Το συνετό και το ορθόν θα είναι να σταματήσει πάραυτα η κουβέντα για την υποκλαπείσα συνομιλία Τόμσεν – Βελκουλέσκου. Κι αυτό, γιατί το παραμύθι του «κακού ΔΝΤ» δεν είχε και δεν έχει δράκο. Παραβλέποντας (sic) κοριούς και ωτακουστές, αυτό που «μάθαμε» είναι πόσο σκληροί είναι οι μουστερήδες του ΔΝΤ με την Ελλάδα και πως θέλουν να εξαντλήσουν την κοινωνία. Σιγά την… είδηση! Όσοι λοιπόν, σήμερα, ξιφουλκούν κατά του ταμείου, ας βάλουν μια τελεία, γιατί απλά δεν πείθουν. Και τούτο διότι, αυτό που οψίμως κάποιοι από την κυβέρνηση «ανακάλυψαν», το βιώνουν οι Έλληνες, με τον πλέον δραματικό και βάρβαρο τρόπο, από το 2010, όταν ο ΓΑΠ έστειλε τη χώρα στα σαγόνια του ΔΝΤ και των διεθνών τοκογλύφων. Κάποιοι, βέβαια, λένε πως υπάρχει λύση στο εθνικό δράμα: να διώξουν… ΧΘΕΣ τον Τόμσεν και την παρέα του και να σκίσουν -έστω και τώρα- το μνημόνιο και τα μνημόνια… με ένα νόμο και ένα άρθρο. Μπορούν; Το θέλουν; Το αντέχουν;
O Τοτός
