Η Γαλλία, η Αυστραλία και η Τουρκία, τρεις από τις 15 κορυφαίες σιτοπαραγωγούς χώρες στον κόσμο, θα μπορούσαν να δουν το 26%, το 28% και το 88% αντιστοίχως των καλλιεργούμενων με σιτάρι εκτάσεών τους να πλήττονται από τις μειωμένες βροχοπτώσεις εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Όπως προειδοποιεί πανεπιστημιακή μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) των ΗΠΑ, η μείωση των κατακρημνίσεων αναμένεται να απασχολήσει έντονα και τις μεσογειακές χώρες.
Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι έως και το 14% των εδαφών που προορίζονται για το σιτάρι, το καλαμπόκι, το ρύζι και τη σόγια πρόκειται να υποφέρουν από μειωμένες βροχοπτώσεις, ενώ για το 31% προβλέπεται αυξητική τάση. Σε τμήματα της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης, η άνοδος των βροχοπτώσεων θα μπορούσε να προκύψει ήδη από το 2020, ενώ σε ορισμένες περιοχές οι γαίες ενδέχεται να έχουν ήδη αλλοιωθεί λόγω της κλιματικής αλλαγής. Σε περιοχές όπως η Μεσόγειος, το Δυτικό Μεξικό, η Χιλή, η Νότια Αφρική και η Αυστραλία η μείωση των βροχοπτώσεων αναμένεται να γίνει ορατή μέσα στις επόμενες δεκαετίες.
Σε εκείνους που θεωρούν ότι η κατά τόπους άνοδος των βροχοπτώσεων μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για τη φυτική παραγωγή, οι συγγραφείς της μελέτης απαντούν ότι κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται, εάν συνυπολογιστούν η αύξηση της στάθμης της θάλασσας, οι υψηλότερες θερμοκρασίες και οι αυξημένες προοπτικές πλημμυρών.
Μόνη οδός για την αποφυγή των μεταβολών στα μοντέλα των βροχοπτώσεων σε παγκόσμιο επίπεδο είναι η συντονισμένη δράση για τον μετριασμό του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής. Για παράδειγμα, σε ένα σενάριο χαμηλότερων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, το ποσοστό της γης που θα επηρεαστεί σε Γαλλία και Τουρκία εκμηδενίζεται, ενώ στην Αυστραλία μειώνεται από 28% σε 4%.
«Το σιτάρι, το καλαμπόκι, το ρύζι και η σόγια αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% της παγκόσμιας κατανάλωσης θερμίδων και τα ευρήματά μας δείχνουν ότι με τον περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μπορούμε να συμβάλουμε στη διατήρηση των βροχοπτώσεων που είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξή τους», δήλωσε ο καθηγητής Andy Challinor, του Πανεπιστημίου του Λιντς. «Οι δράσεις μετριασμού των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, που απαιτούνται για την επίτευξη των κλιματικών στόχων, όπως αυτοί καθορίστηκαν από τη Συμφωνία του Παρισιού, θα συμβάλουν πολύ στη μείωση του κινδύνου μελλοντικών ξηρασιών ή πλημμυρών και πιθανώς στην αποφυγή παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης».
