Βησσαρίων Δρόσος: Με όραμα και γνώση η νέα γενιά γυρίζει σελίδα στον πρωτογενή τομέα

visarion-drossos-thesto-agrotis
Βησσαρίων Δρόσος, μέλος ΑΣ ΘΕΣΤΟ

Γέννημα θρέμμα της επαρχίας Φαρσάλων, ο 26χρονος Βησσαρίων Δρόσος ανδρώθηκε σε αγροτική οικογένεια, όπου η εργατικότητα και η αγάπη για τη γη τον ενέπνευσαν από τα πρώτα του βήματα. Οι δυσκολίες, όπως λέει, δεν τον τρομάζουν, ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον και, παρά το γεγονός ότι στα χωράφια συναναστρέφεται κυρίως μεγαλύτερους σε ηλικία αγρότες, δηλώνει με βεβαιότητα ότι η δική του γενιά θα καταφέρει να πάει την αγροτική παραγωγή ακόμα πιο ψηλά.

«Ό,τι ξεκίνησε ο πατέρας μου, εγώ θέλω να το πάω ένα βήμα παραπέρα. Να το εξελίξω», αναφέρει στην «ΥΧ». Αφού ολοκλήρωσε με επιτυχία τις σπουδές του στην Αθήνα και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία, επέστρεψε χωρίς δεύτερη σκέψη στον τόπο του. Εκεί καταπιάστηκε αμέσως με τη γη, και σήμερα είναι μέλος του Αγροτικού Συνεταιρισμού ΘΕΣΤΟ.

Η δύσκολη και απαιτητική δουλειά του αγρότη δεν τον πτοεί, ακόμη κι αν πρέπει να ξυπνάει πριν την ανατολή του ηλίου. «Πιστεύω πώς ό,τι κάνει κάποιος, πρέπει να το αγαπά. Και εγώ το κάνω με πολύ κέφι και μεράκι», αναφέρει.

Κι αυτή την καθημερινότητα την μοιράζεται με τον πατέρα του, Γιώργο. «Ο πατέρας μου είναι αρχηγός της καλλιέργειας και εγώ έχω μερίδα σε αυτήν. Περιλαμβάνει βιομηχανική ντομάτα, σιτηρά και δη σιτάρι σκληρό και μαλακό, καλαμπόκι και βαμβάκι».

vamvaki-xorafiΙδιαίτερη έμφαση, όμως, δίνει και στην παιδεία, στη διαρκή προσπάθεια ενημέρωσης και στην απόκτηση νέων εμπειριών. «Πρέπει να ανοίξεις τους ορίζοντές σου. Οι σπουδές μου με βοήθησαν πολύ. Ακόμη, μέσω του συνεταιρισμού, μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθώ φάρμες και εκθέσεις στην Ιταλία, τη Γερμανία, ενώ θεωρώ ότι με τη σωστή χρήση του διαδικτύου μπορείς να δεις τα πάντα. Από τρόπους καλλιέργειας και εφαρμογές λιπασμάτων μέχρι μηχανήματα που δεν υπάρχουν ακόμη στην Ελλάδα κ.λπ.», σημειώνει.

Ένα από τα αγαπημένα του μαθήματα στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, όπου φοίτησε στο τμήμα Οικιακής Οικονομίας και Οικολογίας, ήταν η αγροτική οικονομία. «Εκεί διδάχθηκα και το συνεταιρίζεσθαι», αναφέρει, τονίζοντας πως σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία οι συλλογικές προσπάθειες αποτελούν βιώσιμη λύση.

Τη συνεταιριστική ιδέα την έχει βαθιά ριζωμένη μέσα του. Όνειρό του, όπως αποκαλύπτει στην «ΥΧ», είναι να συμβάλει στη δημιουργία ενός μεγάλου συνεταιρισμού, που θα αγκαλιάζει όλους τους αγρότες των Φαρσάλων. «Για να μπορούμε να πουλάμε τα προϊόντα μας, είτε αυτό είναι βαμβάκι, είτε καλαμπόκι είτε στάρι, σε καλές τιμές. Κι αυτό μπορεί να γίνει αν αξιοποιήσουμε τη Συμβολαιακή Γεωργία, πέρα από τράπεζες, αλλά και τη γεωργία ακριβείας».

Και το όνειρο δεν σταματάει εδώ. «Αναζητώ αυτό το διαφορετικό για την περιοχή, το οποίο θα περιλαμβάνει καθετοποίηση της παραγωγής και κατοχύρωση brand name ενός προϊόντος». Και συμπληρώνει: «Αρκεί να μπορούμε να το κάνουμε συλλογικά. Θα μπορούσαμε να κάνουμε το δικό μας εργοστάσιο και να πουλάμε την δική μας σάλτσα, τη θεσσαλική σάλτσα, το θεσσαλικό κέτσαπ. Και σε όλον τον κόσμο. Είναι ένα θέμα που συζητείται πολλά χρόνια, αλλά είναι δύσκολο ο κόσμος να το πιστέψει μέσα του. Αν γίνει αυτό, τι άλλο θες;».

Βησσαρίων Δρόσος, μέλος ΑΣ ΘΕΣΤΟ
Βησσαρίων Δρόσος, μέλος ΑΣ ΘΕΣΤΟ

Έχει πίστη στη δική του γενιά, καθώς, όπως λέει, οι συνομήλικοί του και όνειρα έχουν, και όρεξη, και θέλουν να ασχοληθούν με τον πρωτογενή τομέα. «Δυστυχώς, όμως, δεν έχουν το κεφάλαιο, και ο κλήρος εδώ στην περιοχή είναι μικρός».

Αν και υπάρχουν προγράμματα ενίσχυσης (νέοι αγρότες, σχέδια βελτίωσης) τα οποία πρέπει να αξιοποιούνται, ο ίδιος τονίζει ότι τα βήματα πρέπει να γίνονται αργά και σταθερά. «Οι καιροί δεν επιτρέπουν μεγάλες επενδύσεις. Πρέπει να είναι προσεκτικός και να κάνεις τις επιλογές που πραγματικά θέλεις».

Ο σύγχρονος αγρότης, όμως, για τον Βησσαρίωνα Δρόσο δεν είναι θέμα ηλικιακό. Έχει να κάνει κυρίως με την νοοτροπία. «Ο αγρότης πρέπει να δει το χωράφι του σαν μια επιχείρηση. Μπορεί να είναι ένα επάγγελμα ξεσκέπαστο, και με μεγάλο ρίσκο, αλλά είναι επιχείρηση με έσοδα και έξοδα». Παράλληλα, πρέπει να έχει περιβαλλοντική συνείδηση. «Οι πόροι που χρησιμοποιούμε καταστρέφονται σιγά-σιγά. Οδηγούμαστε προς την ερημοποίηση, και ένα χωράφι κάποια στιγμή δεν θα μπορείς να το καλλιεργήσεις. Πιστεύω ότι, σε βάθος χρόνου, στο εξωτερικό τουλάχιστον, τα προϊόντα θα αποκτήσουν ενεργειακό αποτύπωμα».