Αυτή την εποχή, μετά τη συγκομιδή του ελαιόκαρπου, ξεκινά και το ετήσιο κλάδεμα των ελαιοδέντρων για τη βελτίωση της καρποφορίας, τη διαμόρφωση ή και την ανανέωση των δέντρων, σύμφωνα με το Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών, Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Βόλου. Ταυτόχρονα, η συγκυρία δίνει την ευκαιρία για «καθαρισμό» των δέντρων από τα τμήματά τους που φέρουν προσβολές από παθογόνα και εχθρούς.
Το κλάδεμα είναι μία απαραίτητη καλλιεργητική εργασία, η οποία, όμως, προκαλεί πληγές στα δέντρα. Για τον λόγο αυτόν, θα πρέπει να εκτελείται αποκλειστικά με ξηρό καιρό. Ταυτόχρονα με το κλάδεμα πρέπει να προστατεύονται οι τομές κλαδέματος με βορδιγάλειο πολτό και να ακολουθεί στο τέλος ένας προληπτικός ψεκασμός με ένα κατάλληλο χαλκούχο σκεύασμα, ιδίως όταν αναμένεται βροχερός και ανεμώδης καιρός ή/και επικίνδυνες για την καλλιέργεια χαμηλές θερμοκρασίες.
Το περιφερειακό κέντρο δίνει, επίσης, συστάσεις για την αποφυγή της διάδοσης της βερτισιλλίωσης, η οποία, όπως τονίζει, είναι η σοβαρότερη ασθένεια της ελιάς, η οποία, εδώ και αρκετά χρόνια, έχει εγκατασταθεί σε σημαντικό αριθμό ελαιώνων και λιγότερο ή περισσότερο σε όλες, πλέον, τις ελαιοκομικές περιοχές. Η ποικιλία Κονσερβολιά ή Βόλου ή Αμφίσσης είναι ιδιαίτερα ευπαθής στην ασθένεια.
Η βερτισιλλίωση μεταδίδεται κυρίως από τα μολυσμένα φύλλα της ελιάς ή άλλων ευπαθών ξενιστών και είναι σοβαρότερη όταν ο ελαιώνας συγκαλλιεργείται με άλλα ευπαθή στον μύκητα φυτά, όπως βαμβάκι, ντομάτα, πατάτα κ.ά. ή γειτονεύει με ευπαθείς καλλιέργειες.
Μέτρα περιορισμού της ασθένειας
Επειδή δεν υπάρχουν χημικά μέσα για τη θεραπεία της βερτισιλλίωσης, συνιστάται η αυστηρή τήρηση των παρακάτω καλλιεργητικών μέτρων για τον περιορισμό της διάδοσης της ασθένειας:
1) Κοπή και καύση των προσβεβλημένων κλάδων με τα πρώτα συμπτώματα εκδήλωσης της ασθένειας.
2) Παρόλο που δεν έχει αποδειχθεί η μεταφορά του παθογόνου με τα εργαλεία του κλαδέματος, είναι καλό αυτά να απολυμαίνονται σε διάλυμα χλωρίνης 10%.
3) Αποφυγή οργωμάτων, καθότι το ριζικό σύστημα της ελιάς είναι αρκετά επιφανειακό και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τραυματισμού των ριζών.
4) Άρδευση με σταγόνες και αποφυγή της κατάκλισης και των αυλακιών.
5) Καταστροφή των ζιζανίων.
6) Χρησιμοποίηση υγιών δενδρυλλίων για την εγκατάσταση ενός ελαιώνα.
7) Αποφυγή φυτέματος εκεί όπου προηγήθηκε καλλιέργεια ευπαθών στην ασθένεια φυτών (πατάτα, τομάτα, βαμβάκι κ.ά.).
8) Αποφυγή συγκαλλιέργειας ή γειτνίασης με ευπαθή στην ασθένεια φυτά.
9) Φύτευση ανθεκτικότερων ποικιλιών.
10) Εφαρμογή ηλιοαπολύμανσης σε εγκαταστημένους ελαιώνες.
