Οι επιστήμονες του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας σχεδιάζουν εργάτες γης – ρομπότ

Ρομπότ με… χειρωνακτικές δεξιότητες που θα αξιοποιηθούν στον αγροτικό τομέα και θα συνεργάζονται μεταξύ τους, αλλά και με τον άνθρωπο, προκειμένου να εκτελούν με επιτυχία όλες τις εργασίες που έχει ανάγκη ένας αμπελώνας, φιλοδοξούν να αναπτύξουν επιστήμονες του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδας. Αφορά την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου και καινοτόμου συστήματος, το οποίο θα ενσωματώνει πολλές δεξιότητες, με το όνομα Τεχνολογία Επιδέξιας Γεωργίας Αμπελώνων (ΤΕΓΕΑ).

Η τεχνολογία αυτή προσβλέπει στη βέλτιστη συνεργασία μιας ομάδας τροχήλατων ρομπότ, τα οποία θα είναι εφοδιασμένα με αισθητήρια ηλεκτρονικά όργανα, καθώς και με βραχίονες στους οποίους προσαρμόζονται ρομποτικά χέρια ή/και αρπάγες, ώστε να χειρίζονται τα κατάλληλα εργαλεία. Απώτερος στόχος του έργου είναι να καλύψει τις ελλείψεις της ελληνικής γεωργικής παραγωγής σε εργατικό δυναμικό, οι οποίες κάθε χρόνο είναι και εντονότερες.

Συνεργατικά ρομπότ για χειρωνακτικές εργασίες

Σύμφωνα με τον επιστημονικά υπεύθυνο του έργου, καθηγητή του Τμήματος Μηχανικών Πληροφορικής του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδας (ΔιΠαΕ) στην Καβάλα, Βασίλειο Καμπουρλάζο, ο στόχος είναι η μαζική μηχανοποίηση των χειρωνακτικών αμπελουργικών εργασιών.

«Ανάγκες υπάρχουν, όπως και πολλές εργασίες στον αγροτικό τομέα, αλλά πολύ λίγοι άνθρωποι για να τις εκτελέσουν. Το μεγάλο μας κίνητρο είναι αυτό. Η αντιμετώπιση της έλλειψης εργατικών χεριών. Χρειαζόμαστε, λοιπόν, μηχανές για να μας βοηθούν. Αυτό που θέλουμε είναι να αναπτύξουμε μηχανές, οι οποίες θα μπορούν να κάνουν χειρωνακτικές εργασίες στα αμπέλια όπως τρύγο, ξεβλάστωμα, ξεφύλλισμα, ραντίσματα, τέτοιου είδους εργασίες που απαιτούν ανθρώπινα χέρια», αναφέρει ο κ. Καμπουρλάζος.

Μια άλλη καινοτομία του έργου είναι η συνεργασία και η αλληλεπίδραση μεταξύ των ρομπότ. Για πρώτη φορά πρόκειται να συνεργαστούν τρία επίγεια ρομπότ και ένα εναέριο. Η επίγεια ομάδα των ρομπότ θα εφοδιάζεται με χάρτες πλοήγησης από το drone και πειράματα θα γίνονται και σε αυτό το πεδίο. Θα δίνονται τα δεδομένα και το ρομπότ θα τα ακολουθεί και θα παρακολουθεί την εξέλιξη της παραγωγής. «Τονίζω ότι δεν είναι έργο συλλογής δεδομένων. Εμείς σχεδιάζουμε ρομπότ για εργασίες που κάνει το ανθρώπινο χέρι», σημειώνει.

Ρομπότ με λογική

Η σχεδίαση των διαδικασιών και των λειτουργικών απαιτήσεων για τις γεωργικές εργασίες, όπως και η ανάπτυξη λογισμικού του ΤΕΓΕΑ θα αναπτυχθεί στη βάση της λογικής. Όπως επισημαίνει ο καθηγητής, θα γίνει μια μοντελοποίηση της ανθρώπινης ευφυΐας.

