Ήταν μακρά εκείνη η ημέρα στο Μαξίμου. 11 πήγαμε, 5:30 φύγαμε. Όλοι ήταν εκεί. Οι αγροσυνδικαλιστές, οι δημοσιογράφοι, οι αστυνομικοί. Οι πρώτοι που μας ενδιαφέρουν ήρθαν σε δύο γκρουπάκια. Οι ήσυχοι και οι… θορυβώδεις. Οι μεν ήταν αυτοί που τους επετράπη η είσοδος στο Μέγαρο και οι υπόλοιποι που… δεν! Αυτοί που δεν έμπαιναν χωρίς τον στρατηγό τους (το ακούσαμε και αυτό).
Δηλώσεις για τις κάμερες
Η μέρα κύλησε στο απέναντι του Μεγάρου Μαξίμου πεζοδρόμιο. Κατά τις 5 και κάτι, η ομάδα των «εντός» ξεμύτησε από την πλαϊνή πόρτα συντεταγμένη. Στις δηλώσεις τους στα κανάλια έκαναν λόγο για συζήτηση σε καλό κλίμα. Εκτός κάμερας δεν υπήρξε ένας που να πει το ίδιο. «Δεν υπήρξε σημείο ταύτισης» επαναλάμβαναν.
Κέρδισε κανείς;
Μετά ήρθαν και οι δηλώσεις της κυβέρνησης, που επίσης ανέφεραν πως όλα πήγαν καλά. Το «όλα καλά» διαψεύσθηκε μετά από λίγο, όταν οι συνελεύσεις στα μπλόκα αποφάσισαν να ενταθούν οι κινητοποιήσεις. Και εκεί είναι που πρέπει να γίνει ο απολογισμός. Ποιοι ήταν οι κερδισμένοι; Οι μεν ή οι δε; Αυτοί που εισήλθαν στον διάλογο ή οι άλλοι που πήγαν για καφέ;
Η φυλή της Νίκαιας
Η τελευταία «φυλή» των μπλόκων είναι αυτή της Νίκαιας. Δικά τους αιτήματα, μεγάλη μηχανοκίνητη δύναμη στην Εθνική Οδό και οι μόνοι που απηύθυναν πρόσκληση για συνάντηση στον Πρωθυπουργό. Και αναμένουν απάντηση. Όταν τη λάβουν, εδώ θα ήμαστε και γι’ αυτούς.
