Την καλύτερη ανταμοιβή για τις προσπάθειές του πήρε αυτό το καλοκαίρι ο απόφοιτος της Γ’ τάξης του Επαγγελματικού Λυκείου της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, Κωνσταντίνος Τσατσουλής. Ο νεαρός από τη Βυτίνα Αρκαδίας σημείωσε μια αξιέπαινη επίδοση, περνώντας 11ος στο Tμήμα Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η επιτυχία αυτή τον βοηθά να ατενίζει το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία, παρά τα προβλήματα που, όπως επισημαίνει στην «ΥΧ», ταλανίζουν τον κλάδο του.
«Στόχος να εξελίξω και να καθετοποιήσω την παραγωγή μου»
Ο Κωνσταντίνος μεγάλωσε σε ένα από τα πιο γνωστά ορεινά κτηνοτροφικά χωριά, το οποίο τα τελευταία χρόνια κάνει στροφή προς τον αγροτουρισμό. «Στη Βυτίνα, οι γονείς μου παλαιότερα ασχολούνταν με την προβατοτροφία, ενώ τώρα έχουν ένα σύγχρονο τυροκομείο και ταυτόχρονα δραστηριοποιούνται στο εμπόριο ζωοτροφών. Επίσης, έχουμε και κατάστημα με παραδοσιακά προϊόντα, κυρίως παραγωγής μας. Έχοντας ενεργό ενασχόληση από μικρό παιδί με όλες αυτές τις οικογενειακές δραστηριότητες, δικός μου σκοπός είναι να τις αναπτύξω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».
Η φοίτηση στην ΑΓΣ έχει προλειάνει το έδαφος για τις μελλοντικές επιδιώξεις του νεαρού αποφοίτου της. «Στα 16 μου, αποφάσισα να πάω σε ένα πολύ μακρινό μέρος από τη Βυτίνα, προκειμένου να αποκτήσω πολύτιμα προσόντα για τη δουλειά μου. Τελικά, η σχολή μού εξασφάλισε όχι μόνο αυτό, αλλά και πολύτιμες γνωριμίες από πολλά μέρη της Ελλάδας. Ένα σημείο-κλειδί για μένα ήταν η βοήθεια που μου προσέφερε, ώστε να μάθω να φτιάχνω κάποιες συνταγές σε σιτηρέσια για τα αιγοπρόβατα που έχουμε στην περιοχή μας. Επίσης, πήρα πολλές γνώσεις πάνω στη γενετική βελτίωση και την ευζωία των ζώων. Γενικότερα, η σχολή μάς έδωσε όλα εκείνα τα απαραίτητα εφόδια που χρειάζεται ένας σύγχρονος κτηνοτρόφος. Το υπογραμμίζω αυτό, διότι πιστεύω ακράδαντα ότι ο κτηνοτρόφος τού σήμερα πρέπει να είναι ένας πραγματικός επαγγελματίας, ο οποίος εξελίσσεται αλλάζοντας συνεχώς τεχνολογίες και επιδιώκει την καθετοποίηση της μονάδας του. Όχι να μένει στάσιμος, όπως είχαμε συνηθίσει παλαιότερα».
Με την εισαγωγή του στην πανεπιστημιακή σχολή, ο Κωνσταντίνος βλέπει να ανοίγονται μπροστά του νέοι ορίζοντες γνώσεων και πληροφοριών. «Προσδοκώ να γνωρίσω νέους ανθρώπους και να μάθω νέα πράγματα που θα με βοηθήσουν στη μελλοντική μου ενασχόληση. Έχω δίψα να προχωρήσω, καθετοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερο την οικογενειακή μου επιχείρηση», τονίζει με αφοπλιστική ειλικρίνεια στην «ΥΧ».
«Το χαμηλό επίπεδο κατάρτισης των κτηνοτρόφων πλήττει τον κλάδο»
Σχολιάζοντας τη σημερινή κατάσταση στον κλάδο της κτηνοτροφίας, ο Κωνσταντίνος στέκεται στις δυσκολίες και εμβαθύνει στα βήματα που καλούνται να πραγματοποιήσουν οι δραστηριοποιούμενοι στον τομέα.
«Το χαμηλό εισόδημα, το ύψος των επιδοτήσεων, το υψηλό κόστος παραγωγής, η ελάχιστη καινοτομία και το χαμηλό επίπεδο κατάρτισης είναι παράγοντες που πλήττουν την κτηνοτροφία.
Ο παραγωγός θα πρέπει να δίνει προστιθέμενη αξία στα προϊόντα του, αξιοποιώντας παράλληλα τα ζωικά υποπροϊόντα και τα παραπροϊόντα, ώστε εξασφαλίζει το έξτρα εισόδημα και να μη μολύνει τα υδάτινα οικοσυστήματα. Επίσης, θα πρέπει να οργανώνεται σε συνεταιρισμούς για την πώληση του ελληνικού γάλακτος σε μια πιο καλή τιμή από ό,τι όταν δρα ο καθένας μεμονωμένα. Ακόμη, οφείλει να επιδιώκει την παραγωγή πρώτων υλών, όπως είναι οι ζωοτροφές, με την καλύτερη θρεπτική αξία».
«Όσο για τις αρμόδιες υπηρεσίες για την κτηνοτροφία στη χώρα μας, αυτές θα πρέπει να λαμβάνουν καλά υπόψη τους παράγοντες που καθορίζουν τη ζήτηση των κτηνοτροφικών προϊόντων, όπως η ποσότητα, η τιμή, η υιοθέτηση της καινοτομίας και το εισόδημα του καταναλωτή. Παράλληλα, είναι αναγκαίο να σταματήσουν οι εισαγωγές ξένου γάλακτος που βαφτίζεται ως ελληνικό, ώστε να ευχαριστεί τους Έλληνες γαλακτοβιομηχάνους, αλλά να πλήττει τους κτηνοτρόφους με το να πουλούν το γάλα τους σε εξευτελιστικές τιμές», προσθέτει.
«Στην ποιότητα της φέτας δεν μπορεί να μας συναγωνιστεί κανείς»
Στο ζήτημα που έχει προκύψει με την κατοχύρωση του ονόματος της ελληνικής φέτας, ο Κωνσταντίνος δίνει εξέχουσα βαρύτητα. «Είναι εύκολο να παράξεις φέτα όπως το κάνουν αρκετές χώρες, αλλά όχι με το ίδιο άρωμα, γεύση, ποιότητα και θρεπτική αξία που γίνεται εδώ. Ακόμα και στη χώρα μας, λίγες είναι οι επιχειρήσεις που υπερηφανεύονται ότι παράγουν φέτα και όχι απλώς ένα λευκό τυρί», επισημαίνει, για να συμπληρώσει με νόημα: «Την ονομασία μπορεί να μας την πάρουν. Στην ποιότητα όμως, δεν μπορεί να μας ακολουθήσει κανείς».