«Αυτό που κάνει ο άνθρωπος είναι να χρησιμοποιεί τα δεδομένα των αισθήσεων, αυτά που βλέπει και ακούει κυρίως με σκοπό να σχεδιάσει και να συντονίσει τις ενέργειές του.

Σε αυτό το έργο θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τη λογική, η οποία έχει μελετηθεί εδώ και αιώνες, αρχικά από τον Αριστοτέλη και τυποποιήθηκε κατά τον 19ο αιώνα κυρίως από τους Βρετανούς Boole και De Morgan. Σε τέτοιους νόμους θα στηριχτούμε, ώστε να κάνουμε τα ρομπότ να συνεργάζονται μεταξύ τους στη βάση της λογικής», εξηγεί ο κ. Καμπουρλάζος.

Όπως λέει, δεν αποκλείεται να χρησιμοποιηθεί και η επαυξημένη πραγματικότητα, όμως το βασικό εργαλείο είναι η λογική με στόχους τη συνεργασία και την αλληλεπίδραση μεταξύ των ρομπότ και των ανθρώπων. «Για παράδειγμα, ένα ρομπότ θα μπορεί να τρυγάει, να κόβει τα σταφύλια και ένα άλλο να μπορεί να δέχεται το σταφύλι μέσα σε ένα καλάθι, να είναι κάτι σαν κουβαλητής δηλαδή και όλη αυτή η συνεργασία και ο συντονισμός να γίνεται στη βάση της λογικής».

Εκτός από την αντιμετώπιση της έλλειψης των εργατικών χεριών, άλλοι στόχοι του συγκεκριμένου έργου περιλαμβάνουν τη μείωση του κόστους παραγωγής. Το ράντισμα π.χ. θα γίνεται στοχευμένα εκεί που χρειάζεται, ενώ θα γίνεται και επιλεκτική συγκομιδή των σταφυλιών, αφού θα «αναγνωρίζει» το ρομπότ ποια σταφύλια είναι ώριμα για να κοπούν.

Πεδίο εφαρμογής και εμπορική χρήση

Αυτήν τη στιγμή γίνονται κάποια αρχικά πειράματα στο εργαστήριο, ενώ ήδη η επιστημονική ομάδα του έργου επισκέπτεται συνεργαζόμενους αμπελώνες και δοκιμάζει τις τεχνικές της σε πραγματικές συνθήκες.

Συνεργασία υπάρχει με τη Βιβλία Χώρα στην Καβάλα και με τα Κτήματα Παυλίδη, Μιχαηλίδη και Νίκου Λαζαρίδη, οι οποίοι υποστηρίζουν το έργο και διαθέτουν μέρος των αμπελώνων τους προς πειραματισμό. Πρόσφατα, υπογράφηκαν συμβάσεις προμήθειας εξοπλισμού αξίας άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ.

Όπως επισημαίνει ο κ. Καμπουρλάζος, ο άμεσος στόχος του έργου δεν είναι η εμπορική χρήση, αλλά η δημιουργία υποδομών γνώσης. «Θέλουμε να αναπτύξουμε ένα πρωτότυπο (prototype) το οποίο να λειτουργεί με βάση αυτές τις αρχές και να δείξουμε ότι είναι εφικτό. Επίσης, μας ενδιαφέρει να πατεντάρουμε κάποιες πρακτικές», υπογραμμίζει. Τέλος, σε ό,τι αφορά το κόστος εφαρμογής των τεχνολογικών επιτευγμάτων στη ρομποτική γεωργία, ο καθηγητής προτείνει τα συστήματα να ενοικιάζονται.

«Να γίνεται leasing, αρκεί να υπάρχει διαθέσιμος ένας στόλος. Έτσι, αντί να ψάχνει ένας παραγωγός εργατικά χέρια σε γειτονικά ή μακρινά κράτη, να πηγαίνει σε τοπικές εταιρείες που θα τα ενοικιάζουν και να ζητά συγκεκριμένο αριθμό ρομπότ για όσο χρονικό διάστημα τα χρειάζεται προκειμένου να κάνει τις εργασίες του», καταλήγει.