Από τις πρωιμότερες ποικιλίες ξεκίνησε η συλλογή των δαμάσκηνων στο σύνολο της χώρας. Ελάχιστες είναι οι καλλιέργειες αυτού του είδους, όπου η παραγωγή τους εντάσσεται στις κύριες δραστηριότητες και όχι στις δευτερεύουσες. Το μεγαλύτερο ποσοστό κατευθύνεται ως νωπό στην αγορά και ελάχιστες ποσότητες ξεραίνονται, καθώς η εγχώρια αγορά κατακλύζεται από μεγάλες ποσότητες εισαγόμενου αποξηραμένου δαμασκηνού, το οποίο χαίρει και μεγάλης ζήτησης από τους καταναλωτές.
Η εγχώρια παραγωγή δεν είναι σε θέση ακόμα να αντεπεξέλθει σε αυτήν τη ζήτηση, λόγω ανταγωνισμού των τιμών από Τρίτες χώρες, όπως επικαλούνται οι ειδικοί του χώρου. Υπάρχουν όμως και άλλες απόψεις, οι οποίες κάνουν λόγο για έλλειψη γνώσεων και τεχνολογίας, καθώς και για ολοκληρωμένες πολιτικές στη στήριξη του προϊόντος.
Ο Χάρης Τσεσμελής, γεωπόνος και παραγωγός δαμάσκηνου, υποστηρίζει ότι το δαμάσκηνο έχει μέλλον στη χώρα μας λόγω της διαιτητικής του αξίας, αλλά και της ποιοτικής υπεροχής. Για τον ίδιο, θα πρέπει να εφαρμοστούν εξειδικευμένες παρεμβάσεις με σύγχρονες τεχνολογίες, κάτι το οποίο απαιτεί και χρηματοδοτικά εργαλεία.
«Δεν είναι δυνατόν άλλες χώρες να έχουν μπει δυναμικά στο παιχνίδι και εμείς, που μπορούμε να παράγουμε αυτό το προϊόν, να είμαστε εκτός», όπως υποστηρίζει. Αναφερόμενος στο προϊόν για νωπή χρήση, κάνει λόγο για ποικιλίες, οι οποίες έχουν θετικά αποτελέσματα. Για την τρέχουσα περίοδο, υποστηρίζει ότι «η παραγωγή κινείται σε καλά επίπεδα με αποδόσεις που κυμαίνονται από 3 έως 4 τόνους το στρέμμα. Η μέση τιμή είναι στα 60 λεπτά το κιλό».
Αναμένουν καλύτερες τιμές στη Νάουσα
Για καλή χρονιά με μεγάλες αποδόσεις και καλή ποιότητα κάνει λόγο ο Κώστας Παντής, παραγωγός δαμάσκηνου από τη Νάουσα. Υποστηρίζει ότι οι αποδόσεις έφτασαν ακόμα και τους 4 τόνους το στρέμμα ποιοτικό δαμάσκηνο, το οποίο παρουσιάζει ζήτηση από την αγορά. «Πέρυσι πουλήσαμε 70 λεπτά το κιλό και φέτος αναμένουμε μία καλύτερη τιμή, λόγω της καλής ποιότητας, αλλά και της ζήτησης του προϊόντος».
Σταθερή η αξία, σταθερά μικρή η παραγωγή στη Σκόπελο
Στα 3 ευρώ το κιλό πωλείται το νωπό δαμάσκηνο Σκοπέλου σύμφωνα με τον Θανάση Γρυπιώτη, παραγωγό από το νησί. Υποστηρίζει όμως ότι οι καλλιεργούμενες εκτάσεις είναι ελάχιστες, διότι οι παραγωγοί έχουν στραφεί στον τουρισμό και όχι στη γεωργία, «γιατί είναι μία δύσκολη δραστηριότητα».
Το τοπικό δαμάσκηνο για τον ίδιο αποτελεί παραδοσιακό προϊόν με ιστορική αναφορά για το νησί. Ο κ. Γρυπιώτης έχει πάνω από 3.000 δέντρα και το μεγαλύτερο ποσοστό που παράγει το κατευθύνει προς την ξήρανση, ώστε να πάρει την προστιθέμενη αξία από την τυποποίηση και τη συσκευασία του προϊόντος. «Είναι μία επίπονη διαδικασία και όμως δίνει ένα καλό εισόδημα στον παραγωγό», αναφέρει και επιμένει στη συμμετοχή και άλλων παραγωγών από το νησί, ώστε να αυξηθούν οι ποσότητες και το προϊόν να πιστοποιηθεί ως ΠΟΠ.
