίτων χωρών και οργανώσεων.

✱ Επένδυση σε επικοινωνιακές και ενημερωτικές εκστρατείες ετοιμότητας αντιμετώπισης κρίσεων.

Συμβουλεύει να υπάρξουν επενδύσεις σε εκστρατείες επικοινωνίας και ενημέρωσης προς το ευρύ κοινό. Αυτές οι πρωτοβουλίες θα πρέπει να επικεντρωθούν στην εκπαίδευση των πολιτών σχετικά με πιθανούς κινδύνους στην εφοδιαστική αλυσίδα τροφίμων και στην προώθηση προληπτικών μέτρων για την ανθεκτικότητα και την ετοιμότητα των καταναλωτών.

✱ Ενίσχυση πρωτοκόλλων επικοινωνίας κρίσεων.

Υπενθυμίζει ότι τα σχέδια επικοινωνίας είναι απαραίτητα για τις στρατηγικές μετριασμού και πρέπει να προσαρμόζονται στις συγκεκριμένες ανάγκες ανά τομέα, διασφαλίζοντας έγκαιρη και ακριβή διάδοση πληροφοριών στους σχετικούς ενδιαφερόμενους φορείς.