Χαμός για το σχόλιο του Δημήτρη Οικονόμου ότι το προσφυγικό είναι ήσσονος σημασίας, με αφορμή το πρωτοσέλιδο της «Αυγής». Και; Γιατί σας κάνει -ακόμα- εντύπωση; Για τον ΣΚΑΪ μιλάμε. Ξεχάσατε το αχτύπητο δίδυμο (Λυριτζή – Οικονόμου) να αναδύεται μέσα από την ελληνοευρωπαϊκή σημαία την ημέρα του δημοψηφίσματος, στο τέλος μιας προπαγάνδας σχεδόν πραξικοπηματικού χαρακτήρα και εβδομαδιαίας διάρκειας;
Έκανε και ένα σοβαρό φάουλ όμως. Είπε πως «το προσφυγικό θα είναι και αύριο εδώ». Δε σκέφτηκε ότι τα 100 παιδιά που τα κατάπιε το Αιγαίο τους τελευταίους 2 μήνες δεν θα είναι. Έχει κάθε δικαίωμα ο κ. Οικονόμου να σχολιάζει περί «α λα καρτ» συναισθήματος. Εξάλλου και ο ίδιος έχει σπουδάσει στο νέο ρεύμα της «α λα καρτ» δημοσιογραφίας. Όμως το δικαίωμα στη ζωή είναι αδιαπραγμάτευτο και είναι το μοναδικό που έχει απομείνει στους πρόσφυγες. Πέρα από πολιτικές, πέρα από ιδέες, πέρα από πλευρές. Απλά τα πράγματα.
Διαδικτυακός συρφετός
Και, μιλώντας για την αφαίρεση του δικαιώματος στην εργασία, φτάσαμε στις καθαρίστριες του ΣΥΡΙΖΑ που έγιναν… γραμματείς! Είναι τοις πάσι γνωστό ότι κάποια παιδάκια δεν ονειρεύονται να σβήνουν φωτιές ή να περπατάνε στη Σελήνη όταν μεγαλώσουν, αλλά να καθαρίζουν τουαλέτες. Για να πετύχουν τον πολυπόθητο στόχο τους, αποφάσισαν να απέχουν από κάθε μορφής παιδεία και μόρφωση, μην τυχόν και τους παρουσιαστεί εναλλακτική.
Έτσι λοιπόν, ο διαδικτυακός συρφετός έχει κάθε δικαίωμα να ξεσηκώνεται, όταν 17 (!) από τους περίπου 700 υπαλλήλους καθαρισμού του ΥΠΟΙΚ, κατάφεραν, εκμεταλλευόμενοι τη δυνατότητα που τους έδωσαν δύο νόμοι Σαμαρά περί κινητικότητας, να τοποθετηθούν (προσέξτε – δεν διορίστηκαν) σε γραμματειακές θέσεις, έπειτα από επαναξιολόγηση των προσόντων τους. Κανείς δεν ασχολήθηκε με την πραγματική δυσκολία του αντικειμένου που ανέλαβαν, ούτε με τις σπουδές που μπορεί να έχουν.
