Σε μία περίοδο στην οποία η ζωική παραγωγή αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, με τις πολλές ασθένειες των ζώων να πλήττουν το έτσι κι αλλιώς εξασθενημένο εισόδημα του κτηνοτρόφου ή του βοοτρόφου, ποια τύχη θα μπορούσε να είχε η απόπειρα κάποιου να ασχοληθεί επαγγελματικά με το… πεντικιούρ των ζώων;
Δηλαδή, να γίνει ποδοκόμος και, μάλιστα, να σπουδάσει γι’ αυτό; Ο 37χρόνος Λαρισαίος Ηλίας Μποντέτσης ρίσκαρε και, όπως εξομολογείται στην «ΥΧ», δεν το μετάνιωσε. Ίσως θα έπρεπε να το είχε κάνει νωρίτερα. Σπούδασε ζωική παραγωγή στα ΤΕΙ και έκανε μεταπτυχιακό στην Ιταλία. Δούλευε για χρόνια σε μια κτηνοτροφική μονάδα ως υπάλληλος και έτσι κατείχε το αντικείμενο, αλλά επειδή ήθελε να εξειδικευτεί σε αυτό, πήγε στην καλύτερη σχολή που υπάρχει στην Ευρώπη, στο Λίνεμπουργκ της Γερμανίας, και συγκεκριμένα στην κρατική σχολή της Κάτω Σαξονίας.
Ο κ. Μποντέτσης πληρώνεται για να περιποιείται τα άκρα των ζώων, αφού η φροντίδα αυτή χρειάζεται, πρώτον, γιατί μεγαλώνουν τα νύχια και πρέπει να κοπούν –όπως και των ανθρώπων– και, δεύτερον, για να γιατρευτούν παθολογικές καταστάσεις. Δηλαδή, και να προλαμβάνεις και να θεραπεύεις. Παλαιότερα, αυτό γινόταν με μαχαίρια, όμως τώρα υπάρχει ο τροχός για λόγους ταχύτητας και ο νεαρός ποδοκόμος δεν προλαβαίνει τα ραντεβού.
- Σπούδασε στο εξωτερικό, αφού στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο.
- Ένα αρχαίο επάγγελμα, με… μέλλον.
- Είναι δύσκολο και επικίνδυνο επάγγελμα, γι’ αυτό βάζουν τα ζώα σε κλουβί.
- Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα αντιδράσει ένα ζώο που πονάει και είναι 600 κιλά.
- Υπάρχουν δύο ειδών ποδοκομίες: η συντηρητική, όταν το πεντικιούρ είναι τακτικό, και η θεραπευτική, όταν εμφανίζεται πρόβλημα.
- Οι παλιοί χρησιμοποιούσαν μαχαίρια, τώρα υπάρχει ο τροχός.
