Ελκυστική παγίδα για τα έντομα σύμμαχος των καλλιεργητών θερμοκηπίων

Πολύτιμο σύμμαχο στη μάχη κατά των παρασιτικών εντόμων μέσα στα θερμοκήπια μπορεί να αποτελέσει η αξιοποίηση της τεχνολογίας. Μεταξύ των προτάσεων που παρουσιάζει η τελευταία είναι και η παγίδα υπεριώδους ακτινοβολίας του LedsProtect, ένα εργαλείο που παρουσιάστηκε από το 2015 και εξακολουθεί να αναπτύσσεται και να βελτιώνεται, φέροντας πλέον κίτρινο δίσκο φθορισμού και βελτιωμένους φακούς LED.

«Είμαστε μία από τις τρεις εταιρείες στον κόσμο που χρησιμοποιούν αυτό το ειδικό πλαστικό. Το φως περνά πιο εύκολα και στο επιθυμητό μήκος κύματος», υποστηρίζει στο hortidaily ο Peter Kerkhof, διευθυντής και δημιουργός της παγίδας, κάτι που δελεάζει αποτελεσματικότερα τα έντομα, όπως εξηγεί.

Μια παγίδα αποτελεσματική για εχθρούς, όπως η Tuta

Ο δίσκος φθορισμού παρουσιάστηκε πέρυσι και οι κριτικές που απέσπασε ήταν ιδιαίτερα θετικές. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα και τον εμπνευστή της παγίδας, χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα ενός καλλιεργητή ντομάτας κι ενός άλλου που καλλιεργεί σεμπερβίβο (Sempervivum) για την αντιμετώπιση παρασιτικών εντόμων που πρόσβαλαν τις θερμοκηπιακές καλλιέργειές τους.

Για την περίπτωση του πρώτου, μία βδομάδα ήταν αρκετή ώστε οι 60 παγίδες που παρήγγειλε να πιάσουν τους πληθυσμούς της Tuta, με τον ίδιο να εντοπίζει αισθητή διαφορά στα ποσοστά αλίευσης του καταστροφικού εντόμου. Και στην περίπτωση, όμως, του δεύτερου η χρήση του δίσκου τριπλασίασε τον ρυθμό σύλληψης της μύγας γερανού (crane fly), σε 300 έντομα ανά νύχτα και παγίδα.

Συμβάλλει ενεργά στην παρακολούθηση και στην καταπολέμηση των εντόμων

«Το LedsProtect δεν είναι η λύση στο πρόβλημα, όμως βοηθά τους παραγωγούς στην αντιμετώπισή του», υπογραμμίζει ο δημιουργός του, τονίζοντας ότι το πρώτο και σημαντικότερο βήμα για την καταπολέμηση των εχθρών των καλλιεργειών είναι η γνώση και η αναγνώριση του εχθρού. Η εμβέλεια των παγίδων είναι περίπου 15 μέτρα, ενώ οι δοκιμές έδειξαν ότι η παροχή περισσότερου φωτός δεν είναι πιο επωφελής.

Η χρήση τους πραγματοποιείται τη νύχτα, στιγμή κατά την οποία επικονιαστές και άλλοι βιολογικοί παράγοντες ελέγχου δεν είναι ενεργοί και άρα δεν πιάνονται σε αυτές.