Γενισέα ΚοινΣΕπ: Αγωνίζονται για επιβίωση γιατί εξαιρέθηκαν από προγράμματα

Διπλασίασαν τις καλλιεργούμενες εκτάσεις ζαχαροκάλαμου από 20 σε 40 στρέμματα και συνεχίζουν να σχεδιάζουν το μέλλον της παραδοσιακής καλλιέργειας και των μεταποιημένων προϊόντων που παράγουν με τη διάσημη πλέον ετικέτα της Γενισέα ΚοινΣΕπ. Οι δυναμικές Ξανθιώτισσες κέρδισαν επάξια φέτος χρυσό βραβείο ποιότητας για το πετιμέζι τους στα Mediterranean Taste Awards. Η ποιότητα και η γεύση επιβραβεύονται, αλλά δεν ανταμείβουν οικονομικά. «Προσπαθούμε να λύσουμε προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με τη μηχανή συγκομιδής. Υστερούμε σε μηχανήματα στο χωράφι. Το κόστος παραγωγής είναι υψηλό, με αποτέλεσμα να πουλάμε σχεδόν σε τιμή κόστους», περιγράφει η πρόεδρος Αναστασία Αμανατίδου, εξηγώντας πως εάν τελειοποιήσουν τα μηχανήματα, θα μπορέσουν να σταθούν και στην Ευρώπη.

«Το παραγόμενο προϊόν είναι η μελάσα α’ απόσταξης, η οποία δεν κυκλοφορεί πολύ στην Ευρώπη. Σ’ εμάς δεν γίνεται καμία χημική πρόσμειξη στο προϊόν. Πιο παραδοσιακά και πιο καθαρά δεν γίνεται πουθενά» τονίζει, προσκαλώντας τον κάθε ενδιαφερόμενο να το διαπιστώσει, παρακολουθώντας τη διαδικασία. Εξηγεί ότι εάν αποκτήσουν τα σωστά μηχανήματα για το χωράφι θα καλλιεργούν έως 300 στρέμματα και θα παράγουν μέχρι 40 τόνους μελάσα ετησίως.

Διεκδικούν ΠΟΠ

«Καταθέσαμε φάκελο για να κατοχυρώσουμε ως ΠΟΠ το προϊόν και την καλλιέργεια ζαχαροκάλαμου μόνο για τη Θράκη», μεταφέρει η πρόεδρος. Στη συντροφιά που κυριαρχεί το θρακιώτικο superfood, πετιμέζι-μελάσα, συμμετέχουν το γλυκό κουταλιού και η μαρμελάδα κολοκύθα, τα εποχικά ροδάκινο, φράουλα, αλλά και γλυκό καρυδάκι με πετιμέζι χωρίς ζάχαρη. «Παρασκευάσαμε πάστα ταχίνι, φουντούκι και φιστίκι, με 50% ξηρό καρπό και 50% μελάσα με μικρή διάρκεια ζωής», προσθέτει η κα Αμανατίδου. Τα superfood που δημιουργούν οι γυναίκες από τη Γενισέα ξεκινούν από το χωράφι και φτάνουν στο πιάτο απόλυτα βιολογικά, σύμφωνα με αναλύσεις τεσσάρων πανεπιστημίων. Η ίδια επεξηγεί πως για 40 στρέμματα πλήρωσαν 3.000 ευρώ για εργατικά χέρια, «για να καθαρίσουν το καλάμι, γιατί δεν ρίχνουμε κανένα φάρμακο για ζιζάνια».

Παρά την επιτυχία τους στην παραγωγή ποιοτικού προϊόντος ταυτόχρονα με τη διατήρηση της εξωστρέφειάς τους, πιέζονται οικονομικά γιατί δεν μπόρεσαν να ενταχθούν σε πρόγραμμα. «Μας παρότρυναν να συστήσουμε Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις και τις έχουν εκτός μοριοδότησης από όλα τα προγράμματα που τρέχουν. Απελπιστήκαμε», δηλώνει.

Οι γυναίκες της Γενισέας κρατούν τα υπολείμματα της καλλιέργειας, γιατί τους έχουν πει πανεπιστημιακοί ότι μπορούν να αποτελέσουν την πρώτη ύλη για να κατασκευαστούν προϊόντα βιοδιασπώμενα. «Τα υπολείμματα μπορούν να γίνουν βιομάζα, ζωοτροφή, πέλετ και προϊόντα βιοδιασπώμενα. Όλα τα χρόνια συγκεντρώνουμε τα υπολείμματα σε ντάνες και δεν τα πετάμε, ελπίζοντας ότι κάποιος θα τα αξιοποιήσει».

Αφήνοντας στην άκρη την πικρία που νιώθει από την αδιαφορία που εισπράττει από την πολιτεία, ανακοινώνει ότι το πρώτο ελληνικό λευκό ρούμι με πρώτη ύλη το ξανθιώτικο πετμέζι έχει ήδη εμφιαλωθεί.