Αμυγδαλιά: Διπλά χτυπήματα από παγετό και φόμοψη

Η επαρχία Ελασσόνας αποτελεί μία από τις βασικότερες περιοχές παραγωγής ποιοτικού αμυγδάλου στη χώρα. Ωστόσο, οι ανοιξιάτικοι παγετοί συνιστούν μια μόνιμη απειλή για την καλλιέργεια, με σημαντικές απώλειες, ακόμα και της τάξεως του 100%, όπως συμβαίνει τη φετινή περίοδο. Πέραν αυτών, ο κίνδυνος από τη φόμοψη, μία δύσκολη ασθένεια, που λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις, οδηγεί πολλούς παραγωγούς στην απόφαση να καρατομούν τα δέντρα ή να προχωρούν σε νέες φυτεύσεις.

Σύμφωνα με τον τοπικό παραγωγό Νίκο Βαλιώτη, ο παγετός της 20ής Μαρτίου έφερε σημαντικό πλήγμα στο σύνολο των καλλιεργειών της επαρχίας Ελασσόνας. «Κάθε χρόνο, καλλιεργούμε πάνω από 20.000 στρέμματα στην περιοχή μας. Για πολλούς από εμάς, αυτή αποτελεί και την κύρια ενασχόλησή μας με τη γεωργία. Τα περισσότερα κτήματα αποτελούνται από κλασικές ποικιλίες, όπως η Φερανιά, η Τέξας και κάποιες νέες, αυτογόνιμες ποικιλίες. Η πρώιμη ανθοφορία, σε συνδυασμό με το γεωγραφικό ανάγλυφο της περιοχής και τους όψιμους παγετούς, αποτελεί έναν πάγιο κίνδυνο για την καλλιέργειά μας, και πολλές φορές έχουμε τεθεί εκτός παραγωγής», περιγράφει.

Ο ίδιος υποστηρίζει επίσης ότι, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία του ΕΛΓΑ, η ζημιά αγγίζει μέχρι και το 100%, κάτι που επιβεβαιώσαμε και εμείς από την επίσκεψή μας σε καλλιέργειες της περιοχής. Είδαμε κλαδιά μόνο με φύλλα και ελάχιστους καρπούς, οι οποίοι στο σύνολό τους δεν θα ολοκληρώσουν τη διαδικασία της ωρίμανσης.

Αναφερόμενος στο θέμα των αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ, ο κ. Βαλιώτης δηλώνει πως τα ποσοστά κάλυψης δεν φτάνουν ούτε καν το κόστος παραγωγής. «Ακόμα και χωρίς παραγωγή για το επόμενο διάστημα, εμείς οφείλουμε να συντηρούμε και, ταυτόχρονα, να διαχειριζόμαστε τις καλλιέργειες με όλες τις φροντίδες που απαιτούνται – και, φυσικά, με το αντίστοιχο κόστος». Δηλώνει, ακόμη, ότι πολλοί επαγγελματίες παραγωγοί της περιοχής έχουν επενδύσει στην καλλιέργεια αυτή όχι μόνο σε φυτικό κεφάλαιο, αλλά και στον απαραίτητο μηχανολογικό εξοπλισμό. «Εμείς θα συνεχίσουμε την καλλιέργεια της αμυγδαλιάς με όποιο κόστος, αλλά και η πολιτεία θα πρέπει να συνδράμει προς αυτή την κατεύθυνση, με συστήματα προστασίας των καλλιεργειών από παγετούς. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν αντίστοιχες μελέτες ούτε κάποιος σχεδιασμός, ώστε να έχουμε συγκεκριμένα στοιχεία στα χέρια μας».

Κλείνοντας, ο ίδιος εστιάζει και στο θέμα της φόμοψης, λέγοντας πως πρόκειται για μια πολύ δύσκολη ασθένεια, η οποία έχει λάβει απρόβλεπτες διαστάσεις στην περιοχή. «Δυστυχώς, στο “οπλοστάσιο” της φυτοπροστασίας, λόγω απαγορεύσεων, δεν έχουμε σημαντικές επιλογές δραστικών ουσιών, ώστε με τους κατάλληλους χειρισμούς να είμαστε περισσότερο αποτελεσματικοί. Το λυπηρό, όμως, είναι ότι στις αγορές της Ευρώπης, τα αμύγδαλα που εισάγονται παράγονται με φυτοφάρμακα που εδώ είναι απαγορευμένα. Δηλαδή, με λίγα λόγια, έχουμε άλλα μέτρα και άλλα σταθμά», καταλήγει με εμφανή προβληματισμό.