Με υποτονικούς ρυθμούς εξακολουθεί να κινείται η φυσική αγορά στο βαμβάκι, την ώρα που η συγκομιδή προχωράει ταχύτατα στο σύνολο των παραγωγικών περιοχών της χώρας και χρηματιστηριακά το προϊόν επιδεικνύει κάποια σημάδια σταθεροποίησης.
των Γιάννη Τσατσάκη, Γιώργου Ρούστα
Τη νηνεμία στο εμπορικό επίπεδο, σε ό,τι αφορά τη ζήτηση από την Τουρκία, «σπάει» κάπως η κινητικότητα που παρατηρείται εσχάτως προς τις αγορές της Ασίας –στην οποία πλέον χτυπάει η καρδιά της κλωστοϋφαντουργίας–, με κυριότερη αυτή της Κίνας, όπου το ελληνικό βαμβάκι προωθείται κατά κανόνα από μεγάλους εμπορικούς οίκους. Η απουσία βέβαια των Τούρκων σημαίνει ότι το premium που λαμβάνουν οι εγχώριες επιχειρήσεις εξακολουθεί να πιέζεται, ενώ και ο ανταγωνισμός από άλλες χώρες είναι ιδιαίτερα αυξημένος. Αυτό, ωστόσο, δεν αναιρεί το πλεονέκτημα της εξαιρετικής ποιότητας που «απολαμβάνει» το ελληνικό προϊόν το οποίο, όπως τονίζουν με έμφαση οι εκκοκκιστές, είναι αναγνωρίσιμο στο εξωτερικό, εξ ου και δεν τίθεται ζήτημα μη διάθεσής του.
Εκεί που φαίνεται να υπάρχει θέμα είναι με το χρονικό σημείο που αυτό θα συμβεί. Αν και, σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων του κλάδου, περίπου το 1/3 της προσδοκώμενης φετινής εγχώριας παραγωγής –μιλώντας για συγκεκριμένες ποσότητες, περί τους 100.000 τόνους– έχει προπωληθεί και συμβολαιοποιηθεί, οι φορτώσεις δεν ξεπερνούν μέχρι στιγμής τους 15.000 τόνους.
Μακριά ακόμα από τα υψηλά του καλοκαιριού, αλλά 10 σεντς πάνω σε σχέση με πέρυσι η τιμή στη Νέα Υόρκη
Την ίδια στιγμή, οι τιμές στη Νέα Υόρκη για τα προθεσμιακά συμβόλαια Δεκεμβρίου κινούνται τα τελευταία εικοσιτετράωρα κοντά στα 77 σεντς, αρκετά μακριά δηλαδή από τα 90 και πλέον σεντς/λίμπρα που είχαν καταγραφεί στη διάρκεια του καλοκαιριού, υψηλότερα όμως από τα 67-68 σεντς που βρίσκονταν την ίδια χρονική στιγμή πέρυσι.
Το στοιχείο αυτό, σε συνδυασμό με τις τουλάχιστον ικανοποιητικές αποδόσεις που καταγράφονται στην πλειοψηφία των παραγωγικών περιοχών της χώρας, αλλά και τα θεμελιώδη της παγκόσμιας αγοράς (προσφορά και ζήτηση), που παραμένουν υποστηρικτικά –όπως έδειξε άλλωστε και το τελευταίο δελτίο του ICAC–, κάνει τις εκκοκκιστικές επιχειρήσεις να μιλούν για «μια χρονιά με θετικό πρόσημο» σε ό,τι αφορά το εισόδημα των παραγωγών. Έστω κι αν φέτος δύσκολα θα έρθουν οι «βοήθειες» από τον βαμβακόσπορο, οι τιμές του οποίου παραμένουν καθηλωμένες, όπως είχε γράψει πρόσφατα σε σχετικό άρθρο η «ΥΧ».
Λόγος για συγκεκριμένη τιμή πάντως δεν γίνεται ακόμα από τις επιχειρήσεις, αν και κάποιες κουβέντες και φήμες στην «πιάτσα», που μεταφέρονται ωστόσο με κάθε επιφύλαξη, μιλούν για 55 λεπτά/κιλό. Στον θεσσαλικό κάμπο, πάντως, η πολιτική των ανοικτών τιμών από τα ιδιωτικά εκκοκκιστήρια παραμένει, με την προκαταβολή να κινείται στις περισσότερες των περιπτώσεων στα 50 λεπτά.
Στο φουλ η συγκομιδή, παράπονα για τις υγρασίες
Η διαδικασία της συλλογής πάντως προχωρά απρόσκοπτα αφού, μετά το πέρασμα του «Ξενοφώντα» που δημιούργησε προβλήματα στις νοτιότερες παραγωγικές περιοχές, ο καιρός αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευνοϊκός. Για παράδειγμα, στη Λάρισα έχει συλλεχθεί σχεδόν το 90% του πρώτου χεριού, ενώ η Δυτική Θεσσαλία βρίσκεται στο 30% του δεύτερου χεριού.
Αρκετές επιχειρήσεις, πάντως, αναφέρουν κρούσματα αυξημένης υγρασίας στις ποσότητες που παραλαμβάνουν –που δεν δικαιολογείται από τις καιρικές συνθήκες– λόγω της «κακιάς συνήθειας», όπως τονίζουν, ορισμένων παραγωγών να συγκομίζουν τις βραδινές ή τις πρώτες πρωινές ώρες, με την ελπίδα ότι θα βγουν κερδισμένοι στο βάρος.
