«Διψάει» ο Πηνειός ποταμός στη Θεσσαλία

Θυμίζει «ρυάκι» σε πολλά σημεία, από τα Τρίκαλα έως τη Λάρισα
16/10/2024
2' διάβασμα
dipsaei-o-pineios-potamos-sti-thessalia-335185

Η παρατεταμένη ξηρασία έχει οδηγήσει σε εξάντληση των υδατικών πόρων, με τη μέση ετήσια παροχή να υπολείπεται σημαντικά του ελάχιστου επιτρεπόμενου οικολογικού ορίου, που πρακτικά ορίζει τη βιωσιμότητα του ποταμού Πηνειού. Οι ζημιές είναι ανυπολόγιστες ήδη στην αγροτική παραγωγή της Θεσσαλίας, με τους αγρότες, παράλληλα, να βρίσκονται σε αδιέξοδο.

«Στερεύει»

Οι εικόνες του Πηνειού ποταμού προς το τέλος του καλοκαιριού ήταν το λιγότερο αποκαρδιωτικές. Στο σημείο της γέφυρας του Διαλεκτού, ο επισκέπτης έβλεπε περισσότερο μία… έρημο παρά έναν ποταμό, με τους κατοίκους των παραποτάμιων χωριών των Τρικάλων να διασχίζουν τον Πηνειό με αυτοσχέδιους δρόμους για να μετακινούνται πιο γρήγορα. Αντίστοιχο παράδειγμα είναι και στο πέρασμα της Μεγάρχης, όπου οι κάτοικοι τα καλοκαίρια διασχίζουν το «άδειο» από νερό ποτάμι, με σκοπό να πηγαίνουν προς τα χωράφια τους.

Εικόνες λειψυδρίας και κλιματικής αλλαγής από τον Πηνειό παρουσιάζονται στη Διάβα και στη γέφυρα προς Κλεινοβό, με την κοίτη του ποταμού να έχει στερέψει εντελώς και να μη διαφαίνεται ούτε νερόλακκος. Το γεγονός αυτό είναι ενδεικτικό αφενός της λειψυδρίας και της ανομβρίας τους τελευταίους μήνες, από τον Απρίλη και μετά με τον παρατεταμένο καύσωνα, και αφετέρου του ήπιου και δίχως χιόνια χειμώνα.

Τα αίτια

Τα αίτια της οικολογικής καταστροφής είναι γνωστά, με τα σημαντικότερα να εστιάζονται στην απουσία οργανωμένων αρδευτικών δικτύων, στις απαρχαιωμένες μεθόδους άρδευσης και, φυσικά, στην ίδια τη διάρθρωση των καλλιεργειών. Σαν να μην έφταναν αυτά, οι παράλληλες ανθρώπινες επιδράσεις (αμμοληψίες, εκχερσώσεις, οικιστικές επεκτάσεις, παρεμβάσεις στη φυσική κοίτη κ.ά.) συμπληρώνουν και επιτείνουν το πρόβλημα.

Αξίζει να σημειωθεί πως σε μελέτη του Εργαστηρίου Υδρολογίας και Ανάλυσης Υδατικών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, καταδεικνύεται ότι «τα επεισόδια ξηρασίας στην περιοχή της Θεσσαλίας θα διπλασιαστούν την περίοδο 2070-2100, θα έχουν μεγαλύτερη δριμύτητα και διάρκεια και θα πλήξουν μεγαλύτερο ποσοστό έκτασης και για τα δύο κοινωνικοοικονομικά σενάρια κλιματικής αλλαγής». Επιπλέον, η έρευνα του καθηγητή και διευθυντή του εργαστηρίου, Νικήτα Μυλόπουλου, συμπληρώνει ότι «τα επί σειρά ετών αρνητικά υδατικά ισοζύγια στις λεκάνες απορροής έχουν οδηγήσει σε εξάντληση, εκτός των ανανεώσιμων, και μεγάλου μέρους των μόνιμων υδατικών αποθεμάτων».

ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΑΠΟ: