Farm Europe: «Τα σημεία που χρειάζονται προσοχή στη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ»

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει θέσει ένα απαιτητικό πρόγραμμα για ζητήματα που είναι κρίσιμα για την ευρωπαϊκή γεωργία: Στις αρχές Ιουνίου, η Επιτροπή θα παρουσιάσει τη στρατηγική της για τη βιοοικονομία και τη στρατηγική της για την ανθεκτικότητα στο νερό. Στα μέσα Ιουλίου, αναμένεται να παρουσιαστούν τόσο ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός για την περίοδο 2028-2034 όσο και η πρόταση για τη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ.

Ωστόσο, τόσο στην εισαγωγή της στο συνέδριο της ΚΑΠ, που διοργανώθηκε από τις υπηρεσίες της στις 8 Μαΐου, όσο και στις ομιλίες που εκφωνήθηκαν ομοιόμορφα από τους επιτρόπους και τις γενικές διευθύνσεις, τα κυρίαρχα μηνύματα ήταν ο διάλογος, η ακρόαση και η ανάδειξη των ιδεών από τη βάση. Δεδομένου του εσωτερικού χρονοδιαγράμματος για την κατάρτιση αυτών των σχεδίων, είναι απολύτως θεμιτό να τεθεί υπό αμφισβήτηση η συνέπεια μεταξύ της επιθυμίας να οικοδομηθούν πολιτικές μαζί με τους οικονομικούς φορείς –αν αυτή είναι ειλικρινής– και του ανακοινωθέντος χρονοδιαγράμματος.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, και ακόμα περισσότερο οι αγρότες, έχουν ανάγκη να ξαναχτίσουν την εμπιστοσύνη, όχι να παίζουν παιχνίδια. Σε αυτό το πλαίσιο, η βιασύνη για την τήρηση της προθεσμίας της 16ης Ιουλίου δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε μια μεταρρύθμιση της ΚΑΠ που θα περιοριστεί σε περισσότερη επικουρικότητα (σχεδόν επανεθνικοποίηση;) και, κατά συνέπεια, σε λιγότερη αποτελεσματικότητα.

Με απλά λόγια, μια ΚΑΠ που θα διαφέρει σημαντικά από κράτος-μέλος σε κράτος-μέλος, με ισχυρότερο συντελεστή συγχρηματοδότησης για να καταστεί μια προτεινόμενη μείωση του προϋπολογισμού «αποδεκτή». Ας θυμηθούμε πόσο άνισα είναι τα επίπεδα κινητοποίησης των εθνικών πόρων από χώρα σε χώρα! Κατά την περίοδο 2021-2024, με εξαίρεση την Ισπανία, την Πολωνία και, κυρίως, την Ολλανδία, οι υπόλοιπες χώρες δεν ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρες, δεδομένων των επιπλέον δαπανών που απαιτούνται για τον αγροτικό τους τομέα, με δέκα χώρες να μην παρέχουν σχεδόν τίποτα.

Όσον αφορά το νερό, χωρίς το οποίο είναι αδύνατον να αναμένουμε την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής γεωργικής παραγωγής που είναι απολύτως αναγκαία για να καλυφθούν οι ανάγκες της βιοοικονομίας μας, η στρατηγική που ετοιμάζει η Επιτροπή φαίνεται να εστιάζει περισσότερο στη μείωση της χρήσης και της άντλησης νερού, στη βελτίωση της αποδοτικότητας και της ποιότητας, παρά στην παροχή εργαλείων στους αγρότες για να αυξήσουν την παραγωγή και να διασφαλίσουν την επισιτιστική ασφάλεια.

Πράγματι, αναφορικά με την αποθήκευση και την πρόσβαση στο νερό, η Επιτροπή σημειώνει ότι «η αποθήκευση νερού σε ταμιευτήρες και άλλες τεχνητές δομές απαιτεί έναν ευρύ διάλογο» και υπογραμμίζει τη σημασία των περιβαλλοντικών αξιολογήσεων. Και καμία αναφορά δεν γίνεται σε σχεδιασμένα ευρωπαϊκά επενδυτικά έργα για αποθήκευση νερού. Ωστόσο, αυτό δεν οφείλεται σε έλλειψη αναφορών και επισημάνσεων. Άρα, διάλογος; Ακρόαση;