Αυτό το άρθρο είναι 60 μηνών

Φυλλώδη λαχανικά: Σταθερή ποιότητα, συνέπεια και διάρκεια ζητούν οι αγορές

Μαρούλι, σπανάκι, σέσκουλα, σέλερι, σέλινο, μαϊντανός, άνιθος, φρέσκο κρεμμύδι, καυκαλίθρες, ρόκα, μυρώνι
29/09/2019
6' διάβασμα
fyllodi-lachanika-statheri-poiotita-synepeia-kai-diarkeia-zitoun-oi-agores-173097

των Γιάννη Σάρρου, Μελίνας Ζιάγκου

Oι εδαφοκλιματολογικές συνθήκες της Ελλάδας κατά τη χειμερινή περίοδο είναι ιδανικές για την παραγωγή φυλλωδών λαχανικών (μαρούλι, σπανάκι, σέσκουλα, σέλερι, σέλινο, μαϊντανός, άνιθος, φρέσκο κρεμμύδι, καυκαλίθρες, ρόκα, μυρώνι), γεγονός που καθιστά την ποιότητα των αγροτικών προϊόντων που παράγονται στη χώρα μας σημαντικά ανώτερη σε σύγκριση με των άλλων χωρών. Ακόμα και περιοχές με τρεις βαθμούς κάτω από το μηδέν, μπορούν να παράγουν φυλλώδη λαχανικά και να εξάγονται στις άλλες χώρες σε μεγάλες ποσότητες. Παρ’ όλα αυτά, η χώρα υπολείπεται εξαγωγικά άλλων χωρών και δεν έχει καταφέρει να ανοίξει αγορές στη Δυτική Ευρώπη. Με ζητούμενο τις προϋποθέσεις μέσα από τις οποίες περνάει η προοπτική για τον κλάδο, η «ΥΧ» συνομίλησε με έμπειρους καλλιεργητές, οι οποίοι κατέθεσαν τις απόψεις τους.

Ο Σπύρος Singh, ο οποίος καλλιεργεί 1.000 στρέμματα με φυλλώδη λαχανικά στα Μέγαρα και εξάγει σε Βαλκάνια και Ανατολική Ευρώπη, εκτιμά πως «η οργάνωση της παραγωγής μέσα από σύγχρονα μοντέλα συνεργασίας είναι κυρίαρχο ζήτημα. Βεβαίως, αυτό προϋποθέτει και μία σειρά άλλων παραγόντων όπως είναι η ποιότητα του προϊόντος, διότι συζητάμε για προϊόντα ευπαθή στις μεταφορές, τα οποία προϋποθέτουν μία σοβαρή συντήρηση.

Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι το θέμα της πιστοποίησης από το χωράφι μέχρι και την τοποθέτησή του στο ράφι, καθώς και η συνέπεια στις παραδόσεις, γεγονός που απαιτεί και συνέχεια στην παραγωγή».

Σκιαγραφώντας το προφίλ του ανταγωνισμού, ο κ. Singh σημείωσε ότι «οι Ιταλοί, οι Τούρκοι και οι Ισπανοί καλύπτουν ένα μεγάλο ποσοστό της αγοράς. Ο έμπειρος παραγωγός εκτιμά ότι εάν γίνει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στις αγορές αυτές, με συγκεκριμένους στόχους, δίνεται η δυνατότητα να καλλιεργηθούν στην Ελλάδα πάνω από 20.000 στρέμματα, προκειμένου να καλυφθούν οι αγορές του εξωτερικού».

Πρέπει πολλοί μαζί να οργανωθούν και να καθορίσουν τι θα καλλιεργεί ο καθένας. Δεν μπορεί ένας να έχει όλα τα φυλλώδη μαζί. Δεν γίνεται να ψεκάζεις από δέκα σειρές, εκτός εάν μιλάμε για ποσότητες που πας στη λαϊκή αγορά

Στη συλλογικότητα η προοπτική

«Το παιχνίδι παίζεται στους όγκους, στη διάρκεια όλον τον χρόνο και στην υψηλή, χωρίς παρεκκλίσεις, σταθερή ποιότητα. Όλα αυτά πρέπει να συνυπάρχουν, δεν αρκεί να υπάρχει η μία ή οι δύο από αυτές τις προϋποθέσεις. Και όλες μαζί μπορεί να τις εξασφαλίσει μόνο η συνέργεια».

