Το 2011, η κυβέρνηση της Σουηδίας ξεκίνησε να τρέχει ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης και συμβουλευτικής, με στόχο την ανάπτυξη ηγετικών δεξιοτήτων σε κτηνοτρόφους, ιδιοκτήτες αγελαδοτροφικών εκμεταλλεύσεων.
Τα διδάγματα από τη διαρκή εξέλιξη των προγραμμάτων αυτών δημοσιεύθηκαν τον Μάιο του 2018 στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Agricultural Education and Extension». Το πρόγραμμα συνεχίστηκε και εξελίχθηκε με τροποποιήσεις, οι οποίες βασίστηκαν στις απόψεις (συνεντεύξεις) παραγωγών και συμβούλων που είχαν συμμετάσχει σε αυτό.
Οι παραγωγοί που απάντησαν στις ερωτήσεις για τη βελτίωση του προγράμματος ήταν κάτοχοι εκμεταλλεύσεων με δύο έως είκοσι απασχολούμενους και οι μονάδες ήταν σε λειτουργία από τέσσερα έως τριάντα χρόνια.
Οι ανάγκες που οδήγησαν στη συμβουλευτική και τα συμπεράσματα
Σύμφωνα με το άρθρο, οι παραγωγοί είχαν συγκεκριμένες ανάγκες που κατέστησαν την υποστήριξή τους από συμβούλους αναγκαία. Στο επίκεντρο αυτών των αναγκών ήταν η θέληση να αναπτύξουν ηγετικές ικανότητες, ώστε να διαχειριστούν καλύτερα την εκμετάλλευσή τους και να την αναπτύξουν. Ως προς τις επιμέρους ανάγκες των παραγωγών, αυτές εστίαζαν κυρίως στη δυσκολία των ιδιοκτητών των μονάδων να επικοινωνούν καλύτερα με τους εργαζόμενους και να τους αναθέτουν καθήκοντα με σαφήνεια. Επίσης, οι παραγωγοί ανησυχούσαν ότι όσο αναπτύσσονταν οι μονάδες τους η επικοινωνία αυτή θα γινόταν ακόμα πιο δύσκολη, λόγω της ανάγκης πρόσληψης επιπλέον εργατικού δυναμικού.
Στην εξέλιξη του προγράμματος παρατηρήθηκε ότι για να μεταδώσουν αυτές τις δεξιότητες οι σύμβουλοι έπρεπε και οι ίδιοι να εκπαιδευτούν εκ νέου. Σύμφωνα με το άρθρο, οι σύμβουλοι συνέβαλαν τα μέγιστα, ώστε να βοηθήσουν τους παραγωγούς να εξελιχθούν και να αλλάξουν τη νοοτροπία τους.
Οι τελευταίοι μπορεί να ήταν γνώστες του τομέα και των προβλημάτων του, ωστόσο δεν είχαν κάποια μακροπρόθεσμη στρατηγική και δυσκολεύονταν να ιεραρχήσουν τους επιχειρηματικούς τους στόχους.
