Σε πρόσφατο ακαδημαϊκό άρθρο με τίτλο «Γεωργία 5.0: Μια νέα στρατηγική διαχείρισης για τη μείωση του κόστους και έναν ενεργειακά βιώσιμο πρωτογενή τομέα» οι συντάκτες Κ. Ραγάζου, Ι. Πασσάς, Α. Γαρεφαλάκης (Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων και Τουρισμού – Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο) και Ε. Ζαφειρίου (Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης – Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων – Πανεπιστήμιο Νεάπολης Πάφου) αναφέρονται σε μία ακόμα πτυχή της ευφυούς γεωργίας.
Συγκεκριμένα, υποστηρίζουν ότι από τη στιγμή που αυτή στοχεύει όχι μόνο στην ενίσχυση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας μιας εκμετάλλευσης, αλλά και στην εξασφάλιση της βιώσιμης παραγωγής, θα πρέπει να εξετάζει και την ενσωμάτωση νέων μορφών «πράσινης» ενέργειας.
Όπως υπενθυμίζουν, το μεγαλύτερο μέρος των γεωργικών μηχανημάτων χρησιμοποιεί ορυκτά καύσιμα (π.χ. πετρέλαιο), τα οποία εντείνουν το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και συντελούν σε περισσότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Ωστόσο, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας μπορούν να λειτουργήσουν προς την ανάσχεση αυτών των φαινομένων. Για τον σκοπό αυτόν, προτείνουν τον όρο της «ενεργειακά έξυπνης εκμετάλλευσης».
Όπως αναφέρουν, «είναι γνωστό ότι ο κύριος στόχος της ευφυούς γεωργίας και της γεωργίας ακριβείας είναι η βελτιστοποίηση της παραγωγικότητας μέσω της βέλτιστης επιλογής γεωργικών πρακτικών, η ενίσχυση της προστασίας του περιβάλλοντος μέσω της μείωσης της χρήσης των εισροών, η βέλτιστη χρήση του γεωργικού εξοπλισμού και η βελτίωση του τρόπου εργασίας των εργαζόμενων στις εκμεταλλεύσεις, με παράλληλη αύξηση της κερδοφορίας των παραγωγών.
Ωστόσο, σήμερα βρισκόμαστε στην απαρχή μιας νέας εποχής, της Γεωργίας 5.0. Η ιδέα εδώ είναι η εστίαση σε νέες τεχνολογίες, όπως το Διαδίκτυο των Πραγμάτων (IoT), η Τεχνητή Νοημοσύνη και η αξιοποίηση μεγάλου όγκου δεδομένων για να βελτιωθεί η αποδοτικότητα των γεωργικών επιχειρήσεων.
Δεν περιορίζεται όμως μόνο στα παραπάνω. Οι ανωτέρω τεχνολογικές καινοτομίες σε συνδυασμό με τη χρήση των πράσινων πηγών ενέργειας και την ενεργειακή αυτονομία μπορούν να οδηγήσουν τον πρωτογενή τομέα σε σημαντικές αλλαγές», σημειώνουν οι συγγραφείς.
Εναλλακτικές μορφές ενέργειας
Στη συνέχεια, παραθέτουν μορφές ενέργειας που αναμένεται να αξιοποιηθούν ακόμα περισσότερο στις «έξυπνες» φάρμες. Η κυριότερη μορφή πράσινης ενέργειας είναι η βιομάζα, ενέργεια που παράγεται μέσω των αποβλήτων φυτικής και ζωικής προέλευσης.
Δίνοντας παραδείγματα καλλιεργειών, των οποίων τα απόβλητα μπορούν να αξιοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, σημειώνουν: «Το καλαμπόκι χρησιμοποιείται ευρέως προς αυτή την κατεύθυνση διεθνώς, ενώ άλλες πηγές, όπως το γρασίδι και η λεύκα, αναμένεται να αξιοποιούνται στο μέλλον για τον ίδιο σκοπό. Οι πολυετείς καλλιέργειες έχουν μικρότερο κόστος διαχείρισης και θεωρούνται περισσότερο βιώσιμες για την παραγωγή ενέργειας», αναφέρουν.
Ειδική αναφορά κάνουν στον καταλυτικό ρόλο της ηλιακής ενέργειας για μια ευφυή εκμετάλλευση του μέλλοντος. «Η ηλιακή ενέργεια μπορεί να αξιοποιηθεί με διάφορους τρόπους για τη μείωση του κόστους παραγωγής και τη μείωση της ρύπανσης. Επιπλέον, έχει τη χρησιμότητα ότι μπορεί να ρευματοδοτήσει εξοπλισμό και υποδομές ευφυούς γεωργίας, όπως για παράδειγμα αισθητήρες σε απομακρυσμένες και μειονεκτικές περιοχές», υποστηρίζουν οι συγγραφείς, για να καταλήξουν: «Συνεπώς, η Γεωργία 5.0 είναι πολλά περισσότερα από μια αναδυόμενη τάση στην πρωτογενή παραγωγή. Είναι το επόμενο βήμα στο μέλλον».
