Για αποχρωματισμό οι πρώτες κοπές στο λεμόνι

Μέσα από έναν δύσκολο αγώνα δρόμου, οι παραγωγοί λεμονιών προσπαθούν να προλάβουν τις εξελίξεις και πολύ περισσότερο τις αγορές, για να κερδίσουν μια καλύτερη τιμή στο προϊόν τους. Μπορεί τα λεμόνια αυτή την περίοδο να έχουν πράσινο χρώμα και η περιεκτικότητα του χυμού να μην έχει τα ανώτερα ποσοστά, εντούτοις η συλλογή έχει ήδη ξεκινήσει από την ποικιλία Ιnterdonato.

Η επόμενη διαδικασία είναι αυτή του αποχρωματισμού, δηλαδή από πράσινο σε κίτρινο με τη χρήση αιθυλενίου, χωρίς όμως να έχει πάρει ο καρπός τα μέγιστα ποσοστά του χυμού. Πολλοί από τους εμπλεκόμενους στην καλλιέργεια και στην εμπορία των λεμονιών αντιτίθενται στον τεχνητό αποχρωματισμό, όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για μια διαδικασία την οποία πολλοί επιλέγουν λόγω ανταγωνισμού.

Ο Λουκάς Κακός, παραγωγός από το Αίγιο Αχαΐας, που αυτή την περίοδο έχει ξεκινήσει τη συλλογή του, είναι αντίθετος στο τεχνητό κιτρίνισμα των λεμονιών. Καλλιεργεί πάνω από 2.000 λεμονιές, αλλά είναι προβληματισμένος τόσο για το μέλλον της παραγωγής, όσο και για τη διάθεση του προϊόντος. Για την τρέχουσα περίοδο εκτιμά ότι για την περιοχή του είναι μία μέτρια χρονιά, όμως με καλή ποιότητα σε καρπούς.

«Πρέπει να στηριχθούμε στην ποιότητα, που πρακτικά σημαίνει πάνω από 22%-23% περιεκτικότητα σε χυμό, ώστε να καλύψουμε τα μέγιστα ποσοστά του. Δεν γίνεται να συλλέγουμε λεμόνια με 15% περιεκτικότητα, μόνο και μόνο γιατί έχουν πάρει το σχήμα».

Κλείνοντας, ο κ. Κακός εκτιμά ότι το λεμόνι, αν προσεχθεί καλύτερα στο χωράφι και οργανωθούν διαφορετικά οι αγρότες, θα έχει μέλλον. Αυτό που τον προβληματίζει, όμως, είναι ότι «πολλά χωράφια με λεμόνια, που για να δημιουργηθούν έχουν επενδυθεί πολλά χρήματα και εργασία, έχουν εγκαταλειφθεί και εισάγουμε μεγάλες ποσότητες από άλλες χώρες».

Είναι θέμα ανταγωνισμού με τρίτες χώρες

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η δήλωση του Τάσου Λέρμα, παραγωγού εσπεριδοειδών από το Άργος. Και εκείνος διαφωνεί με το κιτρίνισμα, αλλά, όπως λέει, «είναι μία επιλογή από πολλούς, καθώς λόγω του ανταγωνισμού και της εισαγωγής από τρίτες χώρες, υπάρχει έλλειψη στην αγορά από ελληνικό λεμόνι».

Επίσης, κάνει λόγο για μία όψιμη χρονιά, με καλή ποιότητα του καρπού, αλλά και φορτωμένα δέντρα, με μεγαλύτερη παραγωγή σε σύγκριση με την περσινή περίοδο. «Ξεκινάμε με την ποικιλία Ιnterdonato και με τιμή παραγωγού στα 40-45 λεπτά, όταν την αντίστοιχη περσινή περίοδο φτάσαμε στα 50. Υπάρχουν πιέσεις από τους εμπόρους λόγω της εισαγωγής και εμείς ελπίζουμε σε μία καλύτερη τιμή λόγω ποιότητας».

«Όχι» στον αποχρωματισμό και από εμπόρους

Αναφορά στην ποιότητα έκανε και ο Τάκης Παπακωνσταντίνου, έμπορος από την Κόρινθο, που επίσης κάνει λόγο για ποιοτική υπεροχή του ελληνικού λεμονιού κάτω όμως από προϋποθέσεις. «Αν δεν προσέξουμε τις ημερομηνίες συλλογής και την περιεκτικότητα σε χυμό, θα έχουμε στα χέρια μας ένα προϊόν ποιοτικά υποδεέστερο. Πιστεύω ότι πρέπει να ελέγξουμε τη διαδικασία του τεχνητού αποχρωματισμού, διότι θα υποβαθμιστεί το προϊόν». Σε ό,τι αφορά το θέμα της τιμής, κρατά κλειστά τα χαρτιά του, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι «θα πρέπει να σταθεροποιηθεί αγορά. Τα εισαγόμενα αυτή την περίοδο πωλούνται στη χονδρική από 0,8 έως 1 ευρώ το κιλό, όταν την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι ήταν στο 1,50-1,60 ευρώ».

Κόβουν λεμόνια και βάζουν πορτοκάλια στη Λακωνία

Απογοητευμένοι δείχνουν να είναι κάποιοι παραγωγοί με την καλλιέργεια της λεμονιάς στον τόπο τους. Οι χαμηλές θερμοκρασίες που επικράτησαν τα προηγούμενα χρόνια, όπως και ο παγετός, δημιούργησαν σημαντικά προβλήματα στα φυτά, με αποτέλεσμα κάποιοι παραγωγοί να αλλάξουν τον παραγωγικό τους προσανατολισμό. Για την κατάσταση αυτή μας ενημερώνει ο Ηλίας Μουγάκος, γεωπόνος από τη Γλυκόβρυση Λακωνίας, λέγοντας ότι «δυστυχώς, οι τελευταίες εξελίξεις, λόγω των καιρικών συνθηκών, οδήγησαν πολλούς παραγωγούς στην κοπή λεμονιών και στην αντικατάστασή τους από πορτοκαλιές, κυρίως ποικιλίας Lane Late. Αρνητικός παράγοντας, επίσης, είναι οι χαμηλές τιμές των λεμονιών που, σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος παραγωγής, δεν αφήνουν περιθώριο για κέρδος».