Σε αναζήτηση νέων τροφών βρίσκονται οι φαλακροαετοί που ζουν στη Βόρεια Αμερική, καθώς η κλιματική αλλαγή έχει επηρεάσει τα παραδοσιακά τους θηράματα, τους σολομούς.
Έτσι, τα αρπακτικά πουλιά έχουν μετατραπεί σε απροσδόκητο σύμμαχο των γαλακτοπαραγωγών στη βορειοδυτική πολιτεία της Ουάσιγκτον, εκκαθαρίζοντας τα παράσιτα και απομακρύνοντας τα πτώματα ζώων από τις εκμεταλλεύσεις τους, όπως διαπιστώνει μια νέα μελέτη.
Η αμοιβαία επωφελής σχέση σκιαγραφείται σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Ecosphere. «Η κλιματική αλλαγή έχει αλλάξει το χρονοδιάγραμμα της ωοτοκίας του σολομού κέτα», λέει ο επικεφαλής συγγραφέας Ethan Duvall, διδακτορικός φοιτητής στην οικολογία και την εξελικτική βιολογία, ο οποίος εργάζεται σε υποστηριζόμενη ορνιθολογική μονάδα του πανεπιστημίου Cornell. «Τώρα, ο σολομός αναπαράγεται όταν οι ετήσιες πλημμύρες του ποταμού Nooksack βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους. Τα ψάρια που αναπαράγονται και πεθαίνουν παρασύρονται από την υψηλή στάθμη του νερού αντί να εναποτίθενται στην ακτή, εκεί όπου οι αετοί μπορούν εύκολα να έχουν πρόσβαση».
Για να αντισταθμίσουν αυτή την απώλεια θηραμάτων, οι φαλακροαετοί στρέφονται πλέον στις σταθερές ροές υποπροϊόντων των γαλακτοκομικών εκμεταλλεύσεων, οι οποίες απορρέουν από τις γεννήσεις και τους θανάτους των αγελάδων, και κυνηγούν πληθυσμούς υδρόβιων πουλιών που τρέφονται και φωλιάζουν σε γεωργικές περιοχές. Οι φαλακροαετοί τρέφονται επίσης και με παραδοσιακά παράσιτα των εκμεταλλεύσεων, όπως τα τρωκτικά και τα ψαρόνια.
Ο Duvall παραδέχεται ότι αυτή η θετική συμβίωση μεταξύ των αγροτών και άγριων αρπακτικών πουλιών δεν είναι ο κανόνας στην ύπαιθρο, ειδικά κοντά σε πτηνοτροφεία ελεύθερης βοσκής όπου οι αετοί αρπάζουν κοτόπουλα. «Αλλά αυτή η μελέτη μου δίνει ελπίδα ότι, στο εξής, οι αγρότες, οι διαχειριστές της άγριας ζωής και οι οικολόγοι μπορούν να ενωθούν και να σκεφθούν εποικοδομητικά πώς να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη για τους ανθρώπους και την άγρια ζωή στους χώρους που μοιράζονται» εξηγεί.
