Μεταξύ των κοινών γνωρισμάτων των χωρών αυτών αναγνωρίζει το κόστος παραγωγής, τη λειτουργία των αγορών και τη χρηματοοικονομική ρευστότητα.
Εκτός των άλλων παρουσιάζει στοιχεία που δίνονται από επίσημες αρχές για την τιμή των εισροών στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Επιπλέον, αναφέρεται σε ένα από τα σημαντικότερα θέματα που ταλαιπωρούν την ελληνική αγορά, το φαινόμενο των ελληνοποιήσεων, ενώ καταλήγει λέγοντας πως για να θεωρείται μια χώρα αναπτυγμένη αγροδιατροφικά χρειάζεται δομές συμβουλευτικής, αγροτικούς θεσμούς και διεπαγγελματικές οργανώσεις.