Αυτό υπογράμμισε ο αντιπρόεδρος του ΘΕΣγη, Βαγγέλης Παναγιώτου, μιλώντας στην «ΥΧ», εξηγώντας ότι ακόμη και εάν ένας παραγωγός έχει το κεφάλαιο να δημιουργήσει τις υποδομές που απαιτούνται για τη διαρκή και την υψηλής ποιότητας παραγωγή φυλλωδών λαχανικών, αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό, γιατί δεν θα μπορεί να εξασφαλίσει μόνος του και τις ποσότητες και την ποικιλία των ειδών που ζητάει ο πελάτης. «Πρέπει πολλοί μαζί να οργανωθούν και να καθορίσουν τι θα καλλιεργεί ο καθένας. Δεν μπορεί ένας να έχει όλα τα φυλλώδη μαζί. Δεν γίνεται να ψεκάζεις από δέκα σειρές, εκτός εάν μιλάμε για ποσότητες που πας στη λαϊκή αγορά», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παναγιώτου, τονίζοντας ακόμη ότι «τα φυλλώδη λαχανικά έχουν περιθώρια ανάπτυξης. Και η αγορά, τόσο η εγχώρια όσο και του εξωτερικού, πληρώνει καλά το καλό προϊόν.

Είναι σημαντικό, όμως, να μπορεί κανείς να διαφοροποιηθεί. Όταν έχεις σπανάκι στην εποχή του, πρέπει να φροντίσεις να βγάλεις και πρώιμο και όψιμο. Εκεί θα πετύχεις τις καλύτερες τιμές. Εκεί είναι η διαφοροποίηση που φέρνει καλύτερο εισόδημα».

Πρόκληση οι εξαγωγές, αλλά με προϋποθέσεις

Σε ό,τι αφορά τον τομέα της μεταποίησης, ο Νίκος Βόρδος, νέος πρόεδρος του Συνεταιρισμού Κηπευτικών Μεγάρων, εστίασε στις δυνατότητες που έχει ο κλάδος. Μέσα από σύγχρονες τεχνικές και πολιτικές που εφαρμόζουμε προσπαθούμε να ενισχύσουμε περισσότερο την παρουσία μας στην αγορά. Ήδη, ο συνεταιρισμός μας τροφοδοτεί με σημαντικές ποσότητες βιοτεχνίες και βιομηχανίες παραγωγής ειδών ζύμης για την παρασκευή πιτών και ο επόμενος στόχος μας είναι ο τομέας της έτοιμης σαλάτας».

Για το θέμα των εξαγωγών, ο κ. Βόρδος ήταν ιδιαίτερα διστακτικός στις εκτιμήσεις του, λόγω του όγκου παραγωγής που απαιτείται για την κάλυψη των αγορών. «Ο συνεταιρισμός μας αποτελείται από 32 μέλη και καλλιεργούμε πάνω από 1.500 στρέμματα και πολλά από αυτά δύο και τρεις φορές τον ίδιο χρόνο. Μία τέτοια προοπτική σίγουρα είναι πρόκληση για τη δική μας οργάνωση, αλλά προϋποθέτει ένα σύγχρονο μάρκετινγκ και υποδομές που να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες αυτών των αγορών, οι οποίες είναι ιδιαίτερα απαιτητικές».

Λείπει η οργάνωση

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Τάσος Χρήστου, παραγωγός από τη Χαλκίδα, ο οποίος εστίασε στην εσωτερική αγορά, αλλά αναφέρθηκε και στις δυνατότητες παραγωγής φυλλωδών λαχανικών για τις αγορές του εξωτερικού. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «υπάρχει ζήτηση από την αγορά του εξωτερικού, όμως εμείς δεν είμαστε οργανωμένοι, ώστε να καλύψουμε αυτές τις απαιτήσεις.

Η εσωτερική αγορά, και πολύ περισσότερο ο κλάδος των νωπών, έχει τις δικές της διακυμάνσεις και πολλές φορές μεγάλα ανοίγματα τιμών από περίοδο σε περίοδο. Μπορεί μία μεγάλη ποσότητα να κατευθύνεται στον τομέα της μεταποίησης, όμως το κέρδος είναι μικρότερο από εκείνο που αφήνουν τα νωπά».

ΓΡΑΦΕΙ: