O νέος πρόεδρος του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών, Νίκος Θυμάκης, μέσα από τη συνέντευξή του στην «ΥΧ», θέτει τους στόχους της νέας διοίκησης και επισημαίνει τον κομβικό ρόλο της κατάρτισης και της εκπαίδευσης. Παράλληλα, αναλύει τις απαιτούμενες ενέργειες για ένα σύγχρονο και καινοτόμο ινστιτούτο που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών. Στη συνέντευξη που ακολουθεί γίνεται, επίσης, αναφορά στην ιστορία των 120 χρόνων από την ίδρυση του ινστιτούτου και αναδεικνύεται η συνεισφορά του στα αγροτικά και περιβαλλοντικά ζητήματα της χώρας.
Στα περίπου 120 χρόνια λειτουργίας του ιδρύματος, τι αποτελέσματα έχει προσφέρει στον αγροτικό τομέα;
Το όραμα της Ιφιγένειας Συγγρού για τη διατήρηση του έργου της Ελληνικής Γεωργικής Εταιρείας είναι η κληρονομιά που έχουμε ως κλάδος γεωτεχνικών, αλλά και ευρύτερα ως αγροτικός επιχειρηματικός τομέας να διατηρήσουμε.
Σημαντικά πρόσωπα του κλάδου έχουν περάσει από εδώ ως διδάσκοντες, ενώ, ανά εποχές, πρωτοποριακές καλλιέργειες και νέες τεχνικές έχουν διδαχθεί και μεταλαμπαδευτεί σε γενιές αγροτοπαίδων και κηπουρών. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι στον ευρύτερο κλάδο ανθοκομίας-κηποτεχνίας, η βάση για ό,τι καλό και θετικό υπάρχει έως σήμερα έχει ξεκινήσει από εδώ, ενώ τα τελευταία καλά «μαστόρια» που έχουμε σε δήμους, αλλά και ιδιωτικά στην κηποτεχνία-κηπουρική, είναι απόφοιτοι του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών.
Πώς μπορεί το ΙΓΕ να βελτιώσει και, παράλληλα, να συμβάλει στην κατάρτιση των αγροτών;
Η διείσδυση στην αγροτική κοινωνία του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών επιτυγχάνεται με δύο τρόπους. Ο πρώτος είναι με τα κλασικά μαθήματα του εκπαιδευτικού του προγράμματος που είναι γνωστά και δημοφιλή ανά το πανελλήνιο (και όχι μόνο) και ο δεύτερος είναι με τη διάδραση των εργασιών των καλλιεργειών του Κτήματος με το αστικό κοινό, το οποίο έρχεται πιο κοντά με την αγροτική πρακτική, βλέποντάς τη διά ζώσης.
Αυτό θα έφερνε πιο κοντά τον κάτοικο της αστικής περιοχής (δηλαδή, τον καταναλωτή) με την αγροτική πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια, αυτό έχει χαθεί και προσωπικό μου στοίχημα είναι να το επαναφέρουμε, δίδοντας χώρο στον «παιδευτικό» ρόλο του Κτήματος. Ο έντονα δασικός του χαρακτήρας (δεν θα είναι υπερβολή να πούμε ότι εδώ κατεξοχήν είναι ο τόπος που μπορεί να εφαρμοστεί ο όρος «Δασοκομία πόλης» κατά τον καθηγητή Σπυρίδωνα Ντάφη) βοηθά σε αυτό, γιατί ενισχύει την έννοια της αναψυχής και αναδεικνύει ακόμη περισσότερο τον «παιδευτικό» ρόλο.
Tο γεγονός ότι και άλλοι φορείς του δημόσιου τομέα εμπλέκονται στην εφαρμοσμένη εκπαίδευση λειτουργεί προς τη θετική κατεύθυνση;
Το Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών είναι ο σπόρος για να γίνουν όλα αυτά. Σίγουρα, είναι πολύ καλό η γνώση να διαχέεται και να μεταδίδεται προς το κοινό καλό, που είναι η αγροτική επιχειρηματικότητα, την οποία η Ελλάδα έχει μεγάλη ανάγκη. Αν δεν παράγουμε, δεν θα επιβιώσουμε ούτε πραγματικά ούτε οικονομικά.
Είναι γεγονός ότι υπό τη δική μας αιγίδα, διαχείριση και εποπτεία, μπορούν όλα αυτά να γίνουν πιο άρτια, μεθοδικά και αποτελεσματικά. Γι’ αυτόν τον λόγο, κινούμαστε έντονα προς την κατεύθυνση η εκπαίδευση να γίνει πιο ευέλικτη τόσο με μορφές «ασύγχρονες» όσο και με νέα αντικείμενα που θα αφορούν εξειδικευμένους τομείς, νέες τεχνικές και να προσανατολίζονται στον στόχο της νέας ΚΑΠ, που είναι η ανανέωση του αγροτικού πληθυσμού.
Για την κηποτεχνία, την κηπουρική, ακόμη και την αρχιτεκτονική τοπίου, που αφορούν και τον αστικό ιστό, ετοιμάζουμε πρώτα τα αντίστοιχα καλλιεργητικά τμήματα και προχωράμε σε συμμετοχικές διαδικασίες προς την αναβάθμισή τους, ώστε να επηρεάσουμε και τα έργα πρασίνου της χώρας μας. Αυτός είναι ο ρόλος του ινστιτούτου: στρατηγικός. Σημαντικό ρόλο σε αυτό θα παίξει και η ψηφιοποίηση της ιστορικής βιβλιοθήκης μας.
Ποιοι είναι οι στόχοι σας με την ιδιότητα του προέδρου;
Όπως έχω αναφέρει και στις προγραμματικές μου δηλώσεις, τις οποίες έχετε δημοσιεύσει, η λογική του «Αγροκτήματος πόλης», με έντονο τον «παιδευτικό» του ρόλο και τη συμμετοχικότητα, είναι το σημαντικότερο.
Ο έντονος δασικός χαρακτήρας θα προστατευτεί ακόμα πιο πολύ. Δυστυχώς, οι τελευταίες διοικήσεις άφησαν εκκρεμή θέματα, νομικά σημαντικά, για τα οποία μέσα στις 40 ημέρες που έχουμε αναλάβει έχουμε ήδη προχωρήσει στη λύση τους.
Είναι θλιβερό να έχουν περάσει από το προεδρείο άνθρωποι με περγαμηνές και να έχουν αφήσει προβλήματα να χρονίζουν ή και να έχουν δημιουργήσει άλλα, επιβαρύνοντας το κληροδότημα και τον στόχο του. Θα προχωρήσω μπροστά, με τους ανθρώπους που αγαπούν το Κτήμα, είτε αυτοί είναι το προσωπικό, είτε οι εθελοντές, ακόμη και οι δήμαρχοι, ο περιφερειάρχης, η Εκκλησία κ.λπ., καθώς και ο καθημερινός επισκέπτης που αγαπά τούτο το μέρος.
Η δουλειά μου, 22 χρόνια στον χώρο του πρασίνου, της κηποτεχνίας και της οργάνωσης πάρκων και κτημάτων, είναι το δικό μου λιθαράκι ως ειδικός. Η συνέργεια, όμως, είναι αυτή που θα δώσει το αποτέλεσμα και δεν περισσεύει κανείς.
Είστε αισιόδοξος ότι το Διοικητικό Συμβούλιο θα αντεπεξέλθει στο έργο του;
Έχουμε ένα εξαιρετικό Διοικητικό Συμβούλιο, ενώ συμμετέχει και η τοπική κοινωνία. Ο πρόεδρος είναι ο ειδικός γεωτεχνικός στη δουλειά, έχουμε τον αντιπεριφερειάρχη Βορείου Τομέα, τον αντιδήμαρχο Περιβάλλοντος Αμαρουσίου, αρχιτέκτονα Τοπίου, φυτωριούχους, εθελοντή και ειδικό για την πολιτική προστασία και πυρόσβεση, οικονομικό σύμβουλο, ειδικό πληροφορικής, στέλεχος Δημοσίων Σχέσεων κ.λπ. Μια ομάδα για το Κτήμα και τον σκοπό του. Αυτό τα λέει όλα.
Πώς μπορεί να αξιοποιηθεί καλύτερα το Κτήμα Συγγρού, ώστε να προσφέρει πολλαπλάσια στους αγρότες και στην τοπική κοινωνία;
Πολύ απλά, όντας το «σημείο αναφοράς» για όσα αναφέραμε, μέσα από τον «παιδευτικό» του ρόλο και τη συμμετοχή όσων το αγαπούν.
Για το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, είναι το «διαμάντι» του και γι’ αυτόν τον λόγο ο υπουργός, Μάκης Βορίδης, έχει έρθει ήδη δύο φορές, ενημερώνεται καθημερινά για την εξέλιξη του σχεδίου δράσης μας, αναθέτει καθήκοντα και αρμοδιότητες που εξελίσσουν το Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών, άρα και τον ρόλο του Κτήματος, και μας ελέγχει.
