Ακτινίδια: Αγώνας δρόμου για να προλάβουν την ωρίμανση

Με σημαντικά προβλήματα εξελίσσεται η συλλογή του ακτινιδίου στις περισσότερες περιοχές της χώρας. Τα σάκχαρα έχουν φτάσει στο 7,5%, που αποτελεί το σημείο αναφοράς για την αποθήκευση στους ψυκτικούς θαλάμους, ώστε τα ακτινίδια να διατηρηθούν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Από εκεί και πέρα η συντηρησιμότητά τους μειώνεται, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται και η ποιότητα. Οι τιμές του προϊόντος παραμένουν καθηλωμένες, στα 25 με 30 λεπτά το κιλό και, το βασικότερο, οι αγορές δεν δείχνουν διάθεση για απορρόφηση.

Ο Λάμπρος Μουστερής, παραγωγός ακτινιδίου από τη Μάκρη Φθιώτιδας, κάνει λόγο για μία δύσκολη χρονιά. «Δεν έχουμε ολοκληρώσει τη συλλογή του προϊόντος και μάλλον ένα ποσοστό θα μείνει στα δέντρα. Το 20% της παραγωγής παρουσιάζει μικροκαρπία, με μέσο βάρος κάτω από 70 γραμμάρια. Εμπορικά δείχνει να είναι υποδεέστερο και η αγορά αδυνατεί να το δεχθεί».

Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «οι τιμές στην περιοχή μας κινούνται από 25 έως 30 λεπτά το κιλό, ανάλογα με την ποιότητα. Οι έμποροι μάς δίνουν το 30% μπροστά και τα υπόλοιπα τα κρατάνε ανοιχτά». Τέλος, αναφερόμενος στις αποδόσεις, κάνει λόγο για μέση παραγωγή στους 2 με 2,5 τόνους/στρέμμα περίπου, «χαμηλότερη σε σύγκριση με άλλες χρονιές».

Ούτε στη Νάουσα μαζεύουν τα μικρά

Για άσχημη χρονιά κάνει λόγο και ο Λάμπρος Καρυπίδης, παραγωγός από την Επισκοπή Νάουσας, όπου και εκεί τα μικρά μεγέθη μάλλον δεν θα συγκομιστούν. Εκτιμά ότι δεν υπάρχει χώρος για δεύτερης ποιότητας ακτινίδια σε ψυκτικούς θαλάμους, γιατί έχει αυξηθεί σημαντικά το κόστος. «Αν σε αυτό συνυπολογιστούν τα μεταφορικά και τα υλικά συσκευασίας, καταλαβαίνουμε αμέσως πώς διαμορφώνεται το τοπίο». Ο ίδιος εστίασε στην καλή ποιότητα που πρέπει να έχει το ελληνικό ακτινίδιο. «Να διατηρήσουμε τη θέση που έχουμε στις ξένες αγορές και μέσω της ταυτότητάς μας, να ανοίξουμε και άλλες».

Άργησε η συγκομιδή στην Άρτα

Για το 70% της συνολικής παραγωγής που έχει συλλεχθεί, από τα περίπου 12.000 στρέμματα στην περιοχή της Άρτας, κάνει λόγο ο Άγγελος Ξυλογιάννης. Υπολογίζει ότι έπρεπε να είχαν συλλεχθεί μέχρι τώρα τα ακτινίδια, «διότι αν φτάσουν τα σάκχαρα πάνω από 9%, δεν θα αντέξουν πάνω από 1,5 με 2 μήνες στα ψυγεία». Κάνοντας έναν μικρό απολογισμό, υποστηρίζει ότι μπορούν στη χώρα να παραχθούν έως 300.000 τόνοι και από αυτούς να αποθηκευτούν οι 150.000. «Από τη μία, δεν έχουμε ψυκτικούς θαλάμους, αλλά και από την άλλη οι τιμές της ενέργειας είναι ανεβασμένες. Πρέπει πάση θυσία να διώξουμε προϊόν στο εξωτερικό, ώστε να διαχειριζόμαστε καλύτερα όσα ακτινίδια μένουν στην Ελλάδα», μας εξηγεί ο ίδιος.

Αναφερόμενος στο θέμα των τιμών, κάνει λόγο «για ανοιχτές τιμές, όπου δεν τις βλέπαμε το προηγούμενο διάστημα. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στην αγορά και ειδικότερα στους παραγωγούς». Τέλος, σχετικά με το θέμα των εργατών γης, εξηγεί ότι υπάρχει μία κάλυψη, η οποία όμως εξαρτάται και από τη συλλογή του μανταρινιού. «Για αυτό πρέπει να μαζέψουμε το συντομότερο δυνατό, διότι αργότερα, που θα ξεκινήσει το μανταρίνι πάλι χέρια θα ψάχνουμε και χέρια δεν θα βρίσκουμε», καταλήγει.

Κάτω από 50% η ζήτηση από την αγορά της Ευρώπης

Αγώνα δρόμου κάνει ο Τάσος Καρκατσέλος, διευθυντής του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νέστου, από τη Χρυσούπολη Καβάλας. «Προσπαθούμε να ανοίξουμε αγορές σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε την καλλιέργεια. Αυτήν τη στιγμή, έχουμε περίπου 16.000 στρέμματα, αλλά σε λίγα χρόνια θα μπουν στην παραγωγή νέες φυτεύσεις». Αναφερόμενος στην κατάσταση που επικρατεί στη συλλογή, κάνει λόγο για «ποσοστό που δεν ξεπερνά το70% περίπου, που σημαίνει ότι κάποια ακτινίδια θα μείνουν στα χωράφια».

Και ο ίδιος αναφέρει το μεγάλο πρόβλημα μικροκαρπίας σε σύγκριση με άλλες χρονιές, καθώς «από 5% έχει φτάσει στο 20%». Τέλος, όσον αφορά τις τιμές, στην περιοχή του κυμαίνονται από 35 έως 45 λεπτά. «Όμως, οι περισσότεροι έμποροι δουλεύουν ανοιχτά, με εκκαθάριση στο τέλος της εμπορίας του προϊόντος», τονίζει.