Ακτινίδιο: Αλλαγή νοοτροπίας για να διασφαλιστεί το προϊόν

Η δεύτερη θέση της Ελλάδας παγκοσμίως σε παραγωγή ακτινιδίου επιβάλλει να αντιμετωπιστεί ως εθνικό προϊόν με διασφαλισμένο ράφι. Προϋπόθεση είναι η οργανωμένη διακίνησή του για τον επιπλέον λόγο ότι πρόκειται για νωπό προϊόν με εξάμηνη ζωή, άρα είναι υποχρεωτική η ύπαρξη επαρκών ψυγείων. Διαφορετικά, ο εχθρός του ελληνικού ακτινιδίου είναι ο Έλληνας, όταν διακινεί το φρούτο άγουρο και όχι οργανωμένα.

Με αφορμή την πρόσφατη συνάντηση της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ακτινιδίου με τον υπουργό ΑΑΤ, Γιώργο Γεωργαντά, η «ΥΧ» ζήτησε από τον πρόεδρο της ΕΑΣ Καβάλας, Κώστα Λεπίδα, να επισημάνει τις παθογένειες που προκαλούν προβλήματα, όπως η φετινή χαμηλή τιμή παρά τη δραματική αύξηση του ενεργειακού κόστους.

Ο ίδιος διαχώρισε το κόστος παραγωγής, όπου το υπουργείο πήρε ορισμένα μέτρα για τους παραγωγούς, από το κόστος συντήρησης που αφορά τα ψυγεία, τη μεταφορά και την τυποποίηση. «Παρότι φέτος έχουμε διπλάσιο κόστος παραγωγής και συντήρησης του προϊόντος, τα ακτινίδια βγαίνουν στην αγορά στη μισή τιμή από πέρυσι». Όπως εξηγεί, όταν ο παραγωγός παρακαλάει τον έμπορο να το διαθέσει στην αγορά, υφίσταται ζημιά και ο οργανωμένος αγρότης.

«Τα ακτινίδια που φεύγουν σε πολύ χαμηλές τιμές από την Ελλάδα τα συναντάμε στις αγορές της Ισπανίας, της Γαλλίας και οι συνεργάτες μας λένε ότι έρχεται ακτινίδιο από τη Χρυσούπολη πολύ φθηνότερο από τις τιμές που ζητάμε». Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι στις 25 Οκτωβρίου οι έμποροι δεν είχαν φανεί στον κάμπο και όταν ξεκίνησαν έδιναν προκαταβολή έναντι, με ανοιχτή τιμή. Ξεκίνησαν να πουλάνε από τις 15 Οκτωβρίου, ολοκληρώνουν σήμερα τη συγκομιδή και ο πρόεδρος της ΕΑΣ εκτιμά ότι θα συγκομίσουν περίπου 8.000 τόνους, που θα διαθέσουν στις αγορές που δημιούργησαν επί χρόνια, μέχρι και τον Απρίλιο.

Μάλιστα, θέτει το ερώτημα γιατί παρά τις σοβαρές ελλείψεις στην παγκόσμια αγορά ακτινιδίου κατρακυλούν οι τιμές. «Τα ακτινίδια της Χιλής ήρθαν στην Ευρώπη 20 λεπτά ακριβότερα από πέρυσι εξαιτίας του κόστους», αντιπαραβάλλει. Το πρόβλημα εστιάζεται στην ψαλίδα μεταξύ παραγωγής (350.000 τόνοι) και αποθηκευτικών χώρων-ψυγείων (περίπου για 120.000 τόνους), το οποίο για να αντιμετωπιστεί χρειάζονται σοβαρές συνεταιριστικές εγκαταστάσεις.

Ο κ. Λεπίδας καταγράφει στις θετικές αποφάσεις τον Νόμο 4935, που μειώνει κατά 50% τον φόρο επί των καθαρών κερδών για τους επαγγελματίες αγρότες που είναι µέλη Αγροτικών Συνεταιρισμών-Οµάδων Παραγωγών, καθώς και το ότι η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών περνάει μέσα από τα συνεργατικά σχήματα. Σχολιάζοντας τη φετινή παραγωγή, αναφέρει ότι η ποιότητα και η γεύση είναι σταθερές, αλλά τα μεγέθη ήταν λίγο μικρότερα και οι αποδόσεις είχαν λιγότερα κιλά. Το σημαντικό είναι το ακτινίδιο να κόβεται στην ώρα του και να γίνονται έλεγχοι, για να μη διακινείται άγουρο.