Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Σπασμένες βιτρίνες, ΜΑΤ και δακρυγόνα στο κέντρο της Αθήνας, από το Σύνταγμα έως την Ομόνοια, και θύμησες άλλων εποχών, όταν «ο λαός αντιστεκόταν στα μνημόνια». Η μοναδική διαφορά; Η κυβέρνηση Σαμαρά και γερμανοτσολιάδων δεν υπάρχει, και στη θέση της βρίσκεται αυτή του αριστερού, κ. Τσίπρα, και του πατριώτη, κ. Καμμένου!
Βέβαια, η προσπάθεια του νέου Μαξίμου ήταν σαφέστατη. «Ελάχιστος κόσμος στο συλλαλητήριο των απεργών» διαδιδόταν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έστω κι αν οι φωτογραφίες και τα βίντεο στο διαδίκτυο έδειχναν άλλα πράγματα, πιο θεαματικά!
Τι δεν ενόχλησε το Μαξίμου; Οι φωτογραφίες των διαδηλωτών Παναγιώτη Λαφαζάνη, Ζωής Κωνσταντοπούλου, Ραχήλ Μακρή, Κώστα Ήσυχου, Νάντιας Βαλαβάνη. Γιατί δεν το ενόχλησαν; Μα γιατί είναι…σύντροφοι! Ποιος θυμάται άλλωστε τη ΛΑ.Ε.;
Η αγωνία είναι μεγάλη στο πρωθυπουργικό περιβάλλον για το αγροτικό συλλαλητήριο, στην Αθήνα, την επαύριο της επετείου του Πολυτεχνείου. Και αναμένεται να υπάρξει κι άλλη επικοινωνιακή επίθεση της κυβέρνησης πέραν αυτής της περασμένης Τετάρτης, όπου έγινε προσπάθεια να πειστούν οι αγρότες ότι θα φάνε με χρυσά κουτάλια με τα 4,7 δισ. της κοινοτικής συμμετοχής στο πρόγραμμα της αγροτικής ανάπτυξης. Και δεν ήταν λίγοι οι Αθηναίοι που αναφώνησαν: «Μα τι θέλουν επιτέλους οι αγρότες;»! Έπιασε η τακτική του κοινωνικού αυτοματισμού λέτε;
