Επέστρεψαν οι ακρίδες στη Θράκη λόγω ξηρασίας

Αγρότες, γεωπόνοι και ακαδημαϊκοί προβληματίζονται για τον σχετικά μεγάλο αριθμό ακρίδων, που έχουν δυναμική παρουσία φέτος στη Θράκη. Πριν από 2-3 χρόνια είχε παρατηρηθεί μεγάλος αριθμός ακρίδων στα σύνορα των νομών Ροδόπης-Έβρου, εξαιτίας των πολλών ακαλλιέργητων εκτάσεων.

Ο πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ Θράκης, Τριαντάφυλλος Παπαδάκης, παρακολουθώντας τη φετινή επανεμφάνισή τους, αιτιολογεί ότι οι ακρίδες κάνουν τα αβγά τους στο χώμα και τις ευνοεί το αδιατάρακτο έδαφος, που δεν έχει καλλιεργηθεί. Αντίθετα, όταν το έδαφος οργωθεί, φρεζαριστεί κ.λπ., τα αβγά πηγαίνουν προς τα κάτω και δεν μπορούν να εκκολαφθούν.

«Οι ακρίδες είναι μοναχικά έντομα, βρίσκουν τροφή και ζουν μόνες τους. Όταν, όμως, οι μάνες πεινάσουν και δεν βρίσκουν τροφή, εξαιτίας των μειωμένων βροχοπτώσεων που συνεπάγονται μείωση των χόρτων, η συμπεριφορά τους γίνεται αγελαία. Ενδεχομένως εκκρίνουν κάποια φερομόνη συγκέντρωσης, που τις παροτρύνει να γίνουν ομάδα και πέφτουν σαν σύννεφο», περιγράφει ο ίδιος. Επομένως, η αλλαγή συμπεριφοράς των ακρίδων οφείλεται στην έλλειψη βροχών.

Ο κ. Παπαδάκης επισημαίνει ότι οι αγελαίες ακρίδες έχουν μεγάλα φτερά και μικρά πόδια και κάνουν μεγαλύτερες αποστάσεις. «Εάν οι μάνες πεινάσουν, η πρώτη γενιά έχει αυτό το γενετικό χαρακτηριστικό», αναφέρει για τις μορφολογικές ιδιαιτερότητες της θυγατρικής γενιάς. Ο ίδιος φέρνει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα επιδρομής ακρίδων το νησί του Αγίου Ευστρατίου, που είναι σχεδόν άγονη γη. Επίσης, λέει ότι σε μαντρί βόρεια της Αλεξανδρούπολης συνάντησε σύννεφο ακρίδων, οι οποίες έτρωγαν ξερά χόρτα.

«Όχι» στους ψεκασμούς

Σε ερώτηση για το πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν οι ακρίδες, ο κ. Παπαδάκης εξηγεί ότι δεν είναι εφικτό να γίνουν ψεκασμοί σε τόσο μεγάλες εκτάσεις. Επιπλέον, δεν είναι καλό να γίνει επίθεση με εντομοκτόνα, γιατί θα διαταραχθούν ισορροπίες. «Το τοξικό δηλητήριο του εντομοκτόνου είναι ανάλογο με το ζων βάρος. Το συγκεκριμένο έντομο είναι μεγάλο, άρα απαιτεί μεγάλη ποσότητα φαρμάκου, επομένως θα σκοτωθούν όλα τα έντομα», προειδοποιεί.

Για παράδειγμα, μια ακρίδα έχει επί 20 το βάρος μιας πασχαλίτσας. Ο κ. Παπαδάκης σημειώνει ότι επιχειρούνται δολωματικά φάρμακα αντί των νευροτοξικών, που είναι ισχυρά και λέει ότι στη Βόρεια Αφρική, όπου η παρουσία των ακρίδων είναι έντονη (σ.σ. άγονες περιοχές), αυτές καταπολεμήθηκαν επιτυχώς, σε πειραματική φάση, με τη χρήση του μύκητα Metarhiziumacridum, που παρασιτεί στην ακρίδα στο ανήλικο στάδιο, μόνο που βρίσκεται σε επίπεδο έρευνας. Αναφέρει, επίσης, ότι τα πουλιά και τα μικρά αιλουροειδή τρώνε ακρίδες. Ο ίδιος παρατηρεί ότι, μέχρι στιγμής, οι ακρίδες δεν έχουν προκαλέσει ζημιές σε καλλιέργειες, καθώς τα σιτηρά αλωνίστηκαν και σε καλαμπόκι ή βαμβάκι δεν έχει δηλωθεί επιδρομή. «Οι περιοχές που έχουν βαμβάκι οργώνονται, επομένως οι ακρίδες δεν μπορούν να εμφανιστούν σε μεγάλο πληθυσμό», εξηγεί.

Τέλος, ο πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ Θράκης διατυπώνει ότι χρειάζεται να γίνει αλλαγή στην ΚΑΠ στον τομέα όπου επιδοτείται η αγρανάπαυση.